Room 5671: Anju & Scorpio

'1 meter 75,' mompelde Scorpio nog net verstaanbaar.

Anju knikte. 'Lang dus..'

'Average height,' antwoordde Scorpio triomfantelijk. Voor haar was 1.75 lang ja.

Anju keek naar de grond. 'Ik praat teveel..' zei ze. Voor haar was dat zo, normaal zei ze níks.

'Valt reuze mee,' stelde Scorpio het meisje gerust en keek haar even aan. 'Hoe heet je eigenlijk?' vroeg hij, hij realiseerde zich nu pas dat hij niet wist hoe het meisje heette.

Anju keek op. 'Anju,' zei ze. 'Jij?'

Anju .. interessant. 'Scorpio,' antwoordde hij na enkele seconden en plofte op het bed. Hij haalde vervolgens zijn sigaretten uit zijn zak en keek op naar Anju. 'Do you mind?' vroeg hij terwijl hij een sigaret opstak en een paar trekken nam.

Anju schudde haar hoofd en keek naar het plafond.

NEW :'D

Anju liep wankelend de kamer in. Ze wou slapen. Héél lang slapen. Met moeite om haar ogen open te houden ging ze op haar bed liggen, en zodra haar hoofd het kussen raakte viel ze in slaap. Ze kleedde zich nieteens om, daar was ze te moe voor. Waarom dat zo was wist ze zelf ook niet.

Newnewnew~~~

Scorpio liep vloekend zijn kamer in en pakte gelijk een handdoek waarmee hij zijn haren droogmaakte. Hij had zin om te douchen, maar ook weer niet. Hij deed de deur snel op slot en begon zich om te kleden.

Mimiko kwam aangehuppel en klopte op de deur van Anju en Scorpio. 'Hallo?!, is er iemand??', vroeg ze met een grote lach op haar gezicht.

Nadat hij zich had omgekleed had hij toch wel besloten dat hij wou douchen en ging snel even douchen. Hij kleedde zich gauw om en begon zijn haar weer af te drogen met een handdoek, met grote passen liep hij naar de deur stiekem hopend dat het Rusine zou zijn. Toen hij het eenmaal opende schrok hij even toen hij het meisje van de waterval herkende, 'Oh .. eh hey?' zei hij lichtelijk teleurgesteld.

Mimiko schrok even. 'Euhm ik wilde even sorry zeggen', zei ze en ze probeerde haar lach te behouden. 'Ik wist niet dat je er was, ik hoop niet dat je boos bent', zei ze en ze keek naar de grond.

'Ehm, nee .. no problem. Don't worry about it,' antwoordde hij en krapte wat ongemakkelijk zijn achterhoofd.

Mimiko voelde zich ongemakkelijk. 'Oke gelukkig', zei ze en ze lachte kort. 'Ik hoop niet dat ik weer stoor, ik ben Mimiko btw', zei ze en ze stak haar hand uit. Maar deed hem daarna stel weer terug.

'Scorpio,' zei Scorpio en bleef even enkele seconden stil staan. Het meisje leek niet van plan weer weg te gaan dus besloot Scorpio maar - tot zijn ergernis - het meisje binnen te laten. 'Err, come in .. if you want to,' zei hij en hield de deur voor haar open.

Mimiko keek op. 'Ehm oke..', zei ze lachend. Ze bleef even staan. 'Als dat natuurlijk geen probleem is', het was geen vraag want Mimiko liep daarna naar binnen.

Nadat het meisje binnen was gelopen liep Scorpio zelf naar binnen en gooide zijn handdoek in de wasmand. Hij wist niet waarom hij het meisje binnen had gelaten, maar het was nu al te laat om haar weg te sturen. Hij plofte op zijn bed.

Mimiko ging naast hem zitten. De stilde was onprettig en Mimiko besloot hem te verbreken. 'Ben jij ook nieuw?', vroeg ze zonder hem aan te kijken.

Terwijl haar hoofd aan het ruzieen was of het niet een beetje opdringerig zou zijn om diezelfde dag nog zijn vest terug te brengen, liep Rusine met datzelfde vest over haar arm naar de kamer van Scorpio. Ze had bij de receptie gevraagd waar zijn kamer was, en kreeg dit meteen te horen. Nu ze echter door de gang heen liep, herdacht ze haar besluit. Uiteindelijk verloor haar denkvermogen en liep ze gewoon op de kamer af. Het was immers wel zo beleefd om diezelfde dag nog zijn vest terug te brengen, of niet soms? Voor de deur schudde ze nog even haar hoofd en klopte aan.

'Gimme just a sec,' mompelde Scorpio naar Mimiko en liep naar de deur die hij vervolgens opende. Dit keer verwachtte hij Rusine niet dus keek verrast op, 'Oh .. err, hey.' zei hij wat verrast en glimlachte.

Rusine grijnsde naar hem, totdat ze het meisje van de waterval achter hem op zijn bed zag zitten. Haar gezicht vertrok meteen. 'Oh, ik kom ongelegen, zo te zien.'

Mimiko keek langs de deur en zag Rusine. Weer werd ze rood, en liefst wilde ze weg gaan maar dan zag Rusine haar dus ze bleef rustig zitten op het bed.

'Nee, nee, totaal niet!' zei Scorpio meteen, hij had er niet eens bij nagedacht wat Rusine zou denken bij deze situatie. 'Ze kwam gewoon even eh, haar excuses aanbieden .. en ja,' mompelde hij.

Dit was een mooi moment bedacht Mimiko. 'Ja en ik ga nu ook weer', zei ze en ze ging zo snel mogelijk weg als ze kon. Goed dit heb ik dus weer even mooi verpest.