KERMIS! (18+)

Yumiko keek even pijnzend. 'Ik ga het volgende rondje wel alleen.' zei ze, waarna ze naast Toushirou ging zitten. 'Ik heb Iris op een niet zo prettige manier leren kennen.' fluisterde ze in zijn oor zodat alleen hij het zou horen.

Toushirou slikte en knikte moeizaam. "Niet zo leuk" betekende bij Yumiko al snel een soort slachtpartij waarbij de darmen je om de ogen vlogen en je je maag naar binnen moest houden omdat hij er anders uit zou vallen (AHAHA). Het karretje kwam in beweging. 'Daar gaan we' zei hij enthousiast.

'Yay.' zei ze terwijl ze met een rotgang naar beneden gingen. Iedereen gilde en schreeuwde en eigenlijk had zij zelf alleen maar zin om hun stembanden eruit te knippen.

Toushirou hield de hele tijd zijn handen omhoog. 'Woeii' was het meest intelligente wat er uit zijn mond ontsnapte. Hij zag de camera aankomen en trok een zo raar mogelijk gezicht en stak twee vingers achter Yumiko's hoofd op.

Iris had niks gemerkt van de foto, ze hoorde iedereen gillen. Toen ze stil stonden keek ze opgelucht om zich heen.

Yumiko zag de camera aankomen en trok net als Toushirou een raar gezicht. FLITS

Toen ze stopten stapte Toushirou hyperactief uit en rende hij als een klein kind enthousiast naar het fotokraampje. Het duurde een paar seconden voor de foto verscheen, maar hij stond ongeduldig te trappelen. Hij barstte dan ook meteen in lachen uit toen hij de foto zag. Ze stonden er echt achterlijk op.

Yumiko liep rustig richting het fotokraampje, in tegenstelling tot Toushirou die er zo'n beetje heen vloog. Ze barstte in lachen uit bij het zien van de foto. 'OMG.' schaterde ze.

Iris liep achter Yumiko&Touch aan, toen ze de foto zag giegelde ze. omfg.. Ze liep verder.

Toushirou trok een pruillipje toen de foto wegflitste en werd vervangen door een van een ongelooflijk dikke jongen die op punt van kotsen stond; hij nam het hele karretje zelf in. 'Eigenlijk had ik hem moeten kopen' zei hij lachend.

Yumiko knikte. 'Ja eigenlijk wel ja..' zei ze half beteuterd omdat het nu niet meer kon, aangezien de foto weg was.

'We kunnen natuurlijk nog een keer gaan' zei Toushirou grijnzend. Hij haalde tien dollar uit zijn zak en zwaaide ermee. 'Dan wordt hij vast nog veeeeel mooier'

'I'm in!' zei ze enthousiast. 'Alleen is deze voor mijn rekening.' zei ze terwijl ze een tientje uit haar zak toverde.

Iris zuchtte, 'Ik denk dat ik maar weer ga,' zei ze.

Toushirou keek Iris verbaasd aan. 'O.. Oké dan' zei hij, waarna hij zich tot Yumiko wendde. 'Echt niet' zei hij. 'Mijn briefje van tien krijgt voorrang. Bovendien ben ik de jongen hier dus ik moet nobel zijn' lachte hij.

'Wees maar nobel in je eigen tijd, maar nu betaal ik meneer eigenwijs.' zei ze terwijl ze in de rij ging staan voor de achtbaan, mét haar tientje in de hand.

Iris liep de kermis af. (( Jeee, ik was het zat op de kermis XD ))

Toushirou zuchtte. 'Oké, oké' zuchtte hij. 'Jij wint. Neem dan tenminste dit tientje van me aan' lachte hij terwijl hij het voor haar neus heen en weer zwaaide. 'Hij wil vriendjes worden' fluisterde hij met een hoog stemmetje in haar oor.

'Nee, die mag je houden.' zei ze lachend terwijl ze twee kaartjes bestelde. 'Helemaal achteraan is het leukst.' zei ze terwijl ze zich een weg baande naar de achterkant van de achtbaan en er tevreden neerplofte.

Toushirou haastte zich achter Yumiko aan en plofte naast haar neer. Hij maakte zichzelf vast. 'Ooit betaal ik je dat geld terug' zei hij vastberaden grijnzend.

'Oooo you won't, watch my words.' zei ze terwijl ze haar riem ook vastdeed. 'Oké, there we go. En nu moeten we wel de foto kopen. Oh, trouwens, daar heb je dan meteen je vereffening.' zei ze grijnzend.

Toushirou grijnsde, het karretje begon weg te rijden. 'Maar die betaal ik natuurlijk, en dan betaal ik je nog een extra keer terug' beloofde hij plechtig. Hij tikte opgewekt met zijn vingers op de stang waar hij zich aan vasthield toen ze met een tikkend geluid opgetakeld werden.

Yumiko keek vanuit de achtbaan over zo'n beetje heel de kermis heen. 'Leuk uitzi..' ineens werd ze onderbroken door een intercom en stond de achtbaan stil. 'Beste passagiers, raak niet in paniek. Er zijn enkele technische problemen die zo snel mogelijk verholpen worden.' Yumiko zuchtte. 'Argh god damn it.'

Toushirou keek naar beneden. 'Oo, dit vind ik altijd zo kut hè' mompelde hij. MEteen kreeg hij waanideeën over de rails die begon te kronkelen en ze bruut afslachtte. Hij slikte. 'Dusss' zei hij zo nonchalant mogelijk. 'Wie weet er een leuke mop' riep hij door de tunnel heen. Waarom moest het net gebeuren als ze in het overkapte deel zaten?

'Ik zou willen dat ik nu niveau 3 was, dan kon ik ons gewoon naar beneden teleporteren..' zei ze zuchtend terwijl ze achter zich keek. 'Oh, niet achter je kijken, is mijn advies. Je hebt dan echt het idee dat je te pletter valt.'