De eetzaal

Met een knorrende maag liep Scorpio de eetzaal in, en liep gelijk naar het buffet waar hij eten opschepte en vervolgens wat koffie pakte. Hij keek even rond, erg druk was het niet. Thank god! Glimlachend kreeg hij Emily in de gaten en liep daar naartoe, ''Hey,'' begroette hij haar en plofte naast haar op een stoel/bankje (van die hp tafels<3?). Hun gesprek van vorige keer was erg interessant geweest .. Nicholas had hij echter niet in de gaten, en al had hij dat .. hij zou hem toch alleen maar negeren.

"Oh echt?" vroeg Emily verbaasd. "Hoe laat vertrek je dan?" Ze wilde net een slok van haar overgebleven koffie nemen toen opeens Scorpio langs haar kwam zitten en het weer mislukte. Boos keek ze naar haar koffie, waarna haar blik weer verzachtte en ze zich op Scorpio richten. "Goedemorgen!" begroette ze ook hem vrolijk.

Nick keek geërgerd naar Scorpio die er bij kwam zitten. Toen keek hij weer naar Emily."Ja, echt. Over ongeveer.. 5 uur? Dus zometeen naar het vliegveld." hij knikte en roerde doelloos in zijn cappuchino. Hij slikte en keek weer naar Scorpio."Goedenmorgen, Scorpio." Wat was Scorpio's probleem? Volgens mij werd zijn liefde niet voor z'n neus weggegapt.

"You're lucky," bracht Emily uit, al had ze er eigenlijk helemaal niet zoveel problemen mee dat ze niet op vakantie ging. Ze vermaakte zich hier wel. Even liet ze haar ogen rusten op haar bijna lege kopje koffie, om ze vervolgens naar Scorpio te laten glijden. "Ga jij niet op vakantie?" vroeg ze toen.

Andrew pakte een bord eten, wat sushi bleek te heten. Met een vies gezicht keek hij ernaar, en ging aan een tafel zitten waar nog 2 personen zaten. Het meisje herkende hij wel van het dakterras. 'Hi,' Zei hij vluchtig, terwijl hij met zijn vork in zijn "zusji" zat te frutten. Hij nam een klein hapje, wat hij terwijl weer uitspuugte. 'Dit.. Zusji gebeuren.. Noemen ze dat eten hier in Beverly Hills?' vroeg hij in het algemeen.

''Hi Nicholas,'' antwoordde Scorpio, zonder op te kijken naar de jongen. Zijn toon klonk veel te droog en emotieloos om nog maar een beetje bij het gebied vriendelijk te passen. Hij keek toen even op naar Emily, ''Might do, 'm not sure yet .. what 'bout you?'' vroeg hij, weer puur - tot zijn verbazing - uit interesse. Hij moest nog even met Scarlett praten of het een goed plan was om Ayao even te bezoeken. Hij miste het. Wat afwezig staarde hij naar zijn simpele broodjes.

Nick keek geïrriteerd naar een jongen die over het eten zeurde."Ja, dat noemen ze eten hier. Eet of ga asjeblieft weg," blafte hij het playerige tiepje af. Hij keek weer naar Scorpio."Scarlett.. ging die niet met Tou op vakantie?"

Emily schudde haar hoofd. "Ik ben hier pas net," herhaalde ze haar uitleg van gisteren. "Als ik op vakantie zou willen had ik beter gelijk kunnen gaan." Haar blik gleed weer naar Nicholas toe toen die het had over een voor haar onbekend meisje. "Scarlett?" vroeg ze toen.

((dat was helemaal niet het plan hoor XD? Dat deed in een opwelling, niks afgesproken. En ayao gaan ze ook als t goed is want ze ging alleen een paar dagen bij tous op bezoek : x))

Andrew trok zijn neus op, en schoof zijn bord met "eten" van zich weg. Zo arrogant als hij was, liet hij het staan en liep doodleuk weg.

Automatische keek Scorpio op toen hij Scarlett's naam hoorde.Shit! Hier vraagt hij om .. controle, controle .. Hij haalde nonchalant gespeeld - wat ontzettend goed gespeeld was - zijn schouders op en nam een hap van zijn eten en slikte het toen door. ''.. Waarschijnlijk niet, als ze zou gaan zou ze dat allang gemeld hebben,'' zei Scorpio kalm, en tot zijn verbazing kalmeerde het hem echt aangezien het waar was.

Nick keek Scorpio lang aan."Zelf weten, maar ik denk dat ze liever met haar vriendje op vakantie is dan met jou, zo'n chaggerijnig stuk vreten." shit, hij had zichzelf niet in de hand. Hij keek naar zijn handen.

"Eh, hallo?" vroeg Emily op een bijna verontwaardigde toon. Het was net alsof ze er niet meer bij zat - ze negeerden haar volkomen en hadden een gesprek waarvan ze totaal niks snapte. "Wie is Scarlett?" vroeg ze toen nog een keer, waarna ze haar blik weer liet afdwalen naar haar koffie en het laatste restje opdronk. Geïrriteerd keek ze nog geen paar seconden later op naar Nicholas. "Waar hebben jullie in godsnaam last van?"

"Scarlett is Scorpio's zusje," zei Nick tegen Emily."Ik heb last van Scorpio. Ik weet niet wat Scorpio dwars zit." Hij haalde zijn neus op en streek door zijn haren.

"You guys are unbelievable!" riep Emily zo'n beetje, waarna ze haar hoofd in haar hand liet vallen. Niet veel later stond ze alweer op. "Roep me maar wanneer jullie klaar zijn met vechten."
Bijna viel ze om toen ze over de bank heen wilde "klimmen", maar nog net op tijd kon Emily haar evenwicht terugvinden en stond ze op. "Fijne vakantie." Nog geen minuut later was ze door de deur verdwenen.

Nick stond ook op. Zonder Emily had hij geen zin om bij hem aan tafel te zitten. Hij knikte naar hem en verliet toen de eetzaal.

Scorpio keek met een tevreden, wat gemeen kwaadaardige glimlach Nicholas na. Dat ging voor zijn doen nog best goed, hij was in controle gebleven. Zijn gedachten vlogen al gauw terug naar Scarlett .. hij moest nog met haar over de vakantie praten. Zuchtend stond hij op en verliet de eetzaal.

NEWNEWNEW

Cosett liep voor Saya de eetzaal binnen. Ze kreeg spontaan honger van al dat eten.

'Groot..' merkte Saya droog op, hij rook de geur van al het lekkers,
'heb je trek?' vroeg hij, hij vond het nogal cliché om meteen te gaan roepen dat hij
honger kreeg van al dat eten.

Cosette knikte. 'Ja. Jij?' Ze liep, zonder überhaupt op antwoord te wachten, naar het eten toe.

'Ja ik o-' hij merkte dat Cosette al naar het eten was gelopen.
wat onbeschoft, maar hij kon het niet van iedereen kwalijk nemen,
hij liep achter haar aan.

Cosette pakte een dienblad en legde allemaal random dingetjes erop.

Saya viste een gebakje uit een van de bakken.

Cosette keek naar haar overvolle dienblad. Ze had weer eens veel te veel gepakt, ze kreeg het toch nooit op. Ze haalde haar schouders op en keek naar Saya. 'Ik ga vast zitten, kay?' Ze liep, terwijl ze het dienblad goed vasthield, naar een tafel. Ze probeerde het ding niet te laten vallen. Snel zette ze het op de tafel neer. Nog een stap en het was op de grond geflikkerd. Opgelucht ging ze aan de tafel zitten.

Say liep achter Cosette aan, hij begon zich nu wel een beetje zorgen te maken; straks maakte hij helemaal geen vrienden hier! Straks dacht dat kind nog dat hij een sukkel was, hij was ook wel een beetje een sukkel.
Hij nam plaats aan hetzelfde tafeltje, 'eh, rare vraag misschien, mag ik hem vragen?'
vroeg hij peinzend.

Cosette stak een stuk brood in haar mond en knikte. 'Tuurlijk,' zei ze, toen ze het brood had doorgeslikt.