KERMIS! (18+)

'En ik wilde het nog met mijn vuist afhandelen.' zei ze boos, nadat ze het sneeuw van haar gezicht afveegde. Ze maakte twee energiebollen, zo groot als een voetbal en gooide ze om de beurt naar Scarlett.

Scarlett wist de eerste energiebol nog zo'n beetje te ontwijken door middel van schild en aan de kant springen, maar de volgende was te veel en gooide haar een heel eind naar achter. Met een pijnlijk gezicht stond ze weer op en begon ze gelijk ijspegels af te vuren op Yumiko.

Yuu, die de hints van Seth eindelijk door kreeg voelde hoe hij langzaam zijn geduld begon te verliezen. Meneer Geweten en Mevrouw Hersenen hadden inmiddels een boomstam tevoorschijn gehaald om de deur open te rammen en zijn geweten vloog als eerst naar binnen.
MISSCHIEN WIL HIJ HET WEL NIET!!!
Meteen duwde Yuu Seth verschrikt van hem af, Hij keek naar de jongen voor hem, alleen nog gehuld in zijn boxer, zijn sokken en schoenen nog aan.
'Ehm...' begon Yuu langzaam. Zijn blik gleed omlaag naar Seth's boxer.
'Als je niet wil dan ehm...' ging hij verder, terwijl de duivel in hem een zwaardgevecht begonnen was met zijn geweten.

Seth keek Yuu bang aan, hopend dat hij hem niet had gekwetst.
"Hoezo denk je dat?" vroeg hij, terwijl hij geen aanstalten maakte om te bewegen. Hij wist echt niet hoe hij zich uit deze situatie moest redden. Hij zou niet anders van Yuu verwachten dan dat hij over een paar seconden gewoon werd gedwongen, maar als hij naar zijn lichaam luisterde dan.. zou hij niet anders van zichzelf verwachten dat hij daar vrolijk mee in zee ging. Blozend keek hij naar de vloer van de cabine.

Yumiko maakte snel een energieschild, waar de meeste ijspegels zo'n beetje wel op afkaatsten. Sommigen vlogen echter erlangs, en raakten een man achter de snoepkraam. Eén van de ijspegels ging er ook langs, en raakte Yumiko's been. Er stroomde wat bloed uit, maar zo makkelijk zou ze zich niet laten kennen, Scarlett was immers een niveau lager. Ze deed verstijving op Scarlett, die nog niet heel goed werkte, maar in ieder geval lang genoeg om haar voor zo'n 30 seconden niet te laten bewegen. Terwijl ze lekker verstijfd was begon Yumiko aanvallen op haar te doen. Eerst een energiebol, daarna nog één, en als laatste nog een paarse ooglaser.

'Omdat ik nou al drie heb geprobeerd om naar beneden te gaan, maar jij me steeds dwarsboomt,' zei Yuu en hij wees even op Seth's kruis. Zijn stem klonk lichtelijk geïrriteerd, terwijl in zijn hoofd het zwaardgevecht langzaam werd gewonnen door de duivel. Het zou niet lang meer duren voor zijn geweten compleet verdwenen was en hij zo snel mogelijk bij Seth ging halen wat er te halen viel.

Scarlett wilde net terug aanvallen toen Yumiko haar opeens deed verstijven en ze niks meer kon. Gelijk werd ze weer een stuk achter gegooid, en voordat ze de grond raakte nog een keer, en gelijk daarna voelde ze een steek. Het eerst wat ze dan ook deed was kwaad teruglopen toen dat weer kon. Haar hele lichaam deed pijn maar laten merken zou ze het niet. Hijgend kwam ze weer terug bij Yumiko en begon ze over haar gezicht heen te ademen, hopend dat haar gezicht bevriezen zou. Bij Yuu lukte het genoeg, dus hopelijk nu ook.

Seth keek bang toe hoe er naar zijn kruis werd gewezen, en hij volgde de vinger naar beneden. Haastig keek hij weer op, en ging hij op zijn knieën zitten om vervolgens iets naar voren te leunen.
"Maar misschien ben ik wel heel slecht!" kraamde hij uiteindelijk uit, zijn ogen schoten open.
NEEEEEEEEEEEEEEEEEEE wat the HELL heb ik nu weer gezegd?!

((*neuriet* volgens mij zitten yumiko en scarlett maar met éen oog te vechten, de ander is strak gericht op de cabine die inmiddels wel heel vervaarlijk aan het schommelen is, muhahaha))

'GOSH, wat heb jij een slechte adem. Ga je tanden poetsen.' zei ze terwijl ze even haar neus ophaalde en haar gezicht wegtrok, waardoor haar haar bevroor, en niet haar gezicht. 'M'n haar, bitch.' Yumi had geen zin meer om aan te vallen, haar freakin' haar was bevroren. O_O

Scarlett negeerde de opmerking over haar adem omdat ze wist dat ze echt niet hard genoeg ademde om dat te ruiken, zeker niet als je je gezicht wegdraaide, en het dus klinkklare onzin was wat ze uitkraamde. Met haar hand aaide ze over Yumiko's haren. "Arme haartjes," zei ze schijnheilig, waarna ze zich omdraaide en richting school begon te lopen.

Ohmy, dit was gewoon te schattig om waar te zijn. De zogenaamd stoere en koelbloedige Seth maakte zich vreselijk druk of hij wel goed was in bed.
Yuu's persoonlijke duivel stak zijn geweten voor goed neer en Yuu zag nog net dat zijn handen naar Seth's middel grepen, hem omdraaide en op zijn schoot zette. Een gemene grijns verscheen op zijn gezicht terwijl hij weer in zijn oor begon te fluisteren.
'Maak je geen zorgen, jij hoeft helemaal niks te doen. Ik was vooral van plan om ervoor te zorgen dat jij je vanavond goed gaat voelen.' Zijn stem klonk een beetje duister. Met zijn handen gleed hij eerst over Seth's borst, en daarna dook hij met één hand in Seth's boxer, op zoek naar zijn edele delen, die hij al snel gevonden had.

((Ohmy ik ga stuk echt waar WHAHAHAHAHA))

Yumiko, die enorm bezorgd was om haar haar, maar Scarlett hier ook niet mee wilde weg laten komen, zocht even naar voorwerpen om zich heen. Snoep! Met materiële beheersing schoot ze zoveel harde snoepjes af op Scarlett als ze kon.

Het eerste snoepje dat Yumiko gooide kwam recht tegen haar hoofd aan, waardoor Scarlett zich omdraaide en er een tegen haar voorhoofd aan kreeg. Veel anderen volgden en snel maakte ze een ijswand. Toen ze er zeker van was veilig terug te kunnen aanvallen liet ze die verdwijnen en schoot ze weer ijspegels af, dit keer meer.

"MIJN BOXER!" jammerde Seth, die zijn boxer tegen de ruit aan de andere kant van de cabine zag vliegen. Hij wilde net een boze blik op Yuu werpen, toen hij met opengesperde ogen naar beneden keek, en ten eerste nu pas opmerkte dat hij in zijn nakie bij Yuu op schoot zat. Het tweede, een feit dat hij verbaasd in zich opnam, waren Yuu's handen, die ervoor zorgden dat er een energieschok door hem heen schoot. Ineens begreep hij het allemaal volkomen, en begon hij hard te trekken aan Yuu's broek. "Verdorie!" vloekte hij voor de tweede keer, toen, voor de tweede keer, Yuu's broek niet uit wilde gaan. "Ga staan," beval hij, zich ineens veel stoerder voelend.

Yuu keek eerst een tijdje naar zijn broek, en daarna naar Seth. Zijn handen verroerden zich altijd nog niet en Yuu besloot om Seth even af te leiden van zijn broek ((bedenk zelf maar hoe)). 'Rustig aan,' fluisterde hij, een kus in Seth's nek drukkend. Daarna liet hij Seth aan alle kanten los en kwam hij overeind, om zijn broek uit te trekken. Hij hadg een flauw idee wat Seth van plan was, maar het kon vast niet iets vervelends zijn.

Seth, die helemaal niets van plan was, trok aan Yuu's broek en liet zijn hand even stilhangen voor hij ook de boxer uittrok, om die vervolgens naar de andere kant van de cabine te gooien. Zijn ogen werden groot, terwijl hij de energieschokken en adrenaline (ofterwijl) door hem heen voelde vloeien. Hij trok Yuu naar beneden en vond het ineens een fantastisch idee om met zijn lippen van Yuu's mond langzaam af te dwalen naar beneden.

(HHAHAHAHAHA OMG DIT IS ECHT TÉ DUBBELZINNIG)

((Where are you going darling? ))

Yuu, die een paar minuten geleden nog had gedacht dat Seth misschien helemaal niet wilde keek verbaasd toe hoe Hij van zijn broek en bokser ontdaan werd, en hoe Seth zijn weg naar beneden begon te werken. Hij kon het niet laten om het toch even te vragen. 'Weet je dat zeker?' vroeg hij en hij keek Seth met opgetrokken wenkbrauw aan.
Tijd voor een antwoord was er niet, want net op dat moment gingen alle lichten weer aan en kwam het reuzenrad langzaam weer in beweging. Yuu keek met geschrokken ogen naar de plotselinge lichtzee buiten, die voor zijn idee razendsnel steeds dichterbij kwam.
Oh boy.

Zich doodgeschrokken deinsde Seth een paar meter achteruit, waardoor hij keihard tegen een bankje aanknalde, en vervolgens met zijn hoofd tegen de wand van de cabine werd gemept. Hij schrok op en wierp een blik door het raampje. Met grote ogen keek hij naar de grond, die steeds dichterbij kwam.
Alsof er een hete pook tegen zijn kont werd geduwd graaide hij zijn bokser van de grond en begon vervolgens als een gek zijn armen in zijn overhemd te douwen, al zoekend naar zijn stropdasje, zijn colbertje... Zijn ogen schoten wild door de cabine terwijl hij zijn overhemd compleet scheef vastknoopte.
"WAAR IS MIJN BROEK, VERDOMME, WAAR IS MIJN BROEK," gilde hij, door de cabine stovend.

Als Yuu zelf niet in zijn nakie had gestaan was hij zeker geamuseerd geweest van Seth's gepaniek, maar hij had het even te druk om zijn eigen kleren bij elkaar te rapen. Terwijl hij vurig wenste dat ze per ongeluk nog een rondje door zouden gaan schoot Yuu in zijn boxer en broek. Met zijn shirt nog in zijn hand keek hij om zich heen op zoek naar de broek van Seth. Zijn blik gleed even naar het open raampje.
Nee... het zou toch niet...

Seth, die inmiddels in zijn colbertje was gesprongen en zijn das nu behoorlijk klunzig aan het aanfrutselen was, volgde doodsbang Yuu's blik.
Nee.
Nee.
Alsjeblieft.
Mijn broek, mijn broek. Hij keek met doodsbange ogen naar Yuu. "Mijn broek!"
Hij rende naar het raampje en stak zijn hoofd erdoor, en ja hoor.
Daar lag hij.
Een twaalfjarig meisje stond hem gebiologeerd te bestuderen, en hief nu haar hoofd op om te kijken of het simpelweg broeken regende vandaag of dat er een zekere jongen zijn broek was verloren.
Hij schoot terug in de cabine, was totaal vergeten dat hij bezig was met zijn das (die nu scheef om zijn nek hing), en keek Yuu jammerend aan. "Ik wil mijn broek, ik wil mijn broek!"

yuu stond verbijsterd in de cabine, Hij vergat zijn hoofd te buigen en ramde hem tegen het plafond, om hem vervolgens tussen zijn lichaam en het plafond geklemd te houden, terwijl Seth om zijn hulp vroeg. Maar wat wilde hij in godsnaam dat hij deed? 'Oh fuck...' was het enige wat Yuu uit kon brengen. Ondertussen trok hij zijn shirt maar aan. Alles behalve zijn haar zat weer prima. Buiten zag hij dat ze nog maar drie wagentjes voor zich hadden voor het hun beurt was om uit te stappen.
Yuu's ogen gleden over Seth's gestalte. No way dat hun relatie geheim bleef als Seth zo naar buiten stapte.
Plotseling kreeg hij een idee.

((En nu wil ik nog even Seth's gepaniek zien voordat ik de boel oplos XDD ))

"HET IS MIJN BROEK," tierde Seth wild maaiend met zijn armen. Hij schoot paniekerend naar de andere kant van de cabine, waardoor die vervaarlijk schommelde. Hij keek uit het raampje en zag de grond opnieuw naderen. "HOE MOET IK NOU NAAR BUITEN KOMEN IN DÍT-!" Hij wees met beide handen naar beneden, waar nog altijd alleen zijn prachtige blauw-gestreepte boxer de boel bedekte.

((oplossing oplossing oplossinnnng! *zeurderig stemmetje*))

Yuu, die zag dat hij geen tijd meer had om Seth te vertellen wat hij precies van plan was trok hem aan zijn arm naast zich en kruiste snel zijn armen voor zich. Hij concentreerde zich met alle macht, en hield zijn adem in toen de deurtjes van de cabine open gingen.
De oude man stak verbaasd zijn hoofd om het deurtje. 'Ik zou toch zweren dat...' mompelde hij. Zijn blik gleed naar de plek waar Seth en Yuu stonden, maar hij leek dwars door ze heen te kijken. Yuu sleurde Seth zo stil hij kon aan zijn arm mee naar buiten. hij had mazzel dat hij zoveel energie had, anders was het hem nooit gelukt zijn fata morgana zo lang vol te houden totdat ze veilig bij een verlaten tent kwamen waar waarschijnlijk eerst een waarzegger in gezeten had. Yuu duwde Seth de tent in en liet hem daar alleen achter, om vervolgens op zoek te gaan naar Seth's broek. Waar lag ie nou ookalweer?

Seth, die even afgeleid was van het missende kledingstuk door de plotselinge nabijheid van Yuu, liep braafjes met hem mee naar een afgelegen tent. Daar aangekomen keek hij wantrouwig om zich heen, ongeduldig wachtend tot hij zijn broek weer aan kon doen.

Yuu hurkte neer bij het meisje van twaalf, dat zelf ook op haar hurken zat en met een stok in de broek van Seth prikte. 'Hallo,' zei Yuu. Het meisje keek verschrikt op. Yuu glimlachte vriendelijk naar haar. 'Ik weet wie deze broek verloren heeft, dus vind je het goed als ik hem naar zijn eigenaar terug breng?' Het meisje knikte afwezig. Haar ogen waren gericht op Yuu's knappe gezicht dat zich nu op de broek van Seth richtte en hem snel bij haar weg griste. Zonder verder nog wat te zeggen snelde hij zich terug naar de tent. 'Hier,' siste hij naar Seth toen hij de tent binnengeslopen was en Seth's broek naar hem uit stak.
Once again he had saved the day.