Kamer 6841: Iris & Miyoko

Iris deed de deur dicht en ging naast Touch zitten, 'Hmmm, ik weet niet of je het zult begrijpen,' zei ze twijfelend. Ze keek naar haar voeten, ze durfde hem echt niet aan te kijken.

Miyoko sloeg de deur open, keek boos, en liep door naar de badkamer. Ze liet het bad vollopen, en ging er in zitten. Hard huilend was ze op het water aan het slaan.

Toushirou glimlachte. 'Ik zal m'n best doen' zei hij. 'Ik kan trouwens wel een glas water voor je inschenken als je -' hij stopte halverwege; Miyoko was ineens binnengestormd en verdwenen in de badkamer voor hij iets kon zeggen. 'Dat was.. verrassend' zei hij naar de badkamer deur starend.

Iris keek Yoko na, 'Ja, nog al,' ze voog even onder haar ogen, ze schaamde zich.

Toushirou keek weer naar Iris. 'Die moet wat tijd voor haarzelf. Maar goed, wat gebeurde er beneden?' vroeg hij nogmaals. Hij probeerde haar blik te vangen, maar het ging erg lastig.

(( oke, Miyoko doet emo. ))

Miyoko stapte uit bad, en bekeek zichzelf in de grote spiegel. Alles was lelijk, haar benen, armen, buik, borsten. ALLES. Ze pakte een scheermesje, en bedacht wat ze ermee ging doen. In alle delen die ze lelijk vond, sneed ze een klein sneetje. Miyoko deed een handdoek om, en liep naar de kamer. Door de handdoek zag je een paar streepjes bloed. Yoko pakte wat kleren, en ging weer terug de badkamer in. Ze kleedde zich aan, en ging onder haar dekens liggen.

(( KUT. ik moet weg x.x ik probeer op mijn mobiel te komen ))

Iris keek hem aan, ze wist dat als ze zou zeggen dat ze het niet wou vertellen dat het naderhand er toch van kwam. 'Ehmm oke.. Nou,.. kijk, ja het zit zo,' nu ze er over na dacht ging het nergens over. 'Eigenlijk ging het nergens over, weetje. Het was gewoon, nouja. Het sloeg gewoon nergens over,' schreeuwde ze bijna.

Toushirou had Miyoko bijna niet binnen zien komen maar draaide zich snel om toen hij zich realiseerde dat ze alleen een handdoek om had. Hij legde zijn hand op Iris' schouder. 'Rustig aan' probeerde hij haar te kalmeren. 'Het was volgens mij wel íéts anders zou ik niet naast je zitten en je proberen te helpen. Kom, vertrouw me' zei hij, nog altijd op diezelfde kalme toon als eerst.

Iris keek hem nog steeds aan, 'Ik vertrouw je ook wel, heel erg zelf, maar..,' ze ging zachter praten, 'Ik ben gewoon heel gevoelig voor sommige dingen,' zei ze zacht.

Toushirou glimlachte. 'Ik snap het wel' zei hij zacht. 'Ik praat vrijwel nooit ergens over. Nouja, problemen van anderen. Je moet minder bang zijn voor alles, dat maakt het leven veel makkelijker, dat heb ik zelf ook geleerd' ging hij verder. Hij haalde zijn hand van haar schouder en veegde wat tranen van haar gezicht af.

Iris hoorde Yoko niet meer, ze was nieuwsgierig wat ze nu aan het doen was, ze keek even naar de deur en toen naar Touch. 'Bedankt..,' was het enige wat ze kon uitbrengen.

((Het was jouw traan niet mijne XDDD))

Toushirou wrote:((Het was jouw traan niet mijne XDDD))

(( DAMN, ben lekker bezig.. ^^ ))

Toushirou knikte glimlachend. Hij schonk een glas water in uit een kan (ik verzin maar gewoon even dat die er stond) en gaf het aan Iris. 'Dus het gaat weer een beetje?' vroeg hij. Inmiddels was hij weer naast haar gaan zitten.

Iris knikte kort, Ja, met mij wel.. ze vond het vreselijk om niet met Yoko te praten. Oooh, wat heb ik gedaan.. Ze sloot haar ogen om gewoon even helemaal weg te zijn, even weg van Touch.

Toushirou glimlachte. 'Mooi zo' fluisterde hij. Hij keek uit het raam. De zon scheen nog een beetje, maar begon zijn aftocht naar beneden al te maken. De namiddag liep tegen het einde. Hij staarde naar een vogel die voorbij vloog en zuchtte.

(( Damn, moet afsluiten, tot morgen.. ))

((Adios))

(( DOOD OMG -_- ))

Lily liep door de lange gang.
Kamer 6839... Kamer 6840
Aha, daar, kamer 6841.
Ze voelde even aan het medaillon voor ze aanklopte.

Iris hoorde geklop, ze had nu écht geen zin om open te doen. Ze vond het al moeilijk genoeg om tegen Touch te praten. Ze volgde zijn blik naar buiten en stond op, ze liep naar het raam en deed het open. Ze stak haar hoofd naar buiten, 'Mooi hé?,' zei ze.

Toushirou stond op en nam naast Iris plaats bij het raam. Hij knikte op wat ze zei. 'Ga je niet open doen?' vroeg hij verbaasd. Ze leek het geklop op de deur straal te negeren.

Iris hield haar schouders op, 'Dan vragen ze weer wat er is gebeurt,' zei ze terwijl ze naar haar ogen wees. 'Niet iedereen hoeft het te weten.'

Toushirou knikte begripvol. 'Ik snap het wel. Je kan later nog wel met ze praten' zei hij en hij leunde uit het raam. Hij zuchtte. 'Het is mooi weer, best zonde om binnen te zitten' zuchtte hij, maar wel glimlachend.

Iris moest lachen, 'Je bedoelt "Ik wil naar buiten",' zei ze nog naar buiten kijkend. Ze keek naar beneden en zag een paar meisjes lachen, ze negeerde ze.