Cecilio's halloweenparty.

Voordat Emily de kans kreeg zelf een stap te zetten had Yuu haar al meegesleurd de dansvloer op.
Als vanzelf ging ze in de houding staan die nodig was voor de dans en nog geen seconde later was Yuu al begonnen met dansen.
De dans was inderdaad moeilijk bij te houden, maar het lukte haar in ieder geval wel. Naar haar gevoel dan.
Of het goed was wat ze allemaal deed wist ze niet maar het kon haar ook vrij weinig schelen; Yuu stond helemaal tegen haar aan en dat was goed genoeg voor haar, of haar dans nou vreselijk was of niet en de zaal versterkte dat gevoel alleen maar.

"Correct," antwoordde Scarlett, op wiens gezicht nu toch wel een kleine grijns te bespeuren was.
Die verdween echt toen Nicks humeur compleet omgeslagen leek te zijn en verward keek ze hem aan.
"Wat is er?" vroeg ze hetzelfde moment nog, zich totaal niet bewust van wat er zich allemaal aan het afspelen was daarachter.

Nick knikte naar het groepje. Hij beet opnieuw op zijn lip."Er is een mogelijkheid dat mijn liefdes pijlen het echt doen.. en Emily heel toevallig Yuu als eerste aankeek, waardoor ze opeens een hevige verliefdheid voelt voor Yuu, waardoor Seth jaloers word, net zoals Carter en die het zelfde effect proberen op te wakkeren bij Yuu en Emily. Maar dat is maar een mogelijkheid," zei hij. Hij glimlachte naar Scarlett.

Als vanzelf liet Scarlett haar blik op het groepje rusten en merkte al gelijk dat Seth en Yuu met iemand totaal anders aan het dansen was.
En het was niet eens zomaar iemand anders. Seth danste met.. Carter!? Hij vond Carter eng! Waarom danste hij in godsnaam met Cárter?! "En dan sta je gewoon toe te kijken!" riep ze lichtelijk gefrustreerd uit. Seth en Carter?!

Nick gooide zijn handen in de lucht."Wat moet ik dan doen?! Die pijl is al uit haar kont hoor, en het werkt nog steeds. We kunnen niets dan afwachten. Of Emily uit de zaal verwijderen en zorgen dat ze Yuu niet meer ziet voordat het is uitgewerkt.." Nick keek naar Carter.

"Wat wilde je doen!?! Haar ontvoeren?!" vroeg Scarlett gelijk, die zich niet kon voorstellen dat Emily zomaar mee ging komen.
"Waarom schiet je dan ook pijlen af op mensen!?" ging ze daarna door, terwijl ze met haar handpalm tegen haar voorhoofd aan.
"Je kunt ook moeilijk niks doen!"

Nick grinnikte."Ik vroeg aan Yuu op wie ik een pijl af moest vuren.. en hij zei Emily." Hij haalde zijn schouders op."We kunnen zeggen dat ze naar de toiletten moet gaan, en dat Yuu daar ook komt.. dan zorgen we dat het slot van de wc niet meer openkan. Ik smelt het slot om, en dan bevries jij het," zei hij trots.

Het duurde even voor het tot Scarlett doordrong wat Nicholas zei en zelfs toen geloofde ze er niks van.
"JE GAAT HAAR TOCH NIET OPSLUITEN IN EEN WCHOKJE?!" vroeg ze, geshockeerd door zijn plan.
Wie sloot er nou meisjes op in de wc!?

Nick keek haar vragend aan."Oké.. dan niet." Hij fronsde. Zelf zag hij het probleem niet: het was maar voor een uurtje. Of misschien 2 uurtjes. Hij keek weer naar het groepje. Op dit moment werden er alleen heel vuile blikken uitgewisseld.

Seth's ogen schoten open van pure razernij, afgunst, en vooral enorme angst, toen Carter ineens allemaal enge dingen deed.
Carter's hand brandde op zijn rug, en Seth wierp een smekende blik in Yuu's richting. Dat was immers een automatisme waar hij maar niet vanaf scheen te komen. Als er problemen waren, ging Yuu het wel even oplossen.
Maar Yuu ging het niet oplossen.
Yuu keek hem woedend aan.
Oh.. oja. Hij was ook boos op Yuu.
Zijn blik gleed naar Emily, en al snel stopte hij wanhopig met bewegen en wierp hij een intens verdrietige blik op de grond.
De wereld was hopeloos.
Alles moest dood en alles was compleet onbelangrijk, want Yuu danste met Emily, en Yuu wilde hem niet meer.

Yuu's ogen vlogen open bij het aanschouwen van Carter's actie.
WEL GODVERDOMME HOE DURFDE DIE EIKEL ZIJN VIEZE HANDEN OP SETH'S RUG TE LEGGEN?!
Meteen liet Yuu Emily los, terwijl hij compleet vergat wat hij ookalweer aan het doen was. Met grote passen liep hij op Carter en Seth af. Zodra Carter binnen bereik was voelde hij de drang opkomen om hem voor de derde keer een enorme knal te verkopen, maar hij besloot een aanval op hem uit te oefenen die iets beter bij de situatie paste. Zijn been vloog naar achter en met een enorme vaart schopte hij Carter recht in zijn kruis.
'Blijf godverdomme met je klotehanden van zijn rug af,' gromde Yuu op zijn angstaanjagend dreigende toontje. Hij keek Carter licht hijgend aan en wachtte tot hij hersteld zou zijn zodat hij hem een nieuwe schop kon verkopen.

"Nicholas, wilde je nu serieus een meisje op de wc's gaan opsluiten voor iets wat je zelf veroorzaakt hebt?" vroeg Scarlett fronsend.
"Hoelang heeft het eigenlijk effect, zo'n pijl?" Het kon toch nooit lang duren? Het waren eigenlijk gewoon prullen in haar ogen.
Prullen die voor heel wat problemen konden zorgen.

Carter dook in elkaar toen er plots een vreselijk misselijkmakende en verkrampende pijn door zijn hele onderlichaam schoot. Hij greep met beide armen naar zijn kruis en zakte door zijn knieën op de grond terwijl hij zijn kaken op elkaar klemde en tussen zijn tanden door een pijnlijke kreet uitsloeg. Zijn ogen keken met een intense razernij naar Yuu die weer eens vreselijk agressief bezig was. Hij vloog overeind, negeerde de afschuwelijke pijn die hij voelde en haalde direct met zijn vuist uit om Yuu recht in zijn gezicht te slaan. Zijn vuist deed nu wel pijn van de kracht die hij gezet had, maar het voelde geweldig om even wraak te nemen voor alle keren dat Yuu hem geslagen had.
'Bit me, asshole,' gromde hij dreigend naar Yuu, terwijl hij op zijn hoede was voor een nieuwe tegenaanval.

Emily's hele lichaam vulde zich met teleurstelling toen Yuu haar losliet, maar nog geen paar seconden later was het effect van de pijl uitgewerkt en was al "haar" liefde voor Yuu als sneeuw voor de zon verdwenen.
Sterker nog; het leek alsof hij er nooit geweest was.
Het enige wat er nu nog was was een hoop verwarring, die nog eens tien keer aangesterkt werd door de kamer en een enorme hoofdpijn bezorgde waardoor Emily snel haar hand tegen haar hoofd aanlegde.
Ondertussen bleven er maar herinneringen terugkomen en werd het gevoel alleen maar erger en erger en kwam er ook nog een enorme misselijkheid opzetten toen ze zich de door haar gemaakte opmerkingen en haar gedrag tegenover Yuu herinnerde.
Snel hield ze zich vast aan de rand van de bar om niet om te vallen en probeerde ze met veel moeite rustiger te worden. Oke, kalmeer, kalmeer..

Met grote ogen keek Seth van Yuu, naar Carter, en vervolgens weer naar Yuu.
"Stop!" paniekte hij, en hij ging wanhopig tussen de twee in staan. "STOP, STOP, NIET VECHTEN, STRAKS VALLEN ER GEWONDEN," waarschuwde Seth, die dat idee zo vreselijk vond dat hij een extreem bezorgde blik op Yuu wierp.
Net op het moment dat Carter hem een klap verkocht.
Carter..

..

verkocht Yuu een klap.

Zijn Yuu.
ZIJN VERDOMDE YUU WERD IN DE PRAK GESLAGEN DOOR KLOTECARTER?

"AAAAAAAAAAAAAARG!" schreeuwde Seth wild, die woedend op het enorme ding afstormde en keihard tegen hem aanknalde.
"HOE DURF JE YUU IN ELKAAR TE SLAAN," brulde hij, terwijl zijn vuisten achter elkaar op de borst van de zak verdorven aardappelen roffelden. "NIEMAND KOMT AAN MIJN YUU, NIEMAND, HOOR JE ME, JIJ VIEZE GORE ..."

Flint kneep zijn ogen dicht toen Yuu Carter een schop in het kruis gaf en liep nog maar een stukje weg, nu begon het wel weer een beetje uit de hand te lopen...
Ging er niet iemand ingrijpen? zo meteen waren ze helemaal bont en blauw....

Yuu was razend. Ten eerste omdat Carter het waagde hem een knal voor zijn kop te verkopen en ten tweede omdat Seth durfde te beweren dat Carter hem bij deze in elkaar geslagen had. Hij greep de kleine Yuu bij zijn kraag en trok hem ruw naar achter, om vervolgens zelf op Carter af te stormen en hem zelf ook een kaakslag te verkopen. Aangezien Yuu's armen minstens twee keer zo sterk waren als die van Carter kwam de slag dubbel zo hard aan.
Een triomfantelijk gevoel van het recht van de sterkste overspoelde hem terwijl hij Carter aanschouwde.
'Blijf godverdomme met je klotejatten van me af of ik sla je net zo lang tot je dood ligt te bloeden op de grond,' gromde Yuu. Hij deed niet eens de moeite meer om Engels te praten en sprak in zijn brutaal klinkende Kansai-ben, wat hem nog dreigender deed lijken dan normaal.

Carter had amper iets gevoeld toen Seth met zijn vuisten op zijn borst had geslagen, maar de slag van Yuu dreunde ver door in zijn hoofd en al snel raakte hij uit balans. Met een dreun kwam hij op zijn stuitje op de grond te recht waardoor het direct voor zijn ogen begon te duizelen. Verward greep hij naar zijn kaak. Al zijn tanden zaten er gelukkig nog in, maar toch spuugde hij wat bloed op de grond. Hij probeerde overeind te komen om Yuu opnieuw te lijf te gaan maar de dreun op zijn stuitje maakte dat onmogelijk. De wereld duizelde om hem heen en hij voelde zich vreselijk licht in zijn hoofd.
Fuck. Waarom liet hij zich toch steeds zo in elkaar slaan?!

Flint keek naar de jongen die nu op de grond lag en meteen voelde hij die vage vlaag weer waardoor heel zijn hoofd weer rood werd, waarom lag hij ook alweer op de grond? juist die zilver harige jongen had hem geslagen.
Hij zetten dapper een stap dichterbij maar zodra Yuu begon te praten was zijn moed vervlogen en zetten hij maar weer een stap terug.

Nick wou op Scarlett antwoorden, maar hoorde en zag het geschreeuw en gevecht. Hij sprong op en trok Scarlett mee. Hij liep er met snelle vaart naar toe. Hij keek even twijfelend van Yuu naar Carter. Carter was er duidelijk slechter aan toe, en Yuu had Seth.. Nick keek even bezorgd naar hem. Toen keek hij naar Carter."Gaat het, Cartman?" vroeg hij.

Emily's benen leken telkens lichter aan te voelen en het kostte haar ontzettend veel moeite zich overeind te houden aan de bar langs zich. Alle gevoelens bij elkaar waren te verwarrend en misselijkmakend.
Toch duurde het niet lang voor ze haar kracht weer terug gevonden had; verderop zag ze hoe Yuu bezig was Carter af te slachten en meteen maakte de verwarring plaats voor bezorgdheid en woede.
Zonder verder nog na te denken rende Emily op het groepje af en gleed ze nog door tot vlak voor Carter, waar ze gelijk door haar knieën ging. Zolang ze voor hem zat zou Yuu niks doen, toch? Toch?
Met een blik vol bezorgdheid bleef ze hem aankijken, zonder ook maar een moment haar ogen af te wenden.
"Gaat het?!" vroeg ze met een overslaande stem. "Je moet naar de ziekenzaal!" ging ze op diezelfde toon verder, terwijl haar ogen onbewust heel erg vergroten. De verwarring van daarvoor was voor even helemaal verdwenen.

Seth keek juichend toe hoe Yuu Carter inelkaar sloeg, maar toen hij zich uiteindelijk euforisch omdraaide om Yuu een glunderende "GOEDZO YUU" blik toe te werpen, viel zijn blik op Emily.
Meteen raasde de intense teleurstelling weer door hem heen, en wierp hij een sippe blik op de vloer.
"Ik ga naar de wc," mompelde hij diép betreurd, en met een hopeloos zuchtje en hangende schoudertjes strompelde hij langs Yuu heen.

Yuu keek Seth een tijdje na, besloot toen dat die idioot er niet zo makkelijk vanaf kwam en rende achter hem aan. 'Yo Seth, wacht!' riep hij streng. Hij greep Seth bij zijn arm en bleef licht hijgend staan.
'Je weet toch dat dat met Emily alleen een grapje was? Emily was onder invloed van één van Nick's pijlen,' legde hij snel uit, omdat hij niet wilde dat Seth weer één of ander misverstand zou uitwerken tot een vreselijk drama.
'We were just playing, right?' vroeg hij een beetje aarzelend.

Carter wuifde de hulp van Nick en Emily weg. 'Het gaat, het gaat. Nou waar is die eikel dan sla ik hem dood,' gromde Carter. Hij was het meer dan zat dat Yuu er steeds veel te makkelijk vanaf kwam. Hij kwam voorzichtig overeind, aanschouwde een duizelende en draaiende wereld en zocht zijn balans door zich vast te grijpen aan Emily's schouders. Het duurde een tijdje, maar uiteindelijk werd de wereld weer helder en scherp. Hij voelde zich nog steeds licht in zijn hoofd maar had zijn zinnen alweer op Yuu gezet. Met wankele passen liep hij op hem af, terwijl hij nog wat bloed op de grond spuwde. Zonder waarschuwing plantte hij zijn vuist met al zijn kracht tegen Yuu's achterhoofd.
'Denk maar niet dat je er nu zo makkelijk vanaf komt,' gromde Carter dreigend, terwijl hij er nog een trap tegen Yuu's knieholtes bij deed.

Alsof het niet tot haar doordrong dat Carter zojuist weer opgestaan en weggelopen was bleef Emily op de grond zitten, om een minuut later pas op te staan en te zien waar Carter heen gerend was. Yuu. Was hij helemaal gek geworden?
"CARTER!" riep ze, kwaad omdat hij op het punt stond zelfmoord te plegen.
Snel rende ze achter hem aan en ging ze voor hem staan, om zich vervolgens zo dicht mogelijk met haar rug tegen hem aan te drukken. Mooi niet dat Yuu hem weer ging slaan, hij vermoordde Carter echt nog eens. En zij was een meisje, Yuu zou toch geen meisjes slaan?
Dat Carter vrijwillig achter Yuu aanrende, daar gaf ze nu helemaal niks om. Het was gewoon een idiote actie.