Geïrriteerd liep Seth het spookhuis uit.
O god. Wat was dat ontiegelijk saai. Van alle Zeeman-skeletten en ketchup-lijken die hij tot nu toe had gezien, waren dit met vlag en wimpel de ergste.
Had hij hier nou verdorie geld voor betaald ook? Hij wierp een blik op de spierwitte man, die overduidelijk de engheid van het hele ding moest verhogen.
Nouja, het hielp natuurlijk ook niet echt dat hij lichtbollen kon vormen, zo waren donkere ruimtes kinderspel.
Met zijn handen in zijn zakken slenterde hij voort naar een reuzenrad, waar hij even naar bleef kijken.
((seth is actief vandaag joh, naar reuzenradjes kijken, wauw))