De eendenvijver

Ben wees naar een wolk. 'Die lijkt op jou,' zei hij toen. Het was een leuke, pluizige wolk.

Iris keek tevreden naar het wolkje, 'Dankje, Ben,' zei ze glimlachend.

'Geen dank,' zei Ben grinnikend. Hij vond wolken kijken leuk. Het deed hem denken aan vroeger, aan thuis, en aan zijn kleine broertje.

Iris keek weer verder maar zag niet echt veel meer, ze bedacht zich ineens dat het best wel een leuk spel was maar dat het ook wel weer heel nutteloos was. Ze draaide haar hoofd om en keek weer naar Ben.

Ben keek naar Iris. 'Dus,' zei hij, maar hij had op dat moment nog geen idee hoe de zin verder zou moeten gaan.

Iris trok haar wenkbrauwen omhoog, 'Dus wat?' zei ze terwijl ze hem nieuwsgierig aan keek.

'Dus, niets,' zei Ben. 'Ik weet niet meer hoe de zin verder ging.' Hij grijnsde er maar bij.

Iris grinnikte, maar wist zelf ook niet veel te zeggen. Dus keek ze maar gewoon naar Ben.

Ben keek naar de wolken en zuchtte. Hij had vrijwel nooit last van heimwee, maar op dat moment miste hij zijn broertje wel een beetje.

Iris merkte zijn zucht op, het was geen opgeluchte zucht, stelde ze vast. 'Vertel,' zei ze terwijl ze zich op haar zij draaide.

'Het is niets,' zei Ben, die zich ook op zijn zij draaide. 'Ik mis mijn broertje een beetje, dat is alles.' Hij keek naar Iris en terwijl hij haar zo zag kijken, had hij ineens zin om haar te kussen. HIj deed het niet,w ant hij wist dat ze iets met Zero had, en hij had niet graag ruzie.

Iris kreeg meteen medelijden, waarschijnlijk ook meer omdat ze geen broertje of zusje had gehad en al helemaal geen hechte band met haar familie had. Ze glimlachte even naar hem als teken dat ze hem wel begreep.

Ben had moeite om zijn plotselinge gedachten weg te duwen. Je kuste niet zomaar een meisje, en al helemaal niet een meisje dat al iets had met een andere jongen. Dat deed hij gewoon niet.

(( Brave jongen. ;D ))

Iris draaide zich weer op haar rug en keek naar de lucht om nog meer figuren uit wolken te kunnen halen. Er hing ineens zo'n stilte vond ze, hoe Ben net zo aan het kleppen was, hoe stil hij nu is. Ze besteedde er verder geen aandacht een en keek even vanuit haar ooghoek weer naar Ben.

((Ben is een schatje (a) ))

'Dat lijkt op Cecilio,' wist Ben met moeite te verzinnen. Ben had de stilte ook opgemerkt en hij hield helemaal niet van stiltes. Hij wees op een donkere wolk, die regen, sneeuw of onweer zou voorspellen.

Iris knikte hevig, ze kneep haar ogen weer tot spleetjes en zag dat de schaduw over de vijver heen trok. 'Ik hoop niet dat het gaat regenen,' zei ze.

(( Zekers.. ('= ))

'Ik ook niet. We kunnnen naar binnen gaan, als je wilt,' zei Ben. Nog altijd zat zijn hoofd vol met verkeerde dingen die hij van zichzelf niet mocht denken.

Iris haalde haar schouders op, 'Zolang het niet regent blijf ik buiten,' zei ze lachend. Ze wees naar een wolk, 'Die lijkt op Yumiko,' riep ze. Het was een wolk dat een soort rondje vormde met gekronkelde resten er aan. Ze keek weer naar ben en vergeleek hem weer eens met Zero. Ben is veel opener.. Hij durft tenminste..

'Ik geloof niet dat ik Yumiko ken,' zei Ben lachend. 'Die lijkt op de heerseres,' zei hij, en hij wees naar een mooie wolk, die toch iets overheersends had.

Iris kneep haar ogen weer tot spleetjes, 'Ja, inderdaad,' stemde ze in. 'Nou, Yumiko, dat kind met die paarse haren. Ze is echt griezelig. Ze viel, toen jij er nog niet was, me kamergenoot aan,' vertelde ze.

'Wat? Dat is toch niet normaal?' vroeg Ben verontwaardgd. 'En wie is je kamergenoot dan?'

((Mimiko heeft toch ook paars haar??))

(( Blauw/paars.. ))

Iris draaide haar weer op haar zij, ze lag namelijk niet lekker. 'Miyoko, maar ik zie haar niet vaak meer,' zei ze.

'Is ze weg dan?' vroeg Ben, terwijl hij ook op zijn zij draaide, omdat hij Iris wilde aankijken. Dat vond hij wel zo beleefd.

((Al die Japanse namen, serieus, ik kan er soms mijn weg niet meer uit xD ))

Iris haalde haar schouder op, 'Nou.. Laatst heb ik wel met haar gepraat, maar toen is ze hem huilend gepeerd naar Lune,' zei ze terwijl de ze daarna met haar ogen rolde.

'Maar waarom dan?' vroeg Ben. Hij snapte er echt compleet niets meer van.