De Gangen

Dit is gewoon het hele gangenstelsel door heel MHS. Elkaar tegen komen kan dus soms gebeuren. (:

Aantal personen: Iedereen
Regels : -

Miyoko liep wat klungelig door de gangen. Ze had geen zin in haar les, dus skipte ze hem maar. Met een zucht ging ze op een stoel zitten, en bladerde wat door haar Warmte&Vuur boek.

Mendua liep door de gangen heen, gewoon rustig. Ze keek een beetje rond, en via de ramen af en toe naar buiten. De hele gang voor haar was nog leeg, maar bij elke bocht kwam je in een compleet nieuwe, grote en soms door kaarsverlichten gang.

Miyoko keek op, en zag mendua rondscharrelen. 'Hey Mendua!' zei ze met een glimlach. Ze zwaaide kort, en keek haar daarna aan.

Mendua zag miyoko, en ze knikten even waarna ze gelijk op haar afliep. 'Heei.' zei ze met een vrolijke lach op haar gezicht.

Miyoko gniffelde. 'En hoe gaat het met je?' vroeg ze met een glimlach. Ze vriemelde wat aan haar kous, die wit was, met roze strikjes.

Mendua knikten. 'wel goed hoor. Alleen gewoon nog steeds van alles aan mijn hoofd. En met jou?' zei ze met een vrolijke glimlach.

Miyoko keek de gangen rond. 'Ja, het gaat wel goed hoor. Alleen, ik verveel me een beetje.' zei ze met een lach. 'Wat heb je aan je hoofd dan?' Vroeg ze belangstellend

Mendua zuchten. 'Mimiko en Itachi. maar het is niet echt boeiend. Tenminste ik denk niet dat je het wilt weten.' zei ze met een glimlach.

Miyoko keek haar aan. 'Je mag het altijd vertellen. Alles is nu boeiender dan droog op een stoel zitten.' zei ze gniffelend. Ik wist wel dat Mendua er mee zat.. Ik kon het gewoon aan haar zien. Maarja, Mimiko moet zich ook niet zo aanstellen. Het is nu over.. en mendua heeft nu wat met Itachi. Dus.

Mendua zuchten. Ze ging tegenover haar op de grond zitten met haar rug tegen de muur aan en haar knieën opgetrokken. 'Het is gewoon zo raar. Mimiko blijft hem maar flippen elke keer als ze mij en Itachi ziet, of als ik erover wil praten omdat ik het uitgesproken wil hebben. En Itachi, hij is echt een schat en ik wil hem niet kwijt, maar ik ben bang dat Mimiko ons uit elkaar drijft.' zei ze in 1x zonder te ademen.

Miyoko luisterde naar Mendua. 'Ja, aan de ene kant snap ik het wel. Het ligt natuurlijk nog allemaal heel vers bij Mimi-Chan.' Even slikte ze. 'Maar ik vind wél dat ze zich er overheen moet zetten. Jij hebt hem nu, en zij niet.' ze glimlachte. 'Zal ik binnenkort even met haar gaan praten?'

Mendua zuchten even en keek haar aan. 'Als je dat wilt doen?'

Miyoko ging naast haar zitten, en gaf haar een knuffel. 'Natuurlijk.' Even twijfelde, en keek Mendua aan. 'Ik vind het zo fijn dat ik eindelijk een goede vriendin heb.' Ze slikte. 'Lune-Chan doet de laatste tijd best.. afstandelijk. Het lijkt of hij me opeens niet meer hoeft, nu hij Mauw heeft..' ze keek naar de grond. 'En dat vind ik vet kut, want hij was altijd mijn beste vriend.'

Mendua voelde de knuffel en ze glimlachten. 'Ik ook.' zei ze blij. Daarna hoorden ze haar verhaal over Lune. Ze keek haar medelijdend aan. 'Wat lullig van hem. Misschien omdat het tussen hem en Mauw, nog heel vers is of iets? Dat hij eraan wilt werken?' zei ze met een bemoedigende glimlach. 'En als het langer blijft, dan moet je erover gaan praten met hem.'

Miyoko pijnste. 'Ja, klopt. Maar soms kijkt hij me ook echt super gemeen aan enzo, en dan heb ik echt zin om te slaan.' ze lachte. 'Maar, dat maakt niet uit.' ((XD))

Mendua lachten even. 'Misschien moet je hem dan juist slaan, dat ie het leert.' zei ze met een lach op haar gezicht.

Miyoko lachte zoals altijd, hard en aanstekelijk. 'Hahah, nee. Dan krijg ik ruzie, en ik heb echt de pest aan ruzie.' Ze stak haar hand in haar tasje, en pakte er een klein zilver kettinkje, waar M&M <3 in stond gegrift, uit. Behndig pakte ze Mendua's hand, en deed het kettinkje in haar hand. Ze blooste.

Mendua begon ook te lachen door Miyoko haar lach. Toen ze het kettinkje in haar hand gedrukt kreeg, en haar hand daarna openden begon ze te glimlachen. 'Aaaahw, Miyoko wat lief!' zei ze met een big smile op haar gezicht. Meteen deed ze de ketting om.

Miyoko glimlachte. 'Ik heb er zelf ook een,' ze wees op haar kettinkje, die om haar nek hing. 'Ik heb ze in Japan laten maken!' ze gniffelde, en wriemelde wat aan haar ketting.

'Ahw wat lief van je!' zei ze met een ongelooflijk grote glimlach. Zoiets liefs had nog niemand voor haar gedaan sinds ze op deze school zat.

Miyoko lachte. 'Ghehe, dat komt omdat ik je ook lief vind!' ze straalde helemaal. Miyoko had niet echt geweten of Mendua het wel leuk zou vinden, maar gelukkig wel. Van haar ouders mocht ze een kettinkje laten maken, dus die kans liet ze niet schieten.

Mendua glimlachten en ze knuffelde Miyoko. 'Je bent echt een goede vriendin van me.'

Miyoko voelde dat Mendua haar knuffelde. 'En jij ook van mij hoor!' ze pokede Mendua in haar zij. 'Thaha.'

Mendua lachten even, als ze ergens neit tegen kon was dat het.