De eetzaal

''Yeah, dus je weigert het toe te geven ookal heb je het eigenlijk wel gedaan?'' zei Scorpio geamuseerd en grinnikte, ''Nice ..'' voegde hij eraan toe en keek Emily toen weer aan. ''Mevrouw Flapuit is niet zo goed in geheimen bewaren mhh?'' Als het iemand anders zou zijn, zou Scorpio het waarschijnlijk wat ongepast hebben gevonden, en kinderachtig. Maar omdat het Nicholas was maakte het niet echt uit.

Cira kwam de eetzaal van haar nieuwe school binnen. Ze pakte een croissantje met kaas en nam plaats aan een van de tafeltjes. Ze keek rond. Een jongen met blond haar en een meisje met zwart haar waren aan het praten. Ze glimlachte.

Yumiko had helemaal geen honger, like always. Eigenlijk at ze vrijwel niets hier op school. Ze leefde op drinken en heel af en toe een broodje of croissant. Dit maal was het weer eens tijd voor thee. Ze keek even waar ze zou gaan zitten.. alles wat zo'n beetje bezet, behalve de tafel waar slechts één meisje aan zat. Ze kende haar niet, waarschijnlijk een nieuweling. 'Mag ik ehh hier aanschuiven?' vroeg ze aan het blonde meisje.

Cira keek op. Ze glimlachte naar het meisje met de paarse haren."Ja, natuurlijk." Ze keek haar onderzoekend aan."Ik ben Cira Sabin. Jij?" Ze trok haar wenkbrauw even op.

'Yumiko Sayaka.' ze knikte glimlachend en nam tegenover haar plaats. 'Ben je nieuw hier?' vroeg ze, waarna ze begon te blazen naar haar thee, aangezien het nu nog bloedheet was.

"Nee! Zo is het niet!" verdedigde Emily zichzelf gelijk nadat Scorpio gesproken had. "Ik heb het wel toegegeven, maar ik heb het niet létterlijk gezegd. En Nicholas wilde het per se letterlijk horen maar dat lukte niet,' zuchtte ze daarna.
"Geheimen? Ik wil geen geheimen meer horen." Gefrusteerd wilde Emily haar hoofd op tafel leggen, maar kwam door haar onhandigheid net iets te hard op tafel en schoot weer overheind, om vervolgens met een pijnlijk gezicht over de gestoten plek te wrijven. "Au," bracht ze droog uit.

Cira knikte beleefd."Ja, ik en Justin zijn net aangekomen," zei ze glimlachend. Ze droomde even weg bij de gedachte aan Justin, haar lieve Justin. Ze schudde haar haren even naar achter en keek yumiko aan. Ze vroeg zich af of Yumiko Justin al kende. Ook vroeg ze zich af waar Justin op dit moment was.

Scorpio schoot gelijk in de lach, wat een arme kluns was die Emily. ''Gaat het?'' vroeg hij nog half lachend en keek haar grijnzend aan. ''Faaaail,'' voegde hij er nog fluisterend aan toe.

(fail is iets wat we hier altijd op school zegge als iets mislukt! niet alleen met iets proberen te doen maar ook zeggen! just so joe noh ; )))))

((achterlijke ik weet echt wel wat fail is hoor XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD))

Emily trok een kwaad gezicht toen ze hoorde dat Scorpio haar uitlacht, al was het maar gespeeld. "Nee ik denk dat ik een hersenschudding heb," antwoordde ze toen droog, omdat Scorpio's vraag niet eens serieus geklonken had in haar oren.

(wies de achterlijke hier nou :S mfklasf!!!)

''Ooooh, das niet zo best ..'' zei Scorpio droog en beet om zijn lip om zijn lach weer in te houden. Toen hij eenmaal weer naar Emily's gezicht kreeg schoten zijn mondhoeken allebei omhoog zodat er nu een brede grijns op zijn gezicht stond.

((jij ))

"Je lacht me uit!" stelde Emily met een zielig gezicht vast toen ze Scorpio's gezichtsuitdrukking zag. "Stel nou dat ik echt een hersenschudding had?" vroeg ze daarna met een ontzettend serieuze blik. "Had je me dan ook gewoon uitgelachen?" Meteen zette ze weer een zielig gezicht op en bleef ze hem zonder haar blik af te wenden aankijken.

Scorpio wachtte even 4 tellen met antwoorden, zodat het leek alsof hij aan het nadenken was en haalde toch zijn schouders op. ''Yeah, probably ..'' zei hij uiteindelijk op dezelfde droge toon en knikte. De grijns stond nog steeds op zijn gezicht, het was nou eenmaal grappig.

"Goh, bedankt," antwoordde Emily gelijk. "Dat is.. fijn om te weten," plakte ze er nog aan vast.
"Maar ik zal het onthouden." Met beide handen pakte ze het kopje weer vast om vervolgens nog de laatste paar slokken te laten verdwijnen, dit keer voorzichtig.

''Yeah, and banging your head on the table just for the sake of it is not very ..'' Scorpio zocht naar het juiste woord, ''.. sensible,'' plakte hij er uiteindelijk aan toe en stond op. ''Be right back,'' met rustige passen liep hij terug naar het eten en pakte een broodje kaas en liep weer terug. ''Seriously, are you okay?'' vroeg hij dit keer een paar grammetjes serieuzer, maar keek haar nog steeds geamuseerd en grijnzend aan, terwijl hij weer naast haar op het bankje plofte.

Emily keek even op toen Scorpio wegliep, maar richtte vervolgens haar ogen weer op het kopje en schoof die vervolgens aan de kant.
Haar ogen volgden Scorpio tot het moment dat hij weer ging zitten en haar opeens een stuk serieuzer vroeg of het wel ging, waarop ze een stuk naar voren ging hangen en een moment doodstil bleef zitten. "Worden we opeens bezorgd?" vroeg ze toen serieus, maar ze kon het niet helpen dat er toch een grijns op haar gezicht ontstond en nog geen seconde later zat ze alweer recht op de bank.

''Just trying to be nice,'' antwoordde Scorpio met zo'n onschuldige glimlach erachter aangeplakt waar je zijn tanden niet kon zien. ''Maybe we should take you to the Medical Room, after that bang I'm not sure whether your brain survived it or not. It seems like your brain is a tiny bit sensitive,'' voegde hij er dood serieus aan toe, hoewel het als een grap bedoeld was. Helaas barstte zijn serieuze gezichtsuitdrukking stuk, en was er weer een brede grijns zichtbaar.

"Do you have a deathwish?" vroeg Emily op een ontzettend serieuze toon toen Scorpio haar vroeg of haar hoofd echt nog wel in orde was. Gelijk daarna stond ze op en pakte ze haar kopje op, om vervolgens zonder iets te zeggen weg te lopen en opnieuw koffie in te schenken en weer bij Scorpio te gaan zitten. "Het kan wel eens voorkomen dat ik per ongeluk koffie over mensen heen gooi.." bracht ze toen droog uit, doelend op Scorpio.

Geamuseerd volgde Scorpio haar met zijn ogen, tot ze weer naast hem zat. ''Auch,'' grijnsde hij en nam een hap van zijn broodje, waarna hij begon te kauwen en slikte voordat hij weer begon met praten, ''Getting a bit sensitive Mrs Sleep Deprived?''

"Nee hoor, het was gewoon een waarschuwing," antwoordde Emily op Scorpio's vraag.
Even roerde ze met het lepeltje door de warme koffie, om hem daarna weer op te pakken en er een paar slokken van te nemen en langzaam in gedachten te verzinken. Pas een poos later schudde ze zichzelf weer wakker en keek ze Scorpio weer aan. "Maar jouw leven is dus niet erg interessant hierzo?" probeerde ze nog een keer, hopend dat hij dit keer wel iets vertellen ging.

Scorpio staarde weer uit het raam en at eerst zijn broodje op voordat hij antwoordde, ''Not really, what do you wanna know? Well, except for things I'd rather not share, because then sooner or later the who'll school will know,'' antwoordde Scorpio grijnzend en stond zonder zich te excuseren op om drinken te halen, en plofte toen weer naast haar neer.

"Bedankt," zuchtte Emily met een zwak glimlachje toen Scorpio al weggelopen was. Hoewel ze wist dat hij ergens ook wel gelijk had kwam het toch hard aan nu ook hij het zo tegen haar zei. Alsof zij er iets aan kon doen dat ze haar mond net iets te vaak voorbij praatte.
Met een kleine zucht liet ze haar hoofd dit keer wat voorzichtiger op haar armen zakken, zodat haar haar zo'n beetje voor haar ogen viel. "Ik ben moe," bracht ze toen uit, zonder hem aan te kijken. De koffie werkte vandaag dus echt niet.

''No wonder ..'' zei Scorpio hoofdschuddend en nam een slok van zijn sap en trok gelijk een vies gezicht. Geforceerd slikte hij het door en keek Emily aan, ''Maybe you should get some rest,'' Ze zag er ontzettend moe uit, één goede nachtrust kon geen kwaad.

Nick liep de eetzaal in. Vanuit zijn ooghoek zag hij Emily en Scorpio, maar hij besteedde er geen aandacht aan. Hij zag Yumiko en een onbekend meisje. Hij schoof bij hun aan tafel, en glimlachte vriendelijk naar haar."Ik ben Nicholas," stelde hij zichzelf voor.

"Het is 7 uur 's morgens Scorpio.." mompelde Emily halfslapend. "Slapen doe je of 's nachts, of niet." Mooi niet dat ze overdag ging slapen. Hoe moe ze ook was, ze ging wakker blijven. Slapen was de grootste tijdverspilling die er bestond.

(Aye! Scorpio and I agree :A)

''True, but it wouldn't hurt to take a nap .. we're free today anyway,'' (HET IS WEEKEND TOCH?) zei hij nonchalant en keek naar zijn drinken. Gadver, wat hebben ze hier voor ranzig drinken? Ookal woonde Scorpio hier al een tijdje, hij kon maar niet wennen aan Aards voedsel. Het was anders.