De waterval

'Hello? People? Ik ben gevallen, AU-AUW' gilde Miyoko boos. Ze schoot boos een vuurbal naar boven.

Kyosu grinnikte om Shimara's opmerking. Kyosu liep naar een boom en brak een lange tak af, en liep toen weer naar de kuil. 'hou je vast aan de tak, dan hijssen we je wel omhoog.'

Miyoko greep de tak, en hield zich stevig vast. 'Oke, ik vind het eng..' riep ze uit. 'Ja, hijs me maar op hoor, sorry guys..'

Shimara zuchte een tikje geirriteerd. 'Maar je moet je mond houden en niet jammeren tot je boven bent, anders laat ik los.' Riep ze op een dreigende toon en keek naar benede, de kuil in.

Kyosu proestte het uit en liet per ongeluk de tak los. Miyoku en shimara waren zulke enorme tegenpolen dat het gewoon komisch was hoe shirama erop reageerde. Nog net op tijd kon hij de tak weer vastpakken en begon weer te trekken tot ze boven was.

tss, bitch
'Ja, oke.. Ik houd vanaf nu me mond, als jullie me maar niet laten vallen!' zei ze geschrokken. De tak deed pijn aan haar handen, maar ze had beloofd niet meer te jammeren. Toen ze haar optrokken, droop er een straaltje bloed langs haar arm naar haar jurk. oh nee, oh nee, STIL MIYOKO NIKS ZEGGEN. en ze jammerde.

Shimara liet zelf de tak los en keek alsof het perongelijk was. 'Whoeps... Sorry...' En ze keek onschuldig opzij. 'Wat ben ik soms toch onhandig...'

Miyoko schrok zich dood, en kwam verkeerd neer. AUW. Ik mag niks, zeggen, ik heb het beloofd. Ze voelde hoe de pijn zich door haar hele voet drong. De tranen sprongen haar opnieuw in de ogen. Ze wreef over haar enkel, wat alleen maar pijn deed. Opnieuw pakte ze de tak vast, en hiel zich goed vast. Als die trut me maar niet weer laat vallen..

Nu hield Kyosu het echt niet meer, maar bracht al lachend het meisje boven. Toe ze eenmaal boven was kon hij niet stoppen met lachen.

(( hey, ik ga pitten >.> so, I'll see you guys tomorrow ))

Miyoko keek met tranen in haar ogen naar Kyosu en met volle afkeer draaide ze zich om naar Shimara. 'Dankje wel.. Ik.. ik viel, en.. het deed zo pijn..' jammerde ze. '.. Mijn enkel... hij doet zo pijn.' en ze keek naar haar enkel die nu blauw en dik was.

((slaaplekker))

Shimara krapte zichzelf op haar achterhoofd, op een onschuldige manier. 'Weetje, toen je zei dat ik arrogant was, had je misschien gelijk. Maar, dat ben ik liever, dan jou. In elk geval, ga maar snel naar de zieken afdeeling.' Zei ze opeens heel behulpzaam. Zodat er eens wat rust is...

(( Ok, byes ))

Fronsend keek Miyoko haar aan. 'Wat bedoel je met "dat ben ik liever dan jou"? Ik snap je niet..' en Miyoko krabde zichzelf op het hoofd. Even ging ze anders staan, en de pijn schoot weer door haar enkel. Ze greep er naar, en deed snel haar witte hakjes uit. Zo, dit is al veel angenaamer.

(( IK GA SLAPEN, SOLLY! byebye ))

Shimara blies een pluk haar uit haar gezicht. 'Never mind, ga nou maar naar de zieken afdeling, dan ben je sneller van die pijn af.'

- Nieuuuuw -

Shimara liep met haar fluitje in haar hand naar de waterval toe. Van verre kon je hem al horen ruizen. Eenmaal aangekomen ging ze aan de kant van het water zitten, vlak bij de waterval en keek het water in, naar de vissen. Het was een prachtig gezicht en er zaten vissen bij met de mooiste en raarste kleuren. Heerlijk... Rust... Zuchte ze in zichzelf.

Miyoko kwam aanlopen. Ze zag dat Shimara er ook was. De behoefde om naar haar toe t egaan, had ze niet. Ze ging aan het water zitten, en deed haar schoenen uit. Opeens had ze zin om een bootje te maken. Zoekend naar een stukje hout, stond ze op. Na een paar meter vond ze een perfect stukje hout. Nu nog een kleine stok. Na enkele seconde vondt Yoko ook het stokje. Ze ging weer naar het watertje toe, en scheurde een stukje blad af van een plant die bij de oever stond. Een klein vuurbolletje ontstond in haar hand. Met de vuurbol maakte ze een klein gat in het stuk hout. Daar stak ze het stokje in. Om het stokje bond ze het afgescheurde stuk plant. Ze liet het bootje dobberen op het water.
Nu maakte ze een wat grotere vuurbal, en schoot hem af net voor het bootje. Het bootje was nu hevig aan het schudden op het water.

Shimara ging op een rots die in het water stond staan en pakte haar fluitje. Langzaam en zacht begon ze een trieste melodie te spelen, terwijl ze haar ogen dicht hield.

(( Saddness and Sorrow ))

Miyoko schrok van de fluit die ze hoorde. Ze keek omhoog, en zag Shimara staan. Ze neuride een beetje mee op de melodie en stak haar duim op naar Shimara. 'Mooi Shi!' riep ze vrolijk.

NIEUUUW

Shimara liep richting de waterval en keek met een flauwe glimlach omhoog, naar de sterren. De avond was het mooiste van een dag. Toen ze aankwam, ging ze aan de kant van het water zitten en voelde het met haar hand, maar ze trok hem snel weer terug. Dat ze daarin ooit heeft gezwommen!

Kyosu kwam naar de waterval, wederom met zijn gitaar in zijn handen. Hij wist even niet meer wat hij moest denken of doen, dus had hij besloten om maar gitaar te gaan spelen. Hij ging op dezelfde plek zitten als de vorige keer. Hij pakte zijn gitaar en stemde hem nog even ietsjes bij. Toen begon hij te spelen.

Shimara luisterde rustig naar het geluid, dat niet zo ver bij haar vandaan te horen was. Ze liet zichzelf op haar rug vallen en keek naar de sterren, terwijl ze stil mee luisterde. Soms was het beter gewoon niks te zeggen. Dat vond ze zelf soms ook maar al te prettig.