De waterval

Een klein riviertje, met een prachtige waterval. Het is best populair, omdat het er echt schitterend is. Overdag schijnt de zon op het water, waardoor het een heerlijke tempratuur krijgt om te zwemmen en in de avond kan je de maan in het water zien weerspiegelen. Dan is het echter te koud om te zwemmen en je word er dan ook niet vrolijk van als je in het water valt. De waterval is best hoog, maar niet al te breed en de stroming in de rivier is niet erg sterk, dus word je niet zo snel weg gespoeld erdoor.

Toegang: Niet meer dan 5
Regels: Vrij

Kyosu ging bij de watervallen zitten. Hij keek gefascineerd naar het water, met de weerspiegelingen erin. Zijn gitaar had hij bij zich, hij pakte hem weer op en zuchtte. Hij begon te spelen, hij was alleen, en had zich al een tijdje niet meer zo vredig gevoeld.

*het is even nacht*

((jeej ik ben vet influencial hier XD))

Miyoko kwam aangelopen. Waaauw, wat is het hier mooi!
Ze ging aan het water zitten, en deed haar schoenen uit. Met haar kleine voetjes voelde ze of het water een lekkere temperatuur had. Snel trok ze haar voet weer terug, het was veelste koud. Lui ging ze achterover liggen, en keek naar de prachtige, heldere sterren.
Opeens hoorde ze prachtige klanken die uit een gitaar afkomstig waren. Ze bleef liggen, en neuriede mee op de maat.

Yumiko liep richting de waterval, en vond het nogal vreemd dat er aardlingen waren, aangezien de arme drommels niet goed konden zien in het duister, in tegenstelling tot Yumiko, die Ayaoaan was.

Shimara stond op een rots, die boven aan midden in de waterval stond en keek naar benede. Rustig haalde ze diep adem en ging helemaal op de rand van de rots staan. Ze had niet gehoord dat het water in de avond koud als ijs kon zijn, dus was ze van plan gewoon te springen... Wat eigenlijk best dom was.

Kyosu keek op van de mensen die zich ineens bij de waterval hadden verzameld. Hij speelde toch door. Hij wilde eigenlijk net gaan zingen, maar dat deed hij voor niemand niet. Hij richtte zich weer op zijn gitaarspel, en de maan die weerkaatste in het water,.

Miyoko stond op en liep naar de jongen met de gitaar toe. Ze moest uitkijken, want ze kon niet goed zien in het donker. Na 2 meten vond ze het eng worden, en bleef stil staan. Geconcentreerd strekte ze haar handen uit en maakte een vinger beweging. Er ontstond een kleine vuurbal. Zo had ze net genoeg licht om te kunnen zien waar ze liep.
Eenmaal bij de jongen aangekomen, deed ze de bal uit, en ging naast hem zitten zonder wat te zeggen.

Kyosu keek op van het meisje naast hem. Hij stopte met spelen. 'Uhm, hoi?' zei hij. Ze verraste hem nogal, en ze zei niet eens wat. Hij keek haar aan.

'Hey! Ga alsjeblieft door, het is echt prachtig.' zei Miyoko. Het deed haar denken aan haar beste vriendin, die speelde ook altijd zo mooi gitaar. Opeens kreeg ze tranen in haar ogen.

Yumiko liep richting het water en luisterde even naar het gitaarspel. Zacht begon ze te zingen, iets wat ze eigenlijk nooit deed. Het klonk niet slecht, moest ze toegeven, maar oké ze was ook weer niet America's next pop idol.

Shimara maakte sierlijke een duikvlucht en kwam met een plons in het water. Snel kwam ze weer naar boven en gilde het uit. 'KOUD!!!' Snel zwom ze naar de kant toe en ging daar met opgetrokken knieën zitten. Ze bibberde en klappertande. Haar lippen waren blauw en ze had stijf kippenvel. 'O.. Oke.... Di... die zag... ik du... dus niet aank... aankome...'

'Wat is er?' vroeg Kyosu aan het meisje. Hij had het meestal meteen door als iemand begon te huilen, maar zij kende hem niet eens. Hij ging maar gewoon door met spelen, en hoorde een vaag gezang van uit de verte. Hij keek even op. Daarop volgde een enorm gegil vanuit het water, waardoor hij zich doodschrok. 'Wat de...'

'oh, niks hoor. Wacht even!' ze stond op en maakte snel een vuurbal. Zo snel als ze kon rende ze naar het meisje toe, waar ze net een kleine 'ruzie' mee heeft gehad. Zonder wat te zeggen legde ze haar middel en duim vinger op haar voorhoofd, en met haar andere hand maakte ze een rare handeling.
'Zo, als het goed is wordt je zo weer warm.' zei ze lief, en glimlachte.

Shimara bleef nog klappertanden en keek het meisje vaag aan. 'W... Waarom zou... zou jij mij he... helpen...'

'Omdat ik aanvoelde dat je bijna aan het doodvriezen was, daarom. Ik kan het ook ongedaan maken, als je dat liever wilt?' zei Miyoko een beetje vals

Shimara keek haar scherp en een tikje vuil aan. Bemoeial, altijd wel vrolijk en de zogenaamde "Miss Perfect", van zo een persoon hoefde ze geen hulp. Wie weet zou ze zo nog ergens achter komen en bij zo een persoon kon ze zich dat niet permiteren. 'Ga je gang dan maar, van iemand zoals jij hoef ik geen hulp.'

'oei oei, de dames hebben ruzie.' Zei Kyosu die het hele gesprek gehoord had. achja wat doe je ertegen. dacht hij en schudde zijn hoofd. 'Ruziemaken heeft echt geen zin hoor.' zei hij nog altijd grijnzend

Shimara wierp een hatelijke blik naar Kyosu en kneep even haar ogen tot spleetjes. 'Bemoei je er niet mee!' Ze stelde zich recht en liep kwaad naar een boom toe, terwijl ze hen beide aan de kant duwde. Ze trok bij de boom haar jas uit, vrong hem zo goed mogelijk uit en hing hem over een tak heen. Zo kon hij drogen, zodat ze het later wat minder koud zou krijgen. Ze ging tegen de boom aan zitten en blies in haar handen, om zich warm te houden en vreef daarna met haar handen over haar armen.

Kyosu voelde zich ietwat schuldig tegenover Shimara en liep naar haar toe. 'Sorry.' zei hij. 'Niet het goede moment voor grapjes neem ik aan?' zei hij terwijl hij haar zijn jas voor de neus hield. 'Heb je het minder koud.' zei hij met een glimlach.

"Nou, dan niet hoor. Ik probeerde alleen maar te helpen, en IEDEREEN slaat mijn hulp af. Iedereen haat me, en ik haat het hier." Miyoko ging op de grond zitten en begon heel hard te huilen. "Ik kon je ook lekker dood laten vriezen, hoor. Maarja, een normaal persoon helpt de mede mens."

Shimara draaide met haar ogen en bleef gewoon zitten, maar van binnen had ze een klein beetje spijt. Maar dat liet ze niet merken, ze mocht aan niemand haar ware aard laten zien, 1 persoon was al eigenlijk teveel die iets wist. 'Doe niet zwak en ik ben geen mens.' Siste ze en keek naar de waterval.

Nog snikkend stamelde ze 'Ja dat kan ik merken ja. Ach laat ook maar, ik ga wel weg.' Miyoko stond op en liep weg.
Op een gegeven moment viel ze in een heel diepe kuil. 'HEEEELP!'
Miyoko was in een soort van valkuil gevallen, en ze huilde weer heel hard. 'AUW AUW AUW, help me dan!' snikte ze.

'neem je de jas nog aan?' vroeg kyosu. Opeens begon het meisje te gillen. Kyosu keek Shimara aan. 'hoorde jij dat ook?' vroeg hij.

Shimara moperde iets onverstaanbaars en nam toen de jas toch maar aan. Ze deed hem aan en knikte. 'Helaas wel ja, maar ik denk dat de hele school van haar gegil heeft kunnen genieten.' Ze stelde zich recht en liep langzaam op het geluid af. 'Nou, dan maar helpen he, als we het nog stil willen krijgen hier.'