De Steiger.

Yuu keek grijnzend toe hoe Seth nog compleet van de kaart was van zijn uitleg. Hij streek met zijn hand door Seth's haar en liet zijn lippen even met die van hem versmelten.
Hij vond het geweldig dat hij Seth zo goed had laten voelen. Het gaf hem een gevoel van iets dat hij als eeuwig geluk zou beschrijven. Hij trok zich van Seth's lippen los en keek hem van een paar centimeter afstand met twinkelende oogjes aan, terwijl hij geduldig afwachtte tot Seth weer met beide benen op de aarde zou staan.

Seth keek verstrooid naar Yuu's lippen, die eindelijk zijn kant op kwamen. Met een soort vuurwerk aan ontploffend verlangen sloot hij even gelukzalig zijn ogen, maar al veel te snel verdween Yuu weer van zijn tintelende lippen.
Duizelig bleef hij met gesloten ogen zitten, en ging zijn borstkast nog steeds hevig op en neer.
"Mhm-mw-wow," ontsnapte er uiteindelijk nogal verdwaald uit zijn mond.
Totaal van de wereld opende hij langzaam zijn ogen, en staarde hij Yuu met zijn grote blik aan.
"J-jezus," stotterde hij, terwijl zijn borstkast met moeite iets leek te kalmeren.

'Hmmm,' mompelde Yuu terwijl hij wat haren uit Seth's gezichtstreek en met zijn duim over zijn wang wreef.
'That's really somethin' hm?' merkte hij op terwijl hij Seth zijn persoonlijke glimlach schonk.
'Dus... waarom wilde je nou precies weten wat een BJ was? Ik kan me niet herinneren dat mijn kleine Seth was overgestapt naar de kant van de duivel,' zei Yuu met een grijns op zijn gezicht. Als een soort verslaafde duwde hij weer een kus op Seth's lippen. Hij voelde hoe de magnetische krachten tussen hun lichamen plotseling weer een impuls kregen en greep zich weer vast in Seth's haren om zijn kus wat intenser te vervolgen. Een nieuw verlangen borrelde weer in hem op, maar na een aantal seconden trok hij zich toch met tegenzin los om naar Seth's vast heel erg amusante antwoord op zijn vraag te luisteren.

Seth keek blozend naar het wateroppervlak, terwijl hij de overvloed aan emoties en eigenaardige gebeurtenissen probeerde te vewerken. Zijn lichaam stond in brand, zijn hoofd was éen grote warboel, en zelfs zijn fantastische excuusjes leken van de baan.
Wanhopig richtte hij zijn blik weer op Yuu.
"Ik was gewoon nieuwsgierig!" verklaarde hij, het antwoord zelf vermijdend. "Ik, ik, wist niet- ik dacht-.." Hij hapte verdwaald naar adem en greep ontwijkend naar zijn boxer, die hij haastig aansjorde.
Ook zijn broek moest er aan geloven.
Toen hij eindelijk alles had vastgegespt, en geen excuus meer had om Yuu's verslavende blik te vermijden, gleden zijn ogen weer in de twinkelende lichtjes die zijn ademhaling zo mogelijk nog onregelmatiger maakte.
"M-maar ik d-dacht, m-misschien.. Banaan Jodenkoek of.." Zijn stem stierf langzaam weg terwijl er nog een paar onzinnige opties volgde.
Plots keek hij op. "Maar ik wist niet dat dit een, een.. een dinges was!" riep hij luid uit, terwijl hij natuurlijk weer begon te blozen en haastig naar de steiger onder zijn neus keek.

Senna huppelde de steiger op. Ze zag twee jongens zitten. De ene geamuseerd, de ander.. beschaamd? Ze fronste en liep er op af."Hi!" zei ze vrolijk. Ze las het bordje instortings gevaar en haar ogen begonnen te twinkelen.

Yuu wilde net Seth weer te grazen nemen omdat hij veel te lief en onschuldig was, iets wat nooit een heel goed effect had op Yuu (of juist wel, het is maar net hoe je het bekijkt), toen er plots een meisje hun momentje kwam verstoren. Yuu haalde diep adem, schraapte al zijn zelfbeheersing bij elkaar door vooral niet eraan te denken dat het opzich niet zoveel uitmaakte als dat kind toekeek en ging weer rechtop zitten.
Hij keek het meisje met een vriendelijke grijns aan.
'Yo.'

((OOOPS ik bedenk me net dat het meer eigenlijk een krater is en dat Yuu er eigenlijk helemaal niet in had kunnen vallen. NAJA dan is dit maar even een ander meer.))

Seth keek even afgeleid van het meisje dat plots naast hen stond, naar Yuu.
"Hoi," zei hij met een klein stemmetje, zijn ogen strak gericht op Yuu.

Yuu keek heel snel een andere kant op toen Seth hem plotseling op een manier in de ogen keek die hem over zijn hele lichaam aangenaam liet huiveren.
'Zeg aghum ehm... Seth? Ik vertrek morgenavond naar huis voor een week. Heb je zin om mee te gaan?' vroeg hij uiteindelijk snel. Hij had hier al een tijdje aan gedacht maar nog niet echt een gelegenheid gevonden om het te vragen. Simpelweg omdat hij gewoon niet teveel tijd wilde v erspillen aan praten als hij bij Seth was. Zijn verlangens lieten dat gewoon niet toe. 'Ik bedoel ik snap het als je niet wil met mijn idiote familie enzo... maar ik weet niet of ik het wel overleef als ik een week zonder jou in dat vrouwenhuis moet doorbrengen.'

Seth's mond gleed open en onbewust kroop hij iets dichter naar Yuu toe.
Yuu een hele week missen. Een hele week geen twinkelende oogjes, geen sadistische opmerkingen, geen tegen-de-muur-geduw. Hij begon hevig te blozen toen hij ontdekte wat hij nog meer zou moeten missen.
Die verdomde Carter met zijn verdomde geheimzinnige verdomde afkortingen.
"Ik ga mee!" schoot hij er haastig uit terwijl zijn ogen onrustig van Yuu's gezicht naar het watervlak gleden. Hij fronste even en er trok plots een angstige uitdrukking over zijn gezicht.
"Maar, ik wil niet bij je familie. In de buurt, bedoel ik. Ik wil niet.."
Hij keek Yuu smekend aan en balde zijn vuisten, terwijl hij zich met opborrelende schaamte herinnerde dat hij Yuu's familie voor het hele Franse hof voor schut had gezet.

'Geen zorgen! Mijn familie is compleet anders geworden na de bruiloft! Mijn ouders zijn gaan scheiden en mijn moeder vindt het juist hartstikke leuk als je meekomt. De enige die een beetje moeilijk kan doen is Mika, maar mijn moeder zei dat die toch een vriendin te logeren krijgt dus die zien we toch heel weinig. Riko wil je ook weer eens graag zien. Ze is de laatste tijd een beetje ziekig. Last van duizelingen enzo en ze had laatst wat blauwe plekken zonder dat ze zich kon herinneren dat ze zich had gestoten. Als Riko ziek is is ze een stuk minder gevaarlijk dus daar hoef je je ook geen zorgen over te maken,' ratelde Yuu. Hij keek Seth met een geruststellende blik aan. Hij werd even afgeleid door wat haren die voor Seth's ogen vielen en streek ze uit zijn gezicht, met een kleine glimlach.

Seth keek Yuu even onzeker aan. "Oke," fluisterde hij toen zacht, en zijn blik werd iets zekerder.
"Maar dan wil ik wel op-..." Hij slikte haastig zijn woorden in en werd meteen vuurrood.

'Op wat?' vroeg Yuu. Hij aanschouwde Seth's rode hoofd en begon zich vurig af te vragen wat Seth nou precies wilde. 'Wat wil je?' vroeg hij lichtelijk ongeduldig. Hij wierp even een blik op het meisje dat er nog steeds was, besloot haar maar te negeren en schoof iets dichter naar Seth toe.
'Wat?'

"Op, op, op..." Hij hapte naar adem en zocht zijn fantastische excuus in de bomen aan de overkant van het meer. "Op.. diëet. Op diëet! Ja, ik wil op diëet." Hij knikte hevig en besloot dat hij Yuu beter niet kon aankijken.

Yuu kneep zijn ogen samen en keek naar Seth die vreselijk slecht was in liegen.
'Ik geloof er niks van,' zei hij met zijn bromstem terwijl hij nog ietsjes dichterbij schoof en zijn hand op Seth's been legde, terwijl hij zachtjes heen en weer wreef. Terwijl hij zijn hand met zijn blik volgde en daarna weer naar seth keek ontstonden er twinkelingen in zijn ogen. Hij begon een vaag vermoeden te krijgen van wat Seth nou precies wilde.
'Zeg op.'

Zijn blik gleed langzaam naar Yuu, en eenmaal gearriveerd werd zijn hoofd nog een tintje roder.
Zijn vingers sloten zich onbewust om die van Yuu terwijl hij vertwijfeld zijn mond opende.
"Ik wil.. op dezelfde kamer." Zijn stem veranderde halverwege in een soort fluister en hij richtte beschaamd zijn blik op hun verstrengelde vingers.
"Anders dan, dan, dan.. ja." Hij kon niet bedenken wat er anders met hem zou gebeuren, maar het zou vast geen positieve uitwerkingen hebben.

Yuu grijnsde. Hij boog naar voren en gaf Seth een kus op zijn lippen.
'Natuurlijk, je komt gewoon bij mij op de kamer. Je dacht toch niet dat ik je alleen op een kamer liet in dat gevaarlijke huis? Straks verdwaal je nog als je op zoek naar mij bent!' zei hij met een twinkeling in zijn ogen. Hij kon niet wachten tot hij Seth zijn kamer kon laten zien.

((Nee, dat is niet lief en onschuldig want Yuu denkt dat helemaal niet op een onschuldige manier ))

Seth's ogen begonnen te fonkelen toen hij Yuu's reactie aanschouwde, en voelde hoe zijn mondhoeken een miniem beetje omhoog krulden.
Eigenlijk zou hij deze vakantie zijn ouders gaan opzoeken in Londen, maar hij kon zich niet voorstellen Yuu zo lang te moeten missen.. En mooi niet dat Yuu óoit maar dan ook óoit met hem mee naar huis ging.
Hij rilde en zijn gezicht vertrok ietwat.
"Eh, wanneer gaan we weg?" vroeg hij met een ietwat trillerig stemmetje.

'Vanavond,' vertelde Yuu doodleuk. Hij keek even naar Seth die plots een stuk minder blij keek.
'Wat is er?' vroeg hij bezorgd. Hij legde zijn hand op Seth's voorhoofd om te kijken of hij misschien koorts had.

"N-niks!" stootte Seth uit. Hij wierp verwoed zijn blik op de steiger onder hem en beet op zijn lip.
Oh god. Als Yuu ooit te weten kwam welke moralistische professor door zijn huis banjerde.. Hij huiverde.

Yuu keek met samengeknepen ogen naar Seth en bracht zijn hoofd iets dichterbij om hem argwanend aan te staren.
'Je liegt. Je bent echt heel erg slecht in liegen weet je dat,' merkte Yuu op. 'Vertel op, wat zit je dwars?' In zijn hoofd kwamen langzaam vreemde ideeën op van wat er allemaal aan de hand zou kunnen zijn. Was het iets met hun aanstaande reis naar Japan? Wilde hij soms niet? Wilde hij liever een weekje vrij van Yuu?

Seth keek hopeloos op en voelde dat hij niet lang in Yuu's ogen kon kijken, en tegelijkertijd een keiharde leugen verkopen.
Haastig wierp hij zijn blik weer op het water en besloot hij dat hij beter over iets anders kon beginnen.
"Ik kan helemaal niet slecht liegen!" zei hij paniekerig terwijl zijn ademhaling iets onregelmatiger werd en hij rood aanliep.

'Oké, dan niet,' zei Yuu. Hij kwam overeind en rekte zich uit.
'Ik dacht dat wij geen geheimen voor elkaar hadden. Blijkbaar had ik dat verkeerd gedacht,' zei Yuu op een zogenaamd sip toontje. Hij staarde even naar het meer voor hun en draaide zich om naar Seth.
'Kom, we moeten inpakken voor onze trip,' zei hij en hij stak zijn hand naar hem uit om hem overeind te helpen.

Seth keek Yuu geschrokken aan. "M-maar ik heb geen geheimen!" protesteerde hij, terwijl Yuu hopeloos bleef aangapen.
"Ik wilde.. ik was... Ik heb!" Hij hapte naar adem en wierp toen haastig zijn blik op het water.
Hij slikte en bungelde even gefrustreerd met zijn benen. "Ja," verzuchtte hij uiteindelijk met een klein stemmetje, "misschien is dat het beste idee."

Yuu glimlachte. Er was een lichte teleurstelling in zijn ogen te zien. Het was altijd makkelijk te raden wanneer er iets in Seth's hoofd om ging, maar Yuu slaagde er nooit in om te bedenken wat het was. Nu hij er over nadacht wist hij eigenlijk heel weinig over Seth. Althans, over de Seth die hij was voordat hij Yuu ontmoette.
Hij wist niet eens of Seth broertjes of zusjes had.
'Kom dan,' zei hij, zijn hand nog altijd naar hem uitgereikt.