De eendenvijver

Iris haalde haar schouders op, 'Nee, zomaar,' zei ze.

Ben keek schattend naar Iris. 'Ik geloof er niets van,' zei hij toen.

Iris keek hem fronsend aan, 'Gewoon binnenpretje,' mompelde ze.

Ben schudde zijn hoofd, maar liet het maar zo. Hij had geen zin in gedoel. 'Zou het water heel koud zijn?' vroeg hij zich af. 'Ik bedoel, die eenden zwemmen er vrijwillig in.'

Iris keek weer naar de eenden, 'Ja, het water is koud. En, nee, de eenden zullen het niet koud hebben,' ratelde ze.

Ben grijnsde. 'Ach ja, dan zal ik het maar niet wagen om erin te springen,' zei hij laconiek. Hij begon het zelf ook best wel koud te krijgen. Ook kreeg hij er bijna spijt van dat hij geen jas had mee genomen. Bijna, want het was best wel gezellig hier, dus als hij een jas was gaan halen, was hij hier misschien niet eens beland. Ben wreef over zijn armen.

Iris knikte en zag dat hij over zijn armen wreef, 'Heb je het koud?' vroeg ze terwijl ze haar jas uit deed.

'Beetje,' gaf Ben toe. 'Maar niet koud genoeg om naar binnen te gaan.' Hij grijnsde erbij.

Iris grinnikte even, een jongen die het koud had, het kon, maar een jongen die het toe gaf. Ze ging lang uit in het gras liggen en staarde naar lucht.

Ben merkte dat Iris naar de lucht staarde. 'Wat zie je in de wolken?' vroeg hij grappend.

Iris haalde haar schouders op, 'Niets..' mompelde ze.

'Echt niet? Dat spel speelde ik vroeger altijd met mijn broertje, en we haalden de mafste dingen uit de wolken. Hij meestal auto's en machine's en ik wilde dieren, draken en dergelijken,' zei Ben. Hij glimlachte bij de herinnering aan die tijd, die echt al minstens 10 jaar voorbij was.

Iris keek naar Ben en grinnikte, 'Nou, ik probeer het eens..' zei ze. Ze keek naar een wolk, ze kneep haar ogen tot spleetjes en vond de wolk het meest op een eend lijken. 'Die daar..' -ze wijst naar de wolk die ze op een eend vond lijken- '..Vind ik op een eend lijken,' zei ze.

'Ja, ik vind die eend ook op een eend lijken,' zei Ben grinnikend.

Iris moest weer lachen, ze vond het wel gezellig met Ben. Met Zero was het dan weer heel anders, hij was altijd heel sarcastisch, al had ze hem dan vandaag voor het eerst zien lachen. Iris, houd toch eens op.. ze zat weer eens te piekeren, en alweer iemand te vergelijken met Zero. Ze zette even alles voorbij en keek weer naar de wolken.

'Die daar, die lijkt op een trein,' wees Ben.

Iris volgde zijn vinger en keek aandachtig naar de wolk, 'Ja, nu je het zegt,' stemde ze in. Ze hield haar hoofd even schuin om een wolk van een andere kant te kunnen zien.

'Die daar, die lijkt op mij,' zei Ben, en hij wees naar een hele kromme wolk.

Iris grijnsde even en keek toen met medelijden naar de wolk, 'Aaah, die wolk heeft polio..' plaagde ze.

'Ik heb geen polio!' zei Ben.

Iris moest weer lachen, 'HAHAHA,' schaterde ze. 'Dat weet ik anders zou je dit doen..' ze deed, met een raar gezicht, een paar spastische trekjes na, al zag het er heel dom uit omdat ze onder tussen moest lachen.

'Hoe weet je dat?' vroeg Ben. 'Dat ik dan zo zou doen.' Hij vond het wel grappig dat Iris het zo deed.

Iris fronste even. Tsja, hoe wist ze dat? Ze haalde haar schouders, 'Weet niet, je hebt van die mensen die doen dat na en dan zie ik dat enzo..' antwoordde alsof het heel normaal was.

'En dan doe jij het zo na,' Ben lachte. 'Goeie imitatie dan.'

Iris moest weer lachen, 'Nou, bedankt,' zei ze grijnzend. Ze keek weer even naar lucht om nog iets in de wolken te kunnen halen.