Kamer 2314 - Nicholas en Yuu

Toushirou deed zijn ogen open toen hij ineens van bed schoof. 'What the -' BONK. Hij was met een knal op de grond geland. Hij keek even verward om zich heen en merkte Yuu toen op. 'Hoe kreeg je dat nou voor elkaar?!' vroeg hij, half geïrriteerd en half verbaasd.

Yuu jumpte overeind -hij was nog altijd naakt- en liep om het bed heen naar de andere kant om daar weer op het puntje te gaan liggen en boos voor zich uit te staren. Hij had wel lang genoeg achter Tou-chan aangezeten. Nu kwam die kleine opdonder maar is achter hem aan.

Toushirou zuchtte en ging staan. Hij pakte de dekens op, gooide de helft in een propje over Yuu heen en ging zelf onder de andere helft liggen, met zijn rug naar hem toe. 'Weltrusten mompelde hij. Hij deed zijn ogen voor de zoveelste keer dicht.

Yuu kreeg de neiging om Tou-chan een enorme schop tussen zijn ballen te verkopen maar hield zich in. Hij schopte uit frustratie de dekens van zich af en ging op zoek naar zijn boxer. Hij maakte expres enorm veel lawaai.

Toushirou fronste en trok de dekens nog verder over zijn hoofd heen om het geluid te dempen, maar Yuu maakte er een hele show van. 'Hou je effe in, ja?' zei hij boos toen hij zich naar hem had omgedraaid. Na dat gezegd te hebben rolde hij weer terug.

Yuu had zijn boxer gevonden was er binnen een paar seconden ingeschoten toen hij Tou-chans opmerking hoorde. Hij sprong op het bed, boven op Tou-chan en scheurde de dekens zowat door midden toen hij ze van zijn hoofd trok. 'Wát zei je daar? HOE DURF JIJ VERDOMME ZOIETS TEGEN MIJ TE ZEGGEN OP DIT MOMENT? ME INHOUDEN? HEB JE WEL ENIG IDEE HOEVEEL ZELFBEHEERSING IK HEB VERSPILD VANNACHT?' schreeuwde hij in Tou-chans gezicht. 'HET HAD OOK HEEL ANDERS KUNNEN GAAN! IK HAD JE OOK GEWOON DE KAMER IN KUNNEN SLEUREN!' Yuu voelde hoe zijn bloed kookte. 'Ga je een beetje lopen zeggen dat ik me in moet houden, nou ik zal je iets vertellen: ik heb me al genoeg ingehouden voor de komende zes jaar.'

Toushirou sperde zijn ogen open en keek recht in een woedend gezicht van Yuu. 'Laat maar' zei hij kwaad. Hij rolde uit bed en schoot in zijn kleren. Hij wierp een blik op Yuu. 'See you in hell' zei hij kwaad, waarna hij naar de deur liep, die hij met een klap achter zich dicht smeet.

Yuu rende achter Tou-chan aan, en smeet de deur weer open. 'DAT JE MAAR WEET DAT MORGEN DE HELE SCHOOL WEET HOE DE BINNENKANT VAN JOUW KONT ERUIT ZIET,' riep hij hem nog kwaad achterna, zodat zo'n beetje de hele derde verdieping het kon horen, en hij smeet de deur weer dicht. Meteen daarna zakte hij weer door zijn knieën. Waarom moest het altijd zo aflopen?

Toushirou liep stug door, en keek niet achterom. Toen Yuu de deur weer had dichtgeslagen bleef hij even stilstaan. Hij draaide zich om, en staarde naar de deur. Hij schudde zijn hoofd, liep verder en verdween om de hoek.

Yu voelde hoe zijn geluk langzaam wegstroomde. Herinneringen van wat er voor het kamerincident was gebeurd kwamen weer naar boven en Yuu voelde hoe hij misselijk werd. Als dit zo door ging zou Tou-chan vast niet met hem meekomen naar zijn ontmoeting met Melissa, en dan kon hij het wel op zijn buik schrijven. Misschien moest hij maar gewoon met haar trouwen, dan was hij tenminste van deze ingewikkelde gevoelens af.

NEWWWWWWW


Nick liep zijn kamer in en liet zich op zijn bed vallen. Hij haalde het chocolaatje uit het kastje en haalde hem uit zijn wikkel. Toen at hij hem op. Hij spuugde hem uit."Bah." Snel propte hij drie kauwgumpjes in zijn mond, mint.

Yuu wandelde zijn kamer binnen. Hij verveelde zich dood en keek om zich heen, toen hij plots Nicholas zag. 'Yo!' zei hij vrolijk en hij plofte neer op zijn eigen bed, om vervolgens een pocky in zijn mond te steken. 'How's life?'

"Life's okay, I think." Nicholas kwam kreunend overeind. Hij had Yuu nog net iets horen zeggen over Jade toen hij de eetzaal verliet."Ken jij Jade?" vroeg Nick, bijna ongelovig.

Yuu voelde de drang om Nicholas te plagen opkomen. Hij had al een tijdje niemand meer gepest. Oké eigenlijk had hij gisteravond Seth nog gepest maar dat telde niet. Hij ging achterover op zijn bed liggen en zette een brede grijns op.
'Jazeker, Jade en ik hebben twee hele lange dagen, en één heeele lange nacht achter de rug,' zei hij. Hij moest diep van binnen walgen van het idee van Jade en hem, maar hé, alles voor een goede grap.

Nicholas veerde overeind."No! You did not!" Hij zette grote ogen op."Echt niet, jij valt alleen op jongens." hij glimlachte een tikkeltje onzeker. zou je me aan haar kunnen voorstellen? zou triest klinken..

'Achja, het is JADE,' zei Yuu terwijl hij zijn best deed om niet te kokhalsen. 'Ik bedoel, ik vond haar altijd maar raar en arrogant maar in die twee dagen dat ik met haar alleen in het bos was heeft ze me wel van gedachten veranderd. Niet dat ik op meisjes val hoor! Maar kom op, zelfs ik kan Jade niet weerstaan, duh,' zei Yuu en hij voelde een bulderende schaterlach opkomen in zijn maag maar hij hield hem tegen.

De ogen van Nicholas vielen bijna uit zijn kassen."Je liegt!" Ugh, dit kon hij niet menen. Waarom Yuu wel en hij niet!? Hij keek hem aan."Nee, je hoort te walgen van vrouwen! Vooral van naakte vrouwen!"

Yuu rilde bij het idee van een naakte Jade. 'Verdomme waarom moet je dat nou weer zeggen?! Nu begin ik me dingen voor te stellen!' riep hij en hij trok een vies gezicht. Oké, his cover was blown.
'Maar ik sprak wel deels de waarheid. Ik ben twee dagen met Jade naar het bos geweest voor een solotraining, omdat ik op het punt stond te zakken voor mijn examen en dan zou ik de eerst persoon in de geschiedenis zijn,' zei Yuu. 'En ik moet toegeven, ik heb nu een stuk meer symphatie voor haar dan ik eerst had.'

Nicholas schaterlachte."Wauw, Lucky you. Nouja, als ik jou was geweest had jij Lucky You kunnen zeggen." Hij grijnsde."Stel haar maar aan mij voor ahhaah dat klonk stom." Hij trok een hoofd.

Jade beende door de gangen. Ze had twee ongelofelijk belangrijke dagen verspild aan het trainen van een nitwit, en nu verspilde hij ook nog eens haar belangrijke minuten die ze nodig had om naar zijn kamer te lopen, en hem de huid vol te schelden. Ze klopte stevig op de deur van de kamer en wachtte niet tot er open werd gedaan. De deur ging voor haar open, en ze beende met grote passen naar binnen. 'Yuu! Wat ben je toch ook een idioot! Ik zei toch dat je...' ze stopte abrupt met praten. Haar ogen vielen op de jongen die ook in de kamer stond. Zijn ogen waren bijna dezelfde kleur als die van...
'Wie ben jij?' vroeg ze, zijn gezicht uitgebreid bestuderend.

Nicholas' ogen vielen voor de tweede keer vandaag bijna uit zijn kassen. Over de duivel gesproken.."Nicholas. En jij?" vroeg hij, met zo'n lachje van 'haha ik maak maar een grapje hoor'. Alsof hij dat niet wist!

Yuu sloeg zijn hand voor zijn hoofd. Dat was de stomste opmerking die Nicholas had kunnen maken tegenover JADE LIGHTNING. Net doen alsof hij niet wist wie ze was. Hoe bedoel je sla een deuk in haar ego?

Jade trok haar wenkbrauw naar Nicholas op. Ze vond het grapje totaal niet grappig. 'Heb je soms een oudere broer?' vroeg ze.

"err.. zover ik weet niet. Hoezo?" Hij fronsde. Broer? Hoe kwam ze daar nu weer bij? Hij keek naar Yuu, en haalde zijn schouders op. Hij wist wel dat hij zichzelf net tamelijk voor schut had gezet, maar damn. Het was wel Jade.

Yuu die het gesprek niet helemaal volgde begon zich af te vragen waarom Jade in de eerste instantie zijn kamer binnen was gestormd. Had hij soms iets fout gedaan tijdens het trainingskamp waar ze nu pas achter kwam? Of was hij soms iets vergeten? Yuu staarde pijnzend voor zich uit.