De Steiger.

Mimiko keek haar even raar aan maar lachte toen zachtjes. 'Wie weet', zei ze met een zwak lachje en ze keek naar het water. Het sfeertje dat er hing zou de gedachte wel kunnen op roepen, maar Mimiko geloofde er niet zo in. Het was meer zo'n stuk uit een slechte horror film. Nu alleen nog een volle maan en het geroep van een weerwolf. Mimiko moest lachen van haar gedachte en zag het al helemaal voor zich.

Rusine lachte ook, aangezien zij ongeveer dezelfde gedachtes over weerwolven had, alleen waren het bij haar meer vampiers, aangezien haar roots nog altijd in het Romeense Transsylvanië lagen.

'Waar kom je eigenlijk vandaan?', vroeg Mimiko nadat ze uit gelachen waren. Van de meesten namen kon je meestal wel raden waar ze vandaan kwamen maar Rusine was een naam waar ze nog nooit van had gehoord en ook niet kon denken waar het vandaan zou komen.

'Roemenië,' vertelde Rusine, die eigenlijk niets beters wist te reageren daarop dan met 'En jij?'

-newnewnew-


Alecia zat op haar knieën naar het water kijken niet ver van de stijger af. zachtjes zong ze een lied.

Haar stem was zacht en rustig. Na ze het liedje had gezongen was ze stil en staarde ze alleen maar in het water. Lichtjes verschoof ze haar hand waardoor ze zich sneed in haar hand. Met een snok trok ze haar arm terug. Haar gedachten waren onleesbaar. Ze staarde naar de druppel bloed op haar vinger die steeds groter werd en uiteindelijk in het water viel. Ze legde haar bloedende vinger op het gips van haar arm.
Langzaam werd de bloedplek op het gips groter.

NEWNEW

Mimiko herinnerde zich de steiger nog. De steiger die eens zou prachtig was aangezien je over het gehele meer kon uitkijken. De steiger waar ze geen gedachte meer had, waar ze met Rusine zat en niets zei. Ze bleef voor de steiger staan en met een brok in haar keel keek ze naar de verwoesting. Een krater was in de plaats gekomen van het eens zou prachtige meer. Voorzichtig liep ze weer de steiger op. Banger dan ooit dat deze zou doorzakken en dat ze in de krater zou belanden. Toen ze eenmaal bij de rand was ging ze weer zitten op de plek waar ze eerst ook had gezeten. Ze keek naar haar schoenen die nu inplaats van boven het water, boven een kraten bungelde. Een diepe zucht glipte uit haar mond. Er kwamen zoveel emoties op. Ze miste de plek waar ze niet meer hoefte te denken. Deze plek had in een klap al zijn prachtigheid verloren.

NIEUW.
----

Yuu zat op het krakkemikkige stijgertje. Hij zwabberde wat met zijn voeten heen en weer en genoot van het mooie weer, terwijl hij aan leuke dingen dacht. Met zijn handen steunde hij schuin achter zich. Hij legde zijn hoofd in zijn nek en sloeg zijn ogen ten hemel. Starend naar de oneindige ruimte droomde hij langzaam weg.

((STOOR HEM NIET BEHALVE SETH.))

Hij had het al opgegeven. Yuu was nergens te bekennen, en bovendien was zijn rationele brein het podium op komen walsen.
Met een beteuterd en nogal zogenaamd zwaar hooghartig gezicht hobbelde hij langs het meer. Waarom had die stomme Carter hem het idee gegeven dat hij zo'n vreselijke verleider was?! Hij hoefde die stomme tips niet uit te voeren. Dat was klinkklare onzin.
En hij was al helemáal niet nieuwsgierig naar dat stomme BJ.
Zijn uitdrukking verslapte ietwat, terwijl zijn blik naar het meer gleed.
"...Blije Jongens.. Banana Jewelry...-" Hij schoot overeind en stampte hij boos met zijn voet op de grond. Verdomme. Waarom was hij toch altijd zo nieuwsgierig?!
Maar net toen hij boos wegkeek van het water, zag hij iets blinken in het zonlicht.
Zijn oogjes lichtten op, en het duurde niet lang voor zijn voeten euforisch in actie werden gezet.
Yuu.

Een paar meter van hem verwijderd hield hij plots halt, de blije uitdrukking gleed langzaam van zijn gezicht.
Oh verdomme.
Wat had Carter nou ook alweer gezegd?
Nee nee née! Dan zou hij zichzelf compleet voor schut z-
Maar wat zei die vent nou? Wat.. - oja.
Zijn hoofd werd meteen vuurrood. Nee. Dat kon hij niet. Onmogelijk.
Versteend staarde hij naar Yuu's achterhoofd, dat vrolijk glansde in het zonlicht. Hij slikte en haalde even diep adem.
Hij zou zichzelf nooit vergeven.

Twee trillende handen gleden over Yuu's schouders, en hij knielde zacht achter Yuu neer, terwijl hij zijn lippen naar Yuu's oor bracht en hij even kort uitademde.
"Yo, Yuu," bromde hij.

Yuu verstijfde. Zijn hele lichaam kreeg een geweldige schok toen hij Seth's stem in zijn oor voelde kriebelen, en zijn warmte om zich heen voelde. Zijn lichaamstemperatuur steeg binnen no-time naar boven gemiddeld, terwijl zijn ogen enthousiast begonnen te twinkelen.
Wat was dit? Waarom was Seth plots zo... aanhankelijk? Yuu had altijd het idee dat hij Seth eerst compleet moest verleiden voordat die jongen hem eindelijk uit zichzelf zou aanraken. Maar dit was gewoon... zomaar.
En het was geweldig. Zijn stem in zijn oor, zijn armen om hem heen...
Een aangename huivering ging langzaam door zijn hele lichaam, en voordat hij het wist klopte zijn hart al boven zijn range.
Oh man, wat had hij toch een zwak voor die jongen. Gretig draaide hij zich om en drukte hij een begroetende kus op Seth's lippen.
'Yo.'

Met een ontzette blik beantwoordde hij Yuu's enthausiastme. Hoewel zijn lichaam schreeuwde om nog veel meer, bleef hij een beetje versuft op de steiger zitten.
Verdorie nog aan toe, die Carter had nog gelijk ook.
Gemotiveerd door het idee dat Carter hem niet had geprobeerd erin te luizen, begon hij het allemaal een klein beetje leuker te vinden.
Onhandig kroop hij naast Yuu op de steiger, en leunde hij een beetje onzeker tegen hem aan om zijn lichaamswarmte in de zijne te voelen stromen. Zijn voeten bungelden boven het water terwijl zijn hoofd voor de zoveelste keer een licht rode tint kreeg.
Waarom stond hij ineens te trappelen om met zijn nieuwe technieken te experimenteren? Hij beet op zijn lip, maar kon het niet helpen.
Zijn hoofd zocht als een bezetene de volgende tip op, maar al snel schoot hij overeind toen hij zich iets herinnerde.
Met twee opengesperde ogen keek hij weer op naar Yuu. De woordenstroom kwam eraan, en hij kon het onmogelijk stoppen. Ook al zakte hij nu al door de grond van schaamte.
"Wat is BJ?" flapte hij er uit.

Yuu sprong zeker drie meter de lucht in bij het horen van die vraag. Terwijl de naam Carter nog door zijn hoofd schoot voelde hij hoe hij van schrik het meer in duikelde. Een grote slok water drong zijn longen binnen. Wanhopig zwom hij naar het oppervlak, waar hij het water uitproestte en zich aan de steiger vastgreep.
'Wát heeft Carter je allemaal verteld?!' riep hij schor uit, terwijl hij met grote ogen en een vuurrood hoofd naar Seth keek.

Seth liep natuurlijk meteen rood aan en staarde Yuu geschrokken aan.
"Carter heeft me helemaal niets verteld!" piepte Seth, die er veel liever met het succes van de verleiding vandoor ging dan te moeten toegeven dat hij de verleidingsmanouevres van Carter (of all people) ter harte nam.

Nog een beetje nahijgend van zijn hoestbui en ook deels van de vraag die Seth gesteld had klom hij terug op de stijger. Drijfnat ging hij tegenover Seth zitten.
'Van wie heb je die afkorting dan gehoord?' vroeg hij, nu deels nieuwsgierig. Terwijl hij vooraan zijn hoofd -op zijn gezicht dus- nog steeds vuurrood was van Seth's plotselinge vraag begonnen er achterin zijn hoofd al plannetjes te ontstaan om hem op een zeer sadistische manier te laten weten wat een BJ nou eigenlijk precies was.

"Dat.." Er volgde een ontzettend lange stilte, die hij met veel mond ge-open en ge-dichtdoen vulde.
"Dat heb ik gelezen." Zijn gezicht vertrok terwijl hij naarmate de zin vorderde voelde hoe hij zich steeds meer in de moeilijkheden werkte.
"Eh, ergens. Dat heb ik ergens gelezen."

Yuu's ogen knepen zich achterdochtig samen. Hij boog zijn hoofd dichter naar Seth toe en keek hem argwanend in de ogen.
'Ik geloof er niks van,' liet hij hem weten.
'Maar goed, ik wil je best uitleggen wat een BJ is. Ik weet alleen niet of jouw onschuldige oortjes dat wel aankunnen,' vervolgde hij uiteindelijk zo droog mogelijk, maar een kleine grijns en een twinkeling in zijn ogen kon hij toch niet helemaal onderdrukken.

Seth keek Yuu boos aan. "Ik ben helemaal niet onschuldig!" protesteerde hij, terwijl hij zijn armen over elkaar vouwde. "Ik kan alles aan."

Yuu grijnsde duivels. Hij schoof wat dichter naar Seth toe en liet zijn hand afdwalen naar Seth's broekriem.
'Ik kan het je wel laten zien...' opperde hij met een duistere stem terwijl hij met zijn vingers behendig de riem losgespte.

Seth keek langzaam naar beneden, waar Yuu druk in de weer was met zijn broek.
"Eh.. Y-yuu," hakkelde hij, totaal niet alles aankunnend en natuurlijk de onschuldigheid zelve. "Wat- wat doe je!"
Zijn ontzette blik kroop omhoog naar Yuu's gezicht.

'Ik probeer je uit te leggen wat een BJ is,' gromde Yuu die alweer totaal werd overheerst door zijn egoïstische verlangens en Seth tegen zijn schouder naar beneden duwde. 'Als je me zo'n vraag stelt, moet je ook braaf het antwoord aan...voelen,' besloot hij terwijl hij de rits van Seth's broek opende.

Seth probeerde nog verder te protesteren, maar zijn stem was opgedroogd, en bovendien stond zijn lichaam strak van de spanning die eigenlijk helemaal niet zó ongewenst was.
Met een grote blik staarde hij naar Yuu's handen.
Oh god.
Straks kwam er iemand aan.

Yuu boog zich even naar Seth's gezicht toe om een kus op zijn lippen te drukken, en sjorde ondertussen aan zijn broek tot die tot over zijn knieën hing. Hij voelde de hitte in zijn eigen lichaam toenemen en streek even met zijn hand langs Seth's been voordat zijn boxer zijn broek achtervolgde.
'Goed dan,' zei Yuu die even een schuine blik op Seth wierp.
'Ik ga nu laten zien wat een BJ is en als ik klaar ben vertel jij me wie je zulke dingen aan het hoofd heeft gepraat,' commandeerde Yuu. Hij drukte nog even grijnzend een kus op Seth's lippen en gleed toen langzaam met zijn hoofd naar beneden, om hem vervolgens haarfijn uit te leggen wat een BJ nou precies was.

(())

Seth's mond viel open, en hij staarde met hevig blozende wangen naar Yuu, die druk bezig was met een nogal eigenaardige handeling. De rillingen die door zijn lichaam schoten waren echter onbeschrijfbaar, en het idee dat er misschien iemand zou komen aanlopen vervaagde onmiddelijk.
Zijn borst ging onregelmatig op en neer en hij beed verwoed op zijn lip, niet wetend waar zijn energie in te doneren.
Dus dit had Carter bedoeld met..
Zijn ogen schoten nog wijder open en hij plantte met een energie-overdosis zijn hand in het hout van de steiger.

Nadat hij naar zijn mening prima had uitgelegd wat een BJ nou precies was kroop Yuu weer omhoog, om Seth van een kleine afstand met duivels twinkelende ogen aan te kijken.
'Zo,' zei hij, terwijl hij een kus op de hevig ademende Seth's mond duwde.
'Vertel op.'
Eigenlijk wist hij allang waar Seth het vandaan had. Die vraag in combinatie met zijn actie van eerder had hem compleet verraden.
Maar hij wist nou niet zeker of hij Carter moest vermoorden voor het prijsgeven van die ultrageheime informatie, of hem misschien toch maar moest bedanken...

Hij keek Yuu even totaal verward aan. Hij had totaal geen idee waar hij was, en zijn hele lichaam leek te zinderen van een soort eigenaardige brand. Verbaasd merkte hij op dat Yuu tegen hem sprak, maar dat was slechts omdat hij zijn lippen zag bewegen.
Zijn ogen volgden die fantastische lippen met een soort overwelmde uitdrukking, terwijl zijn hoofd suisde onder de spanning.