De eetzaal

Nick merkte de ijslaagjes langs zijn handen, en begon ze te smelten. Hij keek Tou aan. Dacht hij nou echt dat hij hem ging vertellen dat hij met Carter iets had gehad? Hij kende hem amper."Ik heb met niemand liggen rollen bollen. Ik zei je al dat er geen leuke japanse meisjes waren, en ik ben geen homo. En ik london heb ik alleen mijn zus en haar man gezien, en mijn moeder." Nick sloeg zijn armen over elkaar.

Toushirou lachte schamper. 'Tuurlijk, ik geloof je,' zei hij spottend. Hij ging weer zitten en zat nu tussen twee kleine plasjes water in, maar hij stortte zich op zijn laatste broodje en dronk zijn glas leeg. 'Je bent een idioot,' zei hij hoofdschuddend, waarna hij zijn bord weg ging brengen.

Nick keek hem aan."Hoezo ben ik een idioot?" siste hij woedend. Hij was meer kwaad op Emily, maar nu Toushirou er was kon hij het net zo goed op hem afreageren. Hij keek op de klok. Straks moest hij Emily maar eens vinden.

Toen Toushirou zijn vaat had weggezet liep hij nog een enkele keer naar Nick toe. 'Omdat je je ten eerste inlaat met dat soort types. Ten tweede, omdat je daarna weer terugkeert naar hier en een beetje de womanizer uit gaat lopen hangen. Volgens mij moet je een paar dingen overdenken. En daarom ben je een idioot, Nicholas,' zuchtte hij, waarna hij de eetzaal uit begon te benen.

Nick liep achter Toushirou aan en greep zijn arm vast."Wees eens duidelijk, Toushirou, want als je in raadsels blijft praten kun je niet van mij verwachten dat ik je begrijp. Wat voor types bedoel je?" Nick herinnerde zich nog goed dat Toushirou zichzelf ook met zo'n type in had gelaten, dus hij had eigenlijk geen recht van spreken.

Toushirou fronste. 'Perverse homo's,' zei hij veel te droog, terwijl hij zich los wrikte. 'En nu ga je weer achter iedereen aan. Heb je jezelf wel eens gezien?' zei hij weer op zijn geërgerde toon. 'Ik weet dat je nu weer achter Yumiko, en Rusine, en Emily aan gaat,'

Nick's mond viel open."Moet je horen wie het zegt!"schreeuwde hij uit."Jij was de gene die met Yuu ging, niet ik!" toen fluisterde hij."Carter is 100 keer erger dan Yuu." Hij snoof."Yumiko? Grapje, hoop ik?" Hij trok zijn wenkbrauw op."Rusine heb ik niet meer gesproken sinds mijn terugkeer, en Emily.." hij trok een pijnlijk gezicht. Hij praatte niet verder en liep de zaal uit. Opzoek naar Emily.

Toushirou snoof schamper toen Nicholas uitgepraat was en keek hem even na. Na even in gedachten verzonken te staan staren liep hij ook maar de zaal uit; hij had hier immers niks meer te zoeken.

Het was nog donker buiten, maar zoals altijd was Emily wel al in de eetzaal te vinden, met een kopje koffie uiteraard.
Wat afwezig roerde ze er met haar lepel doorheen, om af en toe een slok te nemen van het dampende goedje in het kopje.
Misschien deed ze er goed aan om toch maar eens een nacht helemaal door te slapen, want haar ogen leken steeds vermoeider en werden aan de buitenkant bovendien telkens roder.
Maar dat was voor latere zorg.

Na een slapeloze nacht liep Scorpio sloffend de eetzaal binnen en schonk wat koffie in, en pakte een broodje kaas en plofte vervolgens ergens op een stoel/bankje ding hp<3 en begon wat dood voor zich uit te staren terwijl hij een slok van zijn koffie nam.

Emily's koffie was ondertussen op, maar dat nam niet weg dat ze er nog steeds zin in had, of beter nog; dat ze het nog steeds nodig had. Met beide handen paket ze het kopje op, om er vervolgens nieuwe koffie in te gaan doen en terug te lopen, waar tot haar verbazing opeens ook Scorpio zat. Zijn witblonde haren waren uit duizenden te herkennen.
Voorzichtig, bang om haar koffie te morsen, liep ze erheen, om vervolgens het kopje iets te hard op tafel te zetten waardoor het er alsnog overheen ging.
Met een zielig gezicht staarde ze naar het plasje om het kopje heen, om vervolgens weer naar Scorpio te kijken en een glimlach op haar gezicht te toveren. "Goedemorgen!' zei ze meteen.

Scorpio keek pas op toen hij de stem leek te herkennen en glimlachte toen hij Emily zag, ''Oh, good morning .. you're up early,'' zei hij en nam nog een slok van zijn koffie. Hij liet zijn blik naar buiten wandelen, het was nog donker en er was bijna niemand in de eetzaal te bekennen.

"Correctie: "You're up late," verbeterde Emily Scorpio. Ze had niet eens echt geslapen vannacht. Misschien omdat ze sowieso nog maar weinig sliep de laatste tijd; het lukte haar niet eens, maar erg vond ze het niet. Het was toch tijdsverspilling. "Daarbij; hetzelfde geld voor jou,' grijnsde ze toen.

''Yeah, that's my 'sleeping' habit,'' antwoordde Scorpio grijnzend en nam nog twee slokken van zijn koffie. ''Jij ziet er ook niet echt uit alsof je veel slaapt,'' voegde hij eraan toe en bestuurde Emily vlotjes.

"Goh, bedankt," antwoordde Emily sarcastisch op Scorpio's opmerking. "Maar je hebt gelijk, ik slaap ook niet veel," biechtte ze daarna op terwijl ze met het lepeltje nog wat door haar koffie roerde. "Ik heb geen slaap nodig." Ze ging echt niet dood aan slaaptekort. "Maar misschien is iedereen hier gewoon heel laat wakker," opperde ze toen maar.

Met een enorme big smile op zijn gezicht liep Ryuk de eetzaal binnen, meteen viel zijn oog op de fruit schaal en hij pakte er een appel uit, niks was zo lekker als een frisse appel.
Hij liep naar een tafeltje toe waar alleen een vent aan zat die depri met z`n hoofd op tafel lag en onverstaanbare woorden mompelde.

''Nah, it's definitely us,'' zei Scorpio grijnzend en nam zijn laatste slok van zijn koffie. ''I'm not saying you look .. bad. It's just obvious,'' voegde Scorpio er vervolgens aan toe, hij zou vriendelijk blijven. Hij mocht Emily wel.

"Yeah right," grijnsde Emily alsof ze het niet geloofde. Haar blik een secondelang naar een jongen die ook binnen was komen lopen en daarna weer naar Scorpio. "Maar vertel, hoe gaat het met meneer de Ayaoaan?" vroeg ze op een toon die perfect Scorpio's trotse toon nabootste van een paar dagen geleden, toen hij ook over Ayao sprak.

De man naast Ryuk schoot ineens overeind en hing nu met z`n dronken kop tegen hem aan "Eh...meneer? hoe komt u dronken op deze school?" de man mompelde nog altijd even onverstaanbaar verder en Ryuk duwde de man zachtjes van zich af "Juist.."

Grijnzend om de imitatie van zijn eigen toon keek hij Emily heel even aan, maar liet zijn ogen toen weer naar het raam wandelen, ''Meneer de Ayaoaan is prima, hoe gaat het met Mevrouw Slaapgebrek?'' zei hij, heel casual en nam een hap van zijn broodje kaas.

"Met Mevrouw Slaapgebrek gaat het goed, bedankt," antwoordde Emily op precies dezelfde toon als Scorpio de vraag gesteld had, alleen dan niet in vraagvorm. Zonder haar blik van hem los te laten nam ze een paar slokken van haar koffie en zette ze hem daarna weer op tafel neer. "Heb je niks interessants te vertellen? Ik had gedacht dat jij toch wel een interessant leven hebben zou," grijnsde ze toen.

''Hmpf, nah .. it's quite drama free actually,'' antwoordde Scorpio en realiseerde zich dat hij loog. Je vertrouwt je egen vriendinnetje niet eens, en weet niet wat er aan de hand is tussen haar en zijn ex. Vrij normaal. ''What about yours? Nog geluk met de liefde?'' vroeg hij nogal nonchant en nam nog een hap van zijn broodje kaas. Hij was eigenlijk nog best geïnteresseerd in dit gesprek.

"Mhh, op het feit na dat Nicholas me een leugenaar vindt en dat een jongen met grijszilver haar die ik niet ken dreigt me vermoorden als ik Seth aanraak, wat ik niet eens van plan was, is mijn leven ook vrij normaal!" zei Emily op een sarcastische toon. "Maar heb je dan echt níks interessants over je leven te vertellen?" vroeg ze sipjes.

''Nicholas?'' grijnsde Scorpio triomfantelijk en keek haar nu weer aan, ''What happened?'' Er is altijd wel iets met Nicholas, en nu het Emily erin betrok was hij nog best nieuwsgierig naar wat er was gebeurd. ''Yuu .. Seth .. dat zijn die gay lovers, right?'' Scorpio herinnerde zich Yuu nog, en zijn ''dreig'' .. komische.

Emily zuchtte een keer diep toen ze moest gaan uitleggen wat er aan de hand was, alweer. 'Nou kijk..' begon ze, waarna ze diep ademhaalde.
'Ik had een wandeling met Nicholas gemaakt 's avonds en toen gingen we daarna dus ergens koffie drinken. Hij gaf me opeens een kus, ik flipte, hij probeerde het uit te leggen met een verhaal dat ik geheim moest houden, ik was nog steeds boos, Toushirou praatte later met me, ik vertelde het geheim per ongeluk door, Nicholas werd kwaad, ik praatte hem aan dat iemand anders het doorverteld had, hij kwam erachter en dwong me om letterlijk te zeggen dat ik het was die het doorvertelde, ik weigerde en nu is hij dus kwaad,' ratelde Emily aan een stuk door. 'Volg je het nog?'

Mhh.. Dus die andere jongen heette Yuu? "Ja, die ja," knikte ze toen bevestigend.
Het ging wel goed hier. Ze zat net een week op school en ze maakte nu al meer mee dan normaal.