De Gangen

Alecia liep doelloos door de gangen. Keito achtervolgde haar al een tijdje maar Alecia scheen het te negeren.

Nick liep door de gangen. Hij liep een beetje doelloos rond en zocht mensen met wie hij kon praten. Hij leunde tegen de muur en keek over de hoofden heen, op zoek naar een bekend hoofdje.

Omdat Scarlett niet echt uitkeek liep ze bijna tegen Nicholas aan. Ze wilde net gaan melden dat hij wel eens een beetje mocht opletten toen ze merkte dat het hem was. "Oh - hi!' bracht ze quasi-vrolijk uit. "What're you doing here?"

Yumiko liep door de gangen. In de verte zag ze Nicholas al staan, samen met Scarlett. Ze liep door terwijl ze Nicholas bekeek, en terwijl ze langs hem liep, ving ze even zijn blik op en liep daarna rustig door.

Nick keek om. Scarlett. Hij grijnsde."Ik zocht bekende mensen, I haven't talk to people for days." Hij fronsde. Yumiko op het dakterras liet hij maar even achterwegen. Hij glimlachte."En wat ga jij doen?"

"Oh ik was net op weg naar Toushirou!" antwoordde Scarlett. "Ik moet hem even iets vragen." Of hij misschien nu al meeging naar Ayao - ze had nu toch tijd zat en anders zat ze binnen maar wat te kijken.

"Vind je het erg als ik meeloop?" hij glimlachte."Ik verveel me en heb niets te doen," zei hij, en hij kwam van de muur af. Hij had Yumiko heus wel langs zien lopen, maar geen aandacht aanbesteed.

"Oh dat is okay hoor!" antwoordde Scarlett vrolijk. "Het is toch nog een stukje lopen so I could as well use some company." Meteen begon ze te lopen, ervan uitgaan dat Nicholas wel mee liep.

Nick grijnsde en liep snel achter haar aan, tot hij naast haar kon lopen. Hij hield zijn handen in zijn zakken en liep richting de gang waar de kamer van Tou was.

Het was allang donker buiten, maar aangezien Scarlett geen plannen had om al te gaan slapen liep ze maar wat rond over de gangen, die nu toch zo goed als leeg waren. Iedereen sliep al. As usual. Met een zucht liet ze zichzelf op de trap zakken en staarde ze voor zich uit. Zo leek het precies Ayao. MHS op Ayao zou perfect geweest zijn.

Yumiko had zin het nachtleven weer eens op te zoeken. Vannacht was de patrouille alleen voor Mae en Gaya, en twee mensen ontlopen in een enorme school zou vast niet moeilijk zijn. Ze sloop zacht haar kamer uit en ging richting de trappen. Daar kwam ze tot haar grote spijt Scarlett tegen. 'Piekeren op een trap, how pathetic.'

"Iemand proberen te kleineren om je zelf beter te voelen.." antwoordde Scarlett, die ook zonder omkijken zeker wist wie er aan was komen lopen. Yumiko. ".. how pathetic," vervolgde ze haar zin daarna, precies zoals Yumiko gedaan had. Weg rust.

Yumiko stond nog steeds achter Scarlett, en keek tegen de achterkant van haar hoofd aan. Ze rolde even met haar ogen. 'Je vriend die vreemdgaat met je vijand. Vervelende zaak hmm?'

Scarlett balde haar hand tot een vuist, maar haar gezicht vertrok geen spier. "Dat klopt, maar nuchter zou het een stuk erger geweest zijn. Gelukkig valt het niet te betwijfelen dat Toushirou dronken was, want wie wil er nou nuchter met jou naar bed gaan? Ik betwijfel dat ze je uberhaupt willen zoenen nuchter," zei Scarlett lieflijk.

'Och, Scarlett. Wanneer komt de tijd dat jij Toushirou eens een pleziertje doet? Die jongen hunkerde naar seks, aangezien het iets is wat jij hem niet geeft.' Een klein grijnsje verscheen op haar gezicht. Wat een heerlijk gevoel, mensen irriteren. Joezee.

Nog voordat Scarlett er erg in had, had ze een ijsbal richting Yumiko's hoofd geslingerd. Hoe erg ze zich ook had willen inhouden, ze ging te ver, veel te ver. Ze hoorde zich niet met Toushirou en haar te bemoeien, en zeker niet op zo'n manier. Meteen toen ze doorhad wat ze gedaan had bevroor ze Yumiko, voor zolang ze het zou kunnen volhouden. Ze had echt geen zin in ruzie nu.

Yay, bevroren. Gezellig, en best wel koud. Weet je wat? Ik ga een liedje zingen! Snel bedacht ze een toepasselijk liedje. Hier in mijn ijsklomp, is het lekker koel. Scarlett vermoorden, o ja dat is mijn doel. Hier in mijn ijsklomp, bevries ik nog dood. Ja als ik vrij kom, geef ik Scarslet echt een stoot. D'r neus zal bloeden, bloeden als een rund. Bloeden als je nooit gebloed hebt, meer bloeden dan je kunt. Sterven moet het kind, en een beetje snel. Haar dood zal lang duren, o ja het wordt een hel.

Scarlett twijfelde om Yumiko uit haar bevriezing te halen, maar bedacht zich ook dat ze dan gelijk aangevallen werd. Daarom besloot ze maar eerst zo ver mogelijk weg te lopen. Voorzichtig stond ze op, haar concentratie continu gericht op Yumiko. Concentratie was iets waar ze vaak nog moeite mee had als ze meer tegelijk deed. 'Sleep well," fluisterde ze, waarna ze voorzichtig achteruit liep, haar concentratie blijvend richtend op Yumiko.

Yumiko herhaalde het liedje een paar keer in haar hoofd. Ze bedacht zich dat het best wel eens een hit zou kunnen worden. En dan zou ze het Let's kill Scarslet noemen. Ja! Dat ging ze zeker weten doen!

ScarLETT(!) hield haar concentratie nog een poos op Yumiko en liet het pas verzwakken toen ze de hoek om was, omdat ze wist dat het haar toch niet ging lukken om het vol te houden als ze haar niet in beeld had. Meteen liep ze de trap op, weer naar boven toe.

((dit word even ergens anders gedaan het ging voor in Fabian’s kamer ik zet hier het laaste van mij neer))

Taiga was nu zichtbaar voor de jongen met de knuppel die al naar haar toe liep. Taiga sloot haar ogen en een wit licht kwam uit haar rug. 2 kleine engelen vleugels schoten uit haar rug en ze sloegen al op en neer alsof ze zo weg kon vliegen. de jongen haalde al uit met zijn knuppel.

Terra liep de gang op en hoorde verderop een hoop kabaal "Geweldig...daar heb je weer zo`n groep idioten..." hij liep rustig verder zonder er aandacht aan te besteden.

Verward kwam Miyoko aanrennen, op zoek naar Lune. Ze zag een onbekende jongen, en liep er op af. 'hey, heb je Lune gezien?' ((terra))

Terra keek Miyoko een beetje droog aan "Lune...nope...misschien op z`n kamer..." hij liep rustig weer verder zonder verder nog maar iets te zeggen.

Taiga draaide zich snel om en kwam een stuk van de grond af haar vleugels sloegen wilt op en neer. de mensen sloegen naar haar voeten en sommigen raakte haar ook. "LAAT ME MET RUST!" schreeude ze over de gang precies toen ze dat zij werden de mensen met een wind vlaag naar achter gegooit. Taiga keek met grote ogen naar wat ze had gedaan. even later vloog ze snel weg.