De eetzaal

Fronsend keek Scorpio het bruinharige meisje met lichte goudbruine ogen aan. ''Als je wilt dat ik bijhoud moet je wel even in detail praten,'' zei hij grijnzend en dacht aan zijn eerste keer dat hij de MHS bibliotheek had bezocht, hoe kon hij die dag vergeten? Dat was waar hij Rusine had leren kennen. Hij realiseerde zich iets te laat dat Rusine dat misschien ook bedoelde. ''Ah ..''

Emily staarde wat afwezig naar de binnenstroomde mensenmassa, al had ze niet echt door wie er nu wel en niet binnenkwamen. Ze brak af en toe een stukje van haar brood af dat ze wonderbaarlijk genoeg zonder moeite in haar mond stak, al was ze er met haar hoofd totaal niet bij en als was ze normaal gesproken nog zo onhandig. Als elke dag zoals deze werd zou het hier niet speciaal leuk worden. Snel dronk ze nog wat van haar koffie en staarde ze weer voor zich uit.

Nick liep naar binnen. Hij zag een meisje dat hij nog nooit gezien had en stapte op haar af. (emily!) Hij keek haar glimlachend aan."Hi! Ik ben Nicholas.. Ben je nieuw of heb ik je geowon nog nooit gezien?" Hij ging bij haar aan tafel zitten en streek even door zijn haar.

Pas een poosje nadat er een jongen .. die blijkbaar Nicholas heette - tegen haar begon te praten schudde Emily zichzelf wakker en glimlachte ze kort naar de jongen. "Ik ben nieuw,' beantwoordde ze zijn vraag toen. Een vraag die ze waarschijnlijk nog vaak ging krijgen. Nieuw zijn was niet bepaald.. leuk. "Emily, maar ik reageer denk ik eerder op Emma," vervolgde ze de antwoorden toen. Gezelschap. Toch wel.

"Hoi Emma," zei Nick. Hij glimlachte."Ken je al andere mensen?" Het meisje had zwart haar, maar zag er wel onschuldig uit. Aarde of Ayao? Scarlett was ook schattig, maar ook een Ayaoon."Aarde of Ayao?" vroeg hij maar direct.

Emily schudde haar hoofd. "Ik ben gister avond pas aangekomen. Je bent om eerlijk te zijn pas de eerste persoon die ik spreek," antwoordde ze, waarna ze haar koffie weer met beide handen vastpakte en er een slok van nam. "Ik kom van aarde. IJsland - Reykjavik, ken je denk ik wel, mhh?" vroeg ze. "En jij bent van waar.. ?"

Nick knikte."London, engeland." hij grijnsde."En bevalt de eerste persoon je?" hij keek even naar haar koffie."Hoe oud ben je?" vroeg hij. Ze had vast geluk dat er geen leeftijdslimiet aan koffie zat.

"Oh, jawel hoor," antwoordde Emily met een bijna lachende ondertoon in haar stem. Nicholas was wel aardig, voor zover ze nu over hem kon oordelen. "Zeventien." Waarschijnlijk zag ze er niet echt uit als 17, maar dat kon haar vrij weinig schelen. Leeftijd was toch maar een getal. "En jij bent? Hoe oud?"

Nick grinnikte."Ook 17." Hij keek haar met twinkelende oogjes aan."Ga je niet op vakantie?"

Lachend schudde Emily haar hoofd als antwoord op Nicholas' vraag. "Dat zou wat zijn. De ene avond aankomen op school, de volgende dag al op vakantie vertrekken. Nee, mijn vakantie gaat bestaan uit de school verkennen en verder.. hier rondhangen?" Ze zou toch amper slapen, zoals normaal. Genoeg tijd, maar vooral genoeg plaatsen om te bekijken. "Jij wel neem ik aan?"

Rusine besefte zich dat ze in zichzelf zat te wauwelen. Ze glimlachte weer eens. 'Ik bedoel toen die keer in de bieb. Dat was de eerste keer dat ik daar kwam in al die tijd dat ik al op school was. En toen was jij daar ineens en ja, de rest kan je zelf wel invullen.' Ze grijnsde breed. 'Mijn eerste gedachte over jou was trouwens dat ik je meteen al niet mocht.'

"Ja, met een vriend naar Tokio."(oke beetje verwarrend but who carez) Hij keek haar aan."Ik hoop dat je leuke mensen gaat ontmoeten hier," hij keek haar aan.

"Aah, okay. Wanneer gaan jullie?" Emily mocht dan tegen Nicholas praten, haar ogen waren gericht op het kopje koffie in haar handen, dat na nog een kleine slok helemaal leeg zou zijn. Klacht 1: De kopjes zijn te klein. Snel dronk Emily het restje op en zette het met een zucht weer neer. Weg koffie. Misschien kon ze nu alweer nieuwe halen. Of was dat verboden? "Is het toegestaan om vaker drank of eten te halen in één maaltijd?" vroeg ze toen fronsend, haar ogen nu weer op Nicholas gericht.

"Morgen ofzo," zei Nick, schouder ophalend. Daarna lachte hij."Het buffet vult zichzelf aan, dus je kan genoeg eten en drinken! Zo veel je wil!" hij keek haar geamuseerd aan."Even wennen he, zo'n school."

"Mhh.." Aarzelend keek Emily van haar lege kopje naar het buffet en weer terug. "Wacht even hoor, ik ben er zo weer," zei ze, waarna ze opstond en richting het buffet liep. De plek van de koffie kende ze nu al uit haar hoofd en nog geen minuut later zat ze weer langs Nicholas. "Wennen, ja. Maar handig is het zeker." Nog geen seconde daarna had ze haar mond alweer aan het kopje gezet en nam ze nog een paar slokken.

Zijn ogen staarden geamuseerd naar haar."Je houdt van koffie," stelde hij vast. Hij keek haar lachend aan. Zijn ogen deden mee met zijn mond.

Emily nam nog een paar slokken van haar koffie en zette het kopje toen weer neer, al omsloten haar handen het nog steeds. "Zo kun je het wel stellen ja," antwoordde ze met een kleine glimlach. "Jij niet dan?"

Nick haalde zijn schouders op."Het is niet mijn nummer een favoriete drank, nee, dat niet." Hij keek haar aan en stond toen op."Mijn excuses, maar ik moet maar eens gaan. Ik spreek je nog wel, toch?" zei hij, en hij klonk een soort van hoopvol.

Emily knikte begrijpend. "Vast wel," antwoordde ze toen, al kon ze zich niet voorstellen dat ze hem nog een keer tegen ging komen in deze grote school. Ze mocht al blij zijn als ze zometeen binnen een halfuur haar kamer weer wist te vinden. "Bye," zei ze hem toen nog gedag, waarna ze haar blik weer naar haar kopje richtte. Koffie!

Nick grinnikte en liep toen de zaal uit. LALALA.

Ben jatte nog even wat eten mee voor onderweg. Hij ging met Kyosu ergens naartoe, nog geen idee, waar, en het kon misschien wel lang duren, dus leek het hem nuttig om wat voedsel mee te nemen. Gewoon voor het geval dat.

new-

Het was half 7 's morgens, wat betekende dat Emily alweer dik twee uur wakker was en ze maar eens had besloten te gaan ontbijten. Op een redelijk rustig tempo liep ze naar de buffettafel, pakte ze een broodje en liep ze gelijk door naar het drank gedeelte.
Koffie! Just what I needed. Snel schonk ze een kopje in en ging ze aan tafel zitten.
De rode randen om haar ogen lieten haar niet eens moe lijken, het was meer een kenmerk geworden de laatste tijd.
Afwezig staarde ze naar haar armbandje, daarna door de zaal en vervolgens naar haar koffie, waar ze gelijk een aantal slokken van nam.

Nick begaf zich in de eetzaal. Hij zou zo vertrekken naar Japan. hij hoopte Emily nog even te zien. Hij grijnsde toen hij het nu al bekende hoofdje zag. Hij liep naar haar toe en aaide over haar haren in een vlugge beweging."hello!"

Emily haalde net iets te snel het kopje van haar mond vandaan toen ze opeens een hand op haar hoofd voelde, waardoor een gedeelte van de koffie over de rand vloog en op tafel belandde. Oh fuck.
Lichtelijk geïrriteerde staarde ze naar de geknoeide koffie en daarna pas naar wie er bij was komen staan. Nicholas. "Ook goedemorgen," bracht ze toen uit, waarna er een glimlach op haar gezicht ontstond.

Nick schoof bij haar aan. Hij keek haar glimlachend aan."Sorry!" bracht hij uit. Hij keek naar haar koffie."Ik ga zo weg, dus ik kwam even doeg zeggen." hij knikte naar het meisje.