Sportvelden

Yumiko ging iets verder weg staan van Toushirou en maakte zich klaar om te vuren. 'Maak maar een ijswand, ik zal proberen er doorheen te breken.' zei ze tegen de o zo schattige Toutou. (( oke sorry XD ))

Shin kwam het sportveld opgelopen. Hij zag meteen een bekende van in de disco: Yumiko! En ook
nog een jongen die hij niet echt kende. "Hey", zei hij droog. Hij zag dat ze aan het oefenen waren.

Shimara wachte geduldig af tot de wind compleet was gaan liggen en liet toen de strak aangespannen pijl los. De pijl zuisde met vaart op het boord af en kwam uiteindelijk paar centimeter bij de roos vandaan in het boord. Shimara zei iets onverstaanbaars, wat op vloeken leek en spande toen weer een pijl aan.

Toushirou concentreerde zich en wist een redelijke ijswand te maken, al was het niet het niveau dat hij moest hebben. Hij merkte dat ze ineens gezelschap hadden. 'Hoi eh - dinges - kun je een stapje achteruit doen, want ik weet niet of dit ding gaat ontploffen en we staan niet in voor de gevolgen' zei hij terwijl hij zijn ijswand afrondde. 'Top. Give it a go' zei hij tegen Yumiko, en hij stak zijn duim op als teken.

'Weet waar je aan begint, Toutje. Ik oefen namelijk wel.' zei ze lachend, gewoon op normale toon. Ze maakte een energiebol in elke hand en concentreerde zich op het midden van het schild, wat haar een zwak plekje leek. 'Komt ie.' zei ze, vlak voordat ze de twee energiebollen erop af smeet.

((Niemand reageert dus ik ga regels overtreden ))

Toushirou zag twee energiebollen op hem af vliegen met veel meer kracht en snelheid dan hij verwacht had. Hij kon nog net op de grond duiken met zijn armen over zijn hoofd voor zijn ijswand in duizenden scherven spatte. Een aantal ervan schaafden langs zijn armen. Hij keek verbaasd op. 'Ja, ik merk dat je oefent' zei hij lachend. 'Dat had ik niet goed ingeschat'

Yumiko zag aan wat er gebeurde en schrok van zichzelf. 'Gaat het?' vroeg ze bezorgd. 'Ik zal me met de volgende inhouden.' zei ze terwijl ze alweer twee nieuwe energiebollen klaar had, dit maal iets kleiner.

Toushirou kwam overeind. 'Ik ben oké' zei hij met een grijns. 'Nee joh, ik ben hier om te trainen. Maak me helemaal af!' zei hij uitdagend terwijl hij aan een nieuwe ijswand begon. Hij zag er al iets beter uit, maar hij was niet zeker of het zou houden. 'Bovendien, als jij me niet even hard aanpakt denk ik straks nog dat ik beter ben geworden zonder een zak gedaan te hebben' zei hij. Hij deed de finishing touch op zijn ijswand en stak doen goedkeurend zijn duim weer op.

Yumiko glimlachte. 'Oké, ik zal wel extra m'n best doen.' Ze maakte de energiebollen in haar handen een stukje groter, een beetje de grootte van een uit de kluiten gewassen softbal. 'En daar gaat ie.' Yumiko maakte zich gereed en met alle kracht die ze op dat moment bij elkaar kon raken schoot ze de energiebollen op het schild af.

Toushirou bleef achter zijn schild staan, die alweer uit elkaar spatte. Hij sprong opzij, nog net een enorm brok ontwijkend. 'Optimistisch blijven' zei hij half tegen zichzelf en half tegen Yumiko, terwijl hij alweer aan een nieuwe begon. Hij zag bij elke nieuwe ijswand wel kleine verbeteringen, maar hij wist dat hij nog veel moest trainen voor hij Yumiko in zou kunnen maken.

'Just keep on practicing.' zei ze. 'Ik doe nu een andere aanval, die heb ik iets minder getraind en die kan je met een beetje moeite wel tegenhouden.' Haar ogen begonnen paars licht uit te stralen. 'And there he comes.' zei ze, terwijl ze haar ooglaser afvuurde op het schild.

Toushirou had zijn schild lichtelijk weten te verbeteren en toen de ooglaser van Yumiko hem raakte ontstonden er alleen een paar barsten. Toushirou sprong een gat in de lucht, al werd zijn euforie iets kleiner toen zijn schild een paar seconden later uit elkaar donderde. 'Dat ging al beter' zei hij grijnzend tegen Yumiko. 'Ik wil iets nieuws proberen.. al garandeer ik eigenlijk dat het mislukt.. Kun je me gewoon op een willekeurige manier aanvallen?' vroeg hij.

'Let's change the rules. Gewoon een duel, en alles is geoorloofd om te gebruiken. Stoppen als één van ons het magische woord 'Stop' zegt.' Yumiko had al een klein plannetje voor aanvallen..

Toushirou slikte. Zijn skills lagen overduidelijk onder die van Yumiko, dus de kans om te winnen was klein. Maar hij was hier om te trainen, en als hij geconfronteerd werd kon hij misschien sneller beter worden dan wanneer hij een beetje in het rond stond te schieten. Hij knikte en ging klaarstaan. 'Deal'

'Begin jij maar met aanvallen.' zei Yumiko terwijl ze haar voeten aan de grond vast nagelde, figuurlijk. Ze mocht niet verliezen, anders daalde haar ego nog eens écht tot zero.

((Oké ik zag even voor me hoe jij jezelf vastzette met een nietpistool XDDD ))

Toushirou zette zich schrap. Hij vuurde een aantal ijspegels op Yumiko af. Hij had die aanval nog het vaakst geoefend, zodat zijn ijspegels al venijnig scherp waren geworden. Het enige probleem was dat ze vrij snel kapot te krijgen waren.

Yumiko wist snel een energieschild te maken, waardoor de meesten kapot spatte. Eén raakte haar been met de zijkant en een paar overige vlogen langs haar schild. 'Not bad.' moest ze toegeven. 'My turn.' Yumiko concentreerde zich op een aantal stenen langs de kant en bracht ze met materiële beheersing vlak bij haar, waarna ze ze afschoot op Toushirou.

Toushirou had er niet op gerekend dat Yumiko dingen naar hem toe zou gooien, en moest snel denken. Zijn ijswand was zinloos, en andere verdedigingsmagie kon hij nog slechter, tot er ineens een idee in hem opkwam. Hij concentreerde zich uit allemacht, terwijl de stenen ongeveer een seconde in de lucht bleven stilhangen en toen weer verder schoten. Het gaf hem nog net genoeg tijd om aan de kant te springen en met een soort judorol weer overeind te komen. Puntsgerichte tijdbevriezing. Perfect.

'Slim.' moest Yumiko toegeven. 'Maar met enkel en alleen ontwijken zul je niet winnen, Toutou.' zei ze grijnzend. Ze zat er helemaal in, en moest en zou haar eerste duel winnen.

Toushirou zat in een tweestrijd. Hij kon nooit winnen, maar moest en zou het afronden. Het risico was dat Yumiko hem de rest van het jaar zuo achtervolgen over het feit dat hij hun duel had verloren. Maar het was toch maar een trainingssessie? Hij maakte dit keer wat meer ijspegels en deed nog een poging door de op Yumiko af te sturen.

Yumiko had niet goed opgelet en had te weinig tijd gehad een schild te maken. Ze sprong aan de kant terwijl enkele ijspegels net langs of tegen haar aan kwamen. 'Damn, m'n arm bloed.' ondanks dat haar arm bloedde stond ze op en was ze van plan verder te gaan. 'Let's finish this.' zei ze grijnzend terwijl ze 2 grote energiebollen maakte die ze met volle vaart op Toushirou afschoot. Als finishing touch maakte ze er ook nog twee iets kleinere er achter aan die ze meteen af schoot.

Toushirou was dolblij om zijn kleine overwinning dat hij nog minder tijd had om een schild te maken dan normaal. Hij kreeg alle energiebollen vol tegen zich aan en viel op de grond. Hij probeerde moeizaam overeind te komen maar op de één of andere manier was hij helemaal stram geworden.

'Duel's over.' zei ze, waarna ze vlug richting Toushirou ging. 'Gaat het?' vroeg ze. 'Moet ik je naar de Heerseres of Merlyen of iets brengen?' vroeg ze bezorgd.

Toushirou schudde langzaam zijn hoofd. 'Het gaat wel' zei hij. Het lukte inmiddels om langzaam op te staan, al was hij nog steeds heel stroef. Alsof hij van lood was. 'Ik geef me over'

'Al deed je dat niet had ik ook niet verder gevochten hoor.' zei ze vriendelijk. Yumiko kon omslaan van een duellerend agressief kind tot een bezorgd meisje.