Sportvelden

'Dat denk jij alleen maar. Stiekem ben ik een geheim agent bij de MSA en heb ik al die tijd gelogen over mijn identiteit,' zei hij en hij knipoogde even, met moeite. Maar toch moest hij zijn vrolijke karakter volhouden. Hij mocht zichzelf niet verliezen aan een stom gebroken hart. Zijn blik gleed even naar Toushirou. 'Dan niet,' beet hij hem toe, met een poeslief glimlachje op zijn gezicht. 'Zullen we?' vroeg hij aan Yumiko.

'Nee, ga eerst maar zelf een beetje oefenen op die schietschijven daar. Ik heb net een duel met je ex gehad.' siste ze, terwijl ze weer onderuit zakte in het gras.

Toushirou ging weer rechtop zitten. Hij keek naar Yumiko toen ze naast hem was gaan zitten en kon het niet laten om te grijnzen. Hij keek omhoog naar Yuu en wuifde naar de schietschijven toe, als een moeder die 'ga maar spelen' tegen haar kind zei.

Yuu beet op zijn wang. Yumiko irriteerde hem. Hij wilde het liefst meteen haar hoofd eraf blazen, maar hij besloot maar eerst te laten zien hoe dat eruit zou gaan zien door het te demonstreren op de schietschijven. Hij stampvoette naar ze toe en zuchtte diep. Nu zijn stemming de laatste tijd iets agressiever en negatiever was kreeg hij plots meer zin om zich van zijn magische kant te laten zien. Het probleem was alleen dat hij er nog steeds niks van bakte. De enige keer dat hij een beetje goed was geweest was bij het meer, maar toen had Toushirou's leven ervanaf gehangen.
'Watch and learn,' zei Yuu, en hij begon een vuurbol tussen zijn handen te vormen. Hij werd net zo groot als een tennisbal. 'Klein maar krachtig,' zei hij. Gelukkig was hij wel goed in balsport en kon hij goed gooien en mikken. Hij gaf de vuurtennisbal een slinger. Met een enorme klap knalde de slinger tegen een schietschijf op. Niet slecht.

'Niet slecht Yuu, maar niet goed genoeg. Keep on trying.' zei ze lacherig.

'Als jij je minachtende kop niet dicht houdt is de volgende tegen je hoofd,' zei Yuu tussen zijn tanden door. Hij keek naar een nieuwe vuurbal in zijn hand en stelde zich voor dat hij Yumiko ermee wilde verpletteren. Meteen werd de vuurbal zo groot als een softbal. Dat was al een stuk beter. Hij liet hem behendig over zijn arm rollen en kopte hem de lucht in, alsof het een voetbal was die hij hoog probeerde te houden. Terwijl hij het deed werd de bol langzaam steeds groter, tot hij zo groot was als een kleine voetbal. Yuu grijnsde geamuseerd en legde de vuurbal op zijn voet. Hij wipte hem in de lucht en schopte hem met een grote vaart tegen de volgende schietschijf. Daarna keek hij uitdagend naar Yumi en Toushirou. Zijn krachten stelden dan niet zo veel voor, hij kon wel leuke trucjes doen.

Kyosu kwam de sportvelden opwandelen. Hij zag in de verte Yuu, Yumiko en toushirou staan. Hij had niet veel zin om zich er tegenaan te bemoeien, dus liep hij door. Hij liep door naar de basket die er stond, een basketbal had hij bij zich. Als iemand hem nodig had, zou hij het vanzelf wel merken toch?

'Kom maar op, Yuu.' zei Yumiko, die zich uitgedaagd voelde voor een duel. Ze stond op en nam een bepaalde afstand van Yuu, genoeg voor een duel. 'Till death meets one of us?' zei ze grijnzend.

'Till you are nothing but ashes,' zei Yuu en hij maakte een sierlijke buiging, als teken dat het duel kon beginnen.

Toushirou ging ervoor zitten. Hij maakte alvast een ijswand om zich heen voor het geval dat, maar niet erg hoog. Hij kon zo zijn arm erop steunen en toekijken. Mocht er iets op hem afkaatsen, dan bukte hij wel. Hij vroeg zich af of het interessant ging worden. Natuurlijk, Yumiko was veel beter en getalenteerder, maar misschien ging het voor een paar seconden gelijk op.

Kyosu zag dat Yumiko en Yuu zouden gaan duelleren. Dit trok zijn intresse, en liet zijn basketbal even voor wat het was. Met grote passen liep hij naar Toushirou toe, en nam plaats naast hem. 'Dit kan interessant worden neem ik aan?' zei hij, en keek hem even schuin aan.

Yumiko keek even in Yuu's ogen en voelde woede opborrelen. Het leek alsof hij haar had verraden, al had hij dat niet eens gedaan. Het was gewoon allemaal ineens omgeslagen. 'Let's start by then.' zei ze, terwijl ze haar armen schuin langs haar lichaam liet hangen. Ze concentreerde zich even, en al snel verschenen er energiebollen ter grootte van een hand in haar beide handen. Ze gooide ze met een zwieper richting Yuu en wachtte af wat ze zouden doen.

Yuu keek naar de energiebollen. Ze waren behoorlijk groot, en vast ook pijnlijk maar erg snel gingen ze niet. Als voetballer kon hij wel goed overweg met ballen dus als Yumiko met ballen bleef gooien had hij misschien nog een kans. Hij deed snel een stap opzij en liet de energiebollen langs komen. Ze sloegen kapot tegen een paar bomen achter hem. Dikke zwarten gaten vormden zich in de bomen. Gelukkig niet in hem. Meteen kwam Yuu over op actie. Hij klikte met zijn tong en maakte een gebaar met zijn hand over zijn andere alsof hij een pistool laadde. Vlak daarna schoten er kleine kolen richting Yumiko. Het was net alsof hij met hete knikkers naar haar aan het schieten was. Het was een grappig gezicht.

Yumiko grijnsde. Iets meer vaart bij de volgende. Ze maakte vlug een energieschild, en de kolen vlogen alle kanten op nadat ze ertegen aan stootten. Yumi's ogen begonnen paars op te gloeien, even later schoot haar paarse ooglaser richting Yuu. Met een stuk meer vaart erin dan de energiebollen van daarstraks.

Toushirou keek geamuseerd naar het gevecht. Die kooltjes waren een eitje voor Yumiko geweest. Zijn ogen flitsten heen en weer tussen de twee terwijl ze aanvallen op elkaar afstuurden.

'Joehoe, TOUSHIROU!' zei kyosu en zwaaide even voor zijn gezicht langs. Hij leek totaal niet door te hebben dat hij naast hem was komen zitten, laat staan dat hij hoorde dat hij tegen hem praatte.

Yuu keek verschrikt naar de paarse straal die op hem afkwam. Hij had totaal niet opgelet in de les dus had geen flauw idee wat het precies was. Met het idee dat hij wel een hoge pijngrens had liet hij de straal tegen hem aankomen. Hij voelde hoe hij naar achter werd geslingerd en tegen een boom aan knalde. Zijn rug deed pijn, en hij had het gevoel alsof iemand in zijn maag getrapt had. Hij wreef even pijnlijk, en stond toen op. Oké, nu vond hij het niet grappig meer.
Yuu maakte weer een vuurbal, bedacht dat het Toushirou's hoofd was en maakte hem zo groot als een strandbal. Het enige nadeel hiervan was dat de bol hol van binnen was, maar het zag er tenminste indrukwekkend uit. Hij kickte de strandvuurbol omhoog en gaf en maakte een omhaal, zodat de holle vuurbol op Yumiko afschoot. Erg veel pijn deed hij vast niet, maar hij was wel groot en heet.

Toushirou kreeg een kleine blik van bezorgdheid in zijn ogen toen hij Yuu tegen een boom aan zag knallen, maar vermande zich al snel. 'W-wat..?' vroeg hij vanuit zijn mondhoek aan Kyosu. Hij was zo obsessief met het gevecht bezig dat hij zijn ogen er niet eens vanaf wendde.

Yumiko was nog een binnensmonds vreugdelied aan het zingen terwijl er ineens een grote vuurbol op haar afkwam. Een schild, daar was het te laat voor. Ze besloot om een energiebol recht op de vuurbol af te schieten. Ze hoopte dat hetzelfde zou gebeuren als bij de sneeuwbol en energiebol van Yumiko en Toushirou, die beiden uit elkaar waren gespat.


(( Anne jij mag bepalen of dat gebeurt, of of het tegen Yumiko aankomt ^^ ))

Yuu keek naar zijn vuurbol. Omdat het ding hol van binnen was schoot de Energiebol er gewoon dwars doorheen. De vuurbol ging verder, en een energiebol kwam op hem af. Yuu probeerde zich te concenteren op een vuurwand maar hij wist even niet meer hoe het moest en de energiebol belandde recht in zijn maag. Heel even dook Yuu in elkaar. Het deed echt een ongelofelijke pijn maar zoals hij al gedacht had: zijn pijngrens lag hoog en hij kon het opzich wel aan. Hij dwong zichzelf naar Toushirou te grijnzen en stak zijn duim omhoog. Als die drommel maar niet dacht dat hij aan het verliezen was.

Yumiko zag de vuurbol op haar afkomen, en hij belandde tegen haar buik. Tot haar verbazing deed het amper pijn. 'Was dat alles, Yuu?' zei ze spottend, terwijl ze besloot nu maar eens iets beter haar best te doen. Ze vuurde een elektroshock op Yuu af, waar ze achteraan nog eens twee grote energiebollen deed.

Één van Toushirou's mondhoeken hing twijfelend naar beneden toen Yuu ineens naar hem grijnsde. Hij zag het nu er niet van in, want hij kon beter op het gevecht focussen. Van Yumiko winnen vergde toch zeker wat concentratie, zeker als je Yuu was. Hij floot tussen zijn vingers door aanmoedigend naar Yumiko.

Yuu, die even geen zin had om een driedubbele aanval te ontvangen bedacht zich weer hoe hij een vuurwand moest maken. Hij herinnerde zich de avond bij het meer. Als hij dat nou als houvast hield en zich op de gevoelens concentreerde die hij toen had gehad kon hij Yumiko vast wel verslaan. Hij dacht aan een belangrijk persoon in zijn leven die op sterven zou liggen. De enige die nu in hem op kwam was Rusine. Hij opende zijn ogen en maakte een vuurwand. De energieshock ging er tegenaan en kaatste af, evenals één van de energieballen die de muur kapotsloeg. De derde aanval knalde tegen zijn knieën en haalde hem onderuit. Weer schoot er pijn door hem heen, maar Yuu begon hardop te lachen. 'Denk je nou echt dat je me pijn doet?' vroeg hij en hij keek grijnzend naar Yumiko. 'Dit is geen kussengevecht,' gromde hij, en vlak daarna schoot hij een vuurstraal op haar af met een diameter die ongeveer zijn hele handpalm bedekte.

Toushirou wrote:Één van Toushirou's mondhoeken hing twijfelend naar beneden toen Yuu ineens naar hem grijnsde. Hij zag het nu er niet van in, want hij kon beter op het gevecht focussen. Van Yumiko winnen vergde toch zeker wat concentratie, zeker als je Yuu was. Hij floot tussen zijn vingers door aanmoedigend naar Yumiko.

((I don't know if you notice, maar mijn personage is tegen je aan het praten, het ziet er nogal zielig uit als je niet terugpraat eigenlijk. xD))

'Yuu, had het bij de schietschijven gehouden.' zei ze, waarna ze een energieschild maakte. De vuurstraal kwam ertegenaan en verdween in het niets. Ze liet het schild verdwijnen en deed hetzelfde wat ze bij Toushirou had gedaan met het duel. Met haar materiële beheersing liet ze zo'n acht stenen, met de grootte van een volwassen mannen vuist, omhoogkomen en liet ze ze even voor zich zweven. Na een paar seconde bewoog Yumiko haar armen richting Yuu, en vlogen alle stenen met een enorme vaart richting Yuu.