Fay's ogen werden groot als schoteltjes. Ze had gehoord toen Yuno zei dat ze naar huis zou gaan, maar niet meer terugkomen had ze niet zien aankomen. Ze zweeg even, omdat ze Yuno als onderdeel van haar elven was gaaan beschouwen. Iemand met wie ze alles kon delen.
Daarna kregen haar ogen een ietwat zachtaardige uitdrukking - gemengd met spijt omdat het kon betekenen dat ze elkaar nooit meer weer zagen.
'Dat is goed,' antwoordde ze uiteindelijk. 'Ik ga je heel, heel erg missen, maar je moet doen wat jij denkt dat goed is. Ik hoop echt dat je terug komt, maar zo niet moet je me beloven dat we zullen blijven schrijven.'