Groot grasveld.

Yuu glimlachte zwakjes, maar hij vond dat de lol er een beetje af was dat Tou-chan hem weer weg duwde. Nog even en hij had er geen zin meer in.
'Oké dan. Waarom doen we niet panna knock-out? Wie de ander panneert mag hem in elkaar slaan!' stelde Yuu voor.

Ayano staarde dood voor zich uit, Zo voelde ze zichzelf ook. De zon brandde door haar cape heen en het leek net of ze in de fik aan het vliegen was. Het liefst wou ze dat ze het kon laten sneeuwen zodat er een koelte was.

'Klinkt niet erg vrolijk' zei Toushirou met een schuin hoofd. 'Waarom zou je iemand in elkaar willen slaan?' Hij leek even helemaal in gedachten verzonken te raken en haalde zijn schouders op, alsof hij niks kon bedenken. Hij ging in het gras zitten en plukte eraan, terwijl hij naar de bal keek.

'Das gewoon de algemene regel. Maar ik wil wel een paar aanpassingen in die regel maken. Het tegenovergestelde bijvoorbeeld,' zei Yuu en hij knipoogde even.

Na een tijdje stond Scarlett op, om vervolgens langs Ayano te gaan zitten. "Boe!' zei ze, niet op uberblije, maar eerder op normale toon. "Wat zit jij hier met een saai boek," grinnikte ze, doelend op het boek in haar handen.

Toushirou toverde een zo druiperig mogelijke grijns op zijn gezicht en probeerde de bal te pakken te krijgen terwijl hij zat. Het was nogal onhandig zonder te staan dus gaf hij al virj snel op en ging hij weer grassprietjes onthoofden. Hij keek voor het eerst rond op het veld. Er waren wat mensen bij gekomen, maar er was gelukkig nog voetbalruimte.

'Dan niet,' zei Yuu verveeld en hij schopte te bal naar Tou-chans hoofd. 'Ik ga wel weer m'n huiswerk doen.' zei hij en hij liet zijn handen vlammen.

Yumiko was inmiddels druk aan het oefenen op haar materiële beheersing. Een steen lukte nog niet goed, die was te zwaar. Takjes gingen al aardig. Het zag er waarschijnlijk heel stom uit. Een zittend meisje wat allemaal takjes naar zich toe liet komen.

Toushirou lette niet op en kreeg de bal tegen zijn hoofd. 'Hee!' zei hij verontwaardigd terwijl hij de bal terug smeet naar Yuu's hoofd. Hij wreef over zijn hoofd; de bal was vrij hard tegen hem op gebotst.

Yuu ving de bal met zijn vlammende handen. Meteen stond de bal in vuur en vlam. 'Wil je hem weer terug?' vroeg hij en hij gooide de brandende vuurbal terug naar Tou-chan.

Lasa zag een meisje zitten dat takjes naar zich toe liet komen, en ging naar haar toe '' hee, lukt het"'
en glimlachte vriendelijk

'Als jij me stoort niet nee.' antwoordde ze zonder haar aan te kijken. Ze ging gewoon door met haar takjes verzameling.

((luuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuucas?))

'' dat zal ik maar opvatten als een ja'' zij lasa, en ze liep weg naar een boom eng ing zitten. pff ik word hier overal genegeerd wat doe ik hier nog en keek naar beneden en ging met haar hand over het gras heen dat langzaam branden tot het helemaal weg was.

'O, kut' zei Toushirou terwijl hij probeerde de bal te doven. Toen dan eindelijk gelukt was zaten er grote gaten in en was hij half verschrompeld. 'Die doet het niet meer' zei hij teneergeslagen en hij prikte erin met zijn wijsvinger. Hij bewoog niet meer; Het gras eronder was weggeschroeid en hij was vastgesmolten aan de grond.

Ruşine wrote:((luuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuucas?))

((is weg))

'Whatever,' merkte Yuu verveeld op en hij ging een eindje verderop zitten. Hij schoot wat vuurwerk af met zijn vinger dat niet hoger kwam dan drie meter en niet harder knalde dan een kurk die van een wijnfles werd getrokken.

pff ik heb hier tog niks te doen en ìèdereen negeerd me dus ik ga maar oefenen en ze maakt een vuur balletje met haar handen, maar hij was net zo groot als een grote knikker.. zelfs dat kan ik niet en ze probeerde het opnieuw, dit keer was ie iets groter, en ze liet hem draaien op haar vinger.

Toushirou ging op zijn rug liggen en staarde naar de lucht. Aan de horizon was het rood. Hij vroeg zich af hoe laat het was, als het al begon te schemeren. Er dreef een schapenwolkje voorbij. Hij sloot zijn ogen en ademde de frisse lucht in terwijl hij half in slaap viel.

Yuu draaide zich even om naar Tou-chan. Het leek wel of hij lag te slapen. Yuu staarde een tijdje naar zijn zilveren haren die net zo zilver waren als die van hem zelf. Hij zuchtte diep. Waarom dacht hij een paar seconden geleden ookalweer dat hij geen zin meer had in Tou-chan? Dat was onmogelijk.

Yumiko begon zich te vervelen. Ze zag Toutou, zoals zij hem noemde, liggen in het verschroeide gras en kreeg een geniaal idee om Yuu te plagen. Ze liep naar Toutou toe en ging naast hem liggen. 'Speel even mee.' fluisterde ze zacht in zijn oor, onhoorbaar voor elk ander persoon. 'Zeg Tou, spreken we morgen anders op mijn kamer af.' zei ze, luid genoeg zodat Yuu het kon horen. 'Ik vond het gezellig vanmiddag, als je begrijpt wat ik bedoel.' ondertussen keek ze sneakie naar Yuu en aaide ze lieflijk over Tou's arm.

'Ehh- waaat?' stamelde Toushirou verbaasd terwijl hij Yumiko met grote ogen aankeek. Ze had hem ineens gewekt en zat nu een soort toneelstukje op te voeren: hij snapte er niks van. 'Yumiko, ik volg je niet helemaal' zei hij wazig. 'Nog een keer, van voor af aan alsjeblieft'

'Sssht, speel mee. Ik wil Yuu een beetje plagen.' fluisterde ze in Tou's oor.

(( Anne, dit heeft Yuu niet gehoord xD ))


(( oops damn regel overtreden T_T ))

Yuu's blik viel op Yumi-chan, die plotseling wel heel erg close was met ZIJN Tou-chan. Achterdochtig bekeek hij het tafereel, terwijl hij niet in staat was te horen wat ze zeiden.

'Eh - ik niet' zei Toushirou. Hij bedacht zich hoe het zou zijn om ruzie met Yuu te hebben. Hij keek naar zijn gestorven voetbal en zag zichzelf al verschroeid liggen, vastgesmolten aan de grond. Of dat zijn gezicht ineens helemaal vervormd en uitgezakt over de grond zwabberde. Hij huiverde.