Kamer 8350; Lily en Cosette.

Shayla herkende de klanken in Cosette haar stem duidelijk als geirriteerd en kwaad, dus deed ze alvast een kleine stap naar achter. 'Ik dacht, laat ik maar eens op bezoek gaan, maar ik denk niet dat het nu zo goed uitkomt.'

Cosette gooide de deur verder open. 'Kom binnen,' mompelde ze terwijl ze op haar tanden beet. Ze haatte het om in een slecht humeur te zijn en boos te doen tegen iedereen, maar soms kon ze gewoon niet anders.

Shayla schudde snel haar hoofd en glimlachte stijfjes. 'Je hoefd de situatie niet te veranderen voor mij, je moet nu meer aan jezelf denken, ik kom wel een andere keer'

Cosette zuchtte. 'Ook goed.' Ze liep terug de kamer in en ging weer op haar bed liggen.

((Lily too, haar moeder heeft net gemeld dat haar zusje ernstig ziek is...))

Lily keek met tranende ogen naar Cosette. Ze had zin om tegen haar te zeggen dat ze op moest houden met boos zijn, dat zij het moeilijk had en dat ruzie en boosheid niet hielp tegen iets in de wereld.

Shayla deed langzaam en voorzichtig de deur dicht, maar bleef stilletjes nog even aan de deur staan luisteren.

Cosette greep het kussen vast en hield het voor haar gezicht. Ze begon in het kussen te schreeuwen, al haar agressie gooide ze eruit.

Nu kon Lily het niet meer hebben, en er stroomde tranen over haar wangen. Snikkend liep ze de kamer uit, en ging daar tegenover tegen de muur zitten.

Cosette had het niet in de gaten. Logisch, ze had een kussen voor haar hoofd. Maar zelfs zonder dat kussen zou ze het nieteens door hebben. Ze had al té veel zorgen aan haar hoofd.

Toen Shayla hoorde dat Lily naar de deur liep, rende ze snel het hoekje om en bleef daar staan. Toen ze gesnik hoorde, liep ze langzaam weer terug. 'Ano... Wat is er aan de hand?' Vroeg ze maar onzeker. 'Als je het liever niet verteld, kan ik het begrijpen hoor!' Zei ze er snel achteraan. Ze wilde niet dat het meisje zich gewongen voelde om tegen Shayla te zeggen wat er aan de hand was.

Lily vondt het alleen maar fijn dat er toch nog iemand was die aardig tegen haar was. Ze veegde haar tranen een beetje af met de mouw van haar vest en haalde even diep adem. Ze liet het meisje het briefje van haar moeder zien.
Lily, je zusje is ziek. De dokters weten niets. Ik stuur zo snel mogelijk bericht.

Shayla grabbelde zichzelf een beetje beschamend op haar achterhoofd. 'Uhm... Ik ben blind, dus ik kan helaas niet lezen...' Zei ze toen en liet haar hoofd een beetje hangen.

Lily keek op. Ze voelde zich nog stommer nu. 'O, sorry,'Zei ze zacht en ze ging staan. 'Er staat op dat mijn zusje ernstig ziek is...'

'Ah, daarom ben je zo verdrietig.' Shayla fronsde haar wenkbrauwen nadenkend en hield haar wijsvinger tegen haar kin gedrukt. 'Ik kan het begrijpen, maar ik denk dat ze wel weer wat beterder zal worden als je bij haar op bezoek gaat...' Zei ze op nadenkende toon.

Lily keek Shayla dankbaar aan. Ze was blij met haar begrip.
Ze keek naar het briefje en knikte. 'Ik zal het vragen,'Zei ze.'Ik zal een bericht sturen aan mijn moeder.'

Mimiko liep met een briefje in haar hand waar het nummer van Cosette's kamer op stond. Met lood in haar benen stopte ze bij een deur die overeen kwam met het briefje. Voorzichtig klopte ze op de deur.

Cosette keek op toen ze geklop hoorde. Ze stond op van haar bed en liep naar de deur. Deze deed ze langzaam open.

Mimiko's mond veranderde opeens in een enorme lach toen ze Cosette zag. Ze gaf haar een knuffel en een kusje op haar wang.

Cosette lachte toen Mimiko haar opeens knuffelde. 'Hi.'

Voorzichtig liep ze langs Cosette heen en keek haar kamer binnen. Het verschilde niet veel met de kamer die zij had maar toch was het fascinerend om te kijken waar Cosette sliep en haar dagelijkse dingen deed.

Cosette ging op een stoel zitten. 'Wil je wat drinken?'

Mimiko knikte. 'Graag', zei ze terwijl ze op een stoel ging zitten in haar kamer. Ze keek wat rond en lachte toen naar Cosette.

Cosette sprong overeind en liep naar de ijskast. Ze deed hem open en keek naar Mimiko. 'Wat wil je hebben?'

'Hebben je iets van drank of zo?', Mimiko had echt behoefte aan een becardi ofzo. Het hoefde niet sterk te zijn gewoon een beetje alcohol.

Cosette schudde haar hoofd. In haar ijskast zou je nóóit drank vinden. Ze had een bloedhekel aan het spul.