Lune en Matt's kamer.

Er staan twee een persoonsbedden, twee kasten, er is een badkamer met douche en toilet en wastafel. Een bureau met een vaasje met wat droogbloemen er in, en er ligt altijd wel wat te eten -denk aan chocolade\koek enzovoort- verder heeft Lune niet echt zijn best gedaan om de kamer gezellig aan te kleden dus het is er nogal kil. Vooral de lange donker blauwe gordijnen voor de smalle ruiten geven nog meer drama aan de kamer.

Regels: Graag meer dan een zinnentje, niet teveel spammen.
Toegang:kloppen A.U.B

Lune zat verslagen op zijn bed, hij had een boek in zijn hand, maar las geen woord. Zijn blik dwaalde steeds af naar de deur van zijn kamer, het was de laatste tijd zo anders; het was allemaal zo snel gegaan. Zo snel kon het leven fout lopen, zosnel kon alles in de wereld in elkaar storten als een kaartenhuis. De kamer leek deze dag extra grauw, en Lune's blik extra bitter.

Terra klopte zachtjes op de deur, hij had mensen nodig die wel actie wouden ondernemen....
Hij hield zijn hand niet meer voor zijn gezicht aangezien hij nu wel aan de extreem goede geur was gewend en het nu gewoon geen tijd was om daarover na te denken "Lune?..."

Lune keek op toen hij de bekende stem van Terra trachte te herkennen, hij stond op. En slofte naar de deur, 'Terra,' sprak hij kortaf, hij keek Terra onder zoekent aan, en glimlachte toen afwezig terwel hij de deur wat verder open hielt, 'kom verder.' Hij maakte een soort wenkgebaar ter wel hij naar de kast liep om een stukje chocolade te pakken en die vervolgens in zijn mond te proppen.

Matt kwam net binnen lopen en zag Terra en Lune in de kamer staan. Hij keek ze even aan maar zei niets, nog steeds niet wetend wat hij in zo'n situatie moest zeggen.

Lune keek even op toen Matt binnen kwam lopen, en beet nog een stuk chocolade af van de reep. Toen keek hij weer naar Terra, en wachten op een reactie.

Terra keek Lune met een serieus gezicht aan "Kan jij vechten zonder magie?" het was de meest logische vraag die hij kon stellen, want niet alle aoyanen zouden zich rustig houden hier op school.

'Ik kan slaan en trappen..' begon Lune droog, 'maar niet met zwaarden en die toestanden, als je dat bedoelt,' Lune keek Terra onderzoekent aan.

Terra trok één van de velen zwaarden die rond zijn middelhingen uit de beschermhoes en gooide die rustig naar Lune toe "Als het echt oorlog is wil ik dat jullie je kunnen verdedigen" hij trok er nog een uit de hoes en hield dezen voor Matt "Ik ga niet zitten wachten tot het hierheen komt..."

Lune ving het zwaard, maar liet het uit zijn handen vallen. Het kletterden op de grond, onhandig pakte Lune het ding weer op, 'zwaar voor z'n scherp stukje ijzer..' mompelden hij ter wel hij het ding tussen zijn handen klemden.

Terra keek Lune een beetje vaag aan "Wil je les ga dan naar de kamer hiernaast....tenzij je al professioneel zwaard vechter bent...leef je dan vooral uit..." hij liep de kamer uit.

Matt had het zwaard aangepakt, en het even gewogen in zijn hand. Thuis had hij een Sakabato, oftewel een "gedraaid zwaard". Zo kon je er niemand echt mee vermoorden, maar natuurlijk wel aardig pijn mee doen. Nu, met een "echt" zwaard in zijn hand voelde hij zich agressiever dan hij over het algemeen was. Niet echt iets voor hem... maar als het echt op vechten aan zou komen zou hij 't eventueel kunnen gebruiken. Al zou hij eerst zijn lichaam vooral gebruiken, dankzij 10 jaar lessen volgen in martrial arts van verschillende vormen.

Fay verveelde zich en liep door de gangen terwijl ze zich bedacht dat ze naar Matt kon gaan. Ze had geen flauw idee wat hij tegenwoordig uitvoerde en vooral waar hij dat deed, maar ze vond dat zijn kamer de meest voor de hand liggende plek was. Vandaar dat ze even later op de deur aanklopte.

Matt deed de deur open, en glimlachte even toen hij zag dat Fay voor zijn neus stond. Ze had iets.

'Olaa,' groette Fay vrolijk, en ze glipte naar binnen. Ze keek even naar Lune ((die was er ook nog steeds, right?)) en de kamer rond. Uiteindelijk rustte haar blik bij het zwaard wat Matt nog steeds in zijn handen had en ze grijnsde. 'Zorro aan het spelen?' pestte ze hem.

((volgens mij niet meer))

'Je hebt ook nog steeds dezelfde humor' zei Matt ietwat droog. 'Maar nee, geen Zorro voor jou dit keer. Ik kreeg dit zwaard net van Terra... als het op een gevecht uit gaan lopen.'

Lune liep zijn kamer in, hij zag een onbekent meisje staan maar was niet in voor een innige begroeting, 'gosh..' gromde hij zacht, ter wel hij plaats nam op zijn bed.

((ben eten, totzo!))

Matt legde het zwaard toen neer op zijn bureau. Voorlopig was hij nog niet van plan die te gebruiken.

'Wie is Terra?' was Fay's eerste reactie terwijl ze verder liep en op het bed neerplofte waarvan ze hoopte dat die van Matt was. Het was een vraag geweest waarop het antwoord haar niet echt interesseerde, omdat het haar waarschijnlijk toch niets zou zeggen. Vandaar dat ze meteen op de volgende overstapte. 'Kun je met zo'n ding overweg dan? Oh, hoi,' voegde ze eraantoe toen ze een jongen zag, en ze grijnsde even als eerste kennismaking/begroeting.

Lune keek op, 'hoi..' mompelden hij, een beetje bitter. 'Matt.. Wat doen die sokken op MIJN bed?' Lune pakte een paar sokken, en gooide die op de grond.

'Oh... sorry' zei Matt terwijl hij zijn sokken rustig verder liet liggen op de grond. 'Thuis hebben we ook een paar zwaarden, ik heb wel eens geoefend met mijn opa met stokken. Maar ik ben dus niet echt super goed erin of zo...'

Fay lachte even vrolijk om Matt z'n sokken. 'Hij is vreselijk, he?' grijnsde ze tegen Lune, met een plagende blik op Matt.

Matt kuchtte.

((ben douchen, totstraks!))

Naar aanleiding van het gekuch gooide Fay een kussen gemikt op zijn hoofd.

Mimiko liep met grote passen naar de kamer van Lune. Ze had geen zin meer om bij Mendua op de kamer te zitten. Toen ze voor de deur stond bokte ze geïrriteerd op z'n deur.