kamer 6841-Alex

De kamer is vrij groot en met 2 persoonsbed. Op het eerste zich lijkt het een doodnormale kamer maar de sfeer is er niet aangenaam. Alsof er
een onrustige ziel er rondwaalt en gevangen zit tussen 4 muren. Af en toe vallen er ook spullen van de kast en zwaait de deur of het raam met een harde snok open.
Als je geluk hebt of juist niet, kun je zacht gefluister horen en het druppen van een kraan ookal drup die niet.
Deze kamer is zeg maar perfeckt voor Alex want hij houd van een griezelige sfeer. Hij word trouwens graag beschouwt als een eng persoon.

Ze kon het niet geloven. Hij had de kamer recht over die van haar genomen. Dit was te veel en hij zou er zeker spijt van krijgen. Ze klopte hard op zijn deur en wachte ongeduldig.

Alex was zich net aan het douchen toen hij geklop hoorde. Met een vlotgebaar zette hij de kraan uit en wikkelde een handdoek rond zijn middel. Zijn haar was noch niet deftig uitgespoeld maar veel kon het hem niet schelen. Hij opende de deur en grijnsde meteen als hij Alecia zag. Hij pakte haar kin vast en trok haar naar zich toe. Met een vluchtige kus op de mond begroete hij haar. Vaag bedacht hij of het wel zo verstandig was om haar een kus te hebben gegeven maar hij zou het wel gaan merken.

Meteen trok zich zich terug en sloeg haar hand voor haar mond. Ze kon het niet helpen maar haar gezicht werd knalrood van schaamte. Hoe had hij haar durven zoenen! Hij was werkelijk de arogantste gast die ze ooit had tegengekomen. Niet te geloven dat haar grootmoeder hem de geschikte man voor haar vond. Waarschijnlijk had hij doodgewoon een ackt opgezet en was hij er enorm goed in. Ze keek hem met een vurig kwade blik aan.

Alex keek raar op na haar reactie. 'ben je van streek? Het was maar een kus...' Hij grijnsde vals. Hij wist dat een meisje fel kon reageren op zoiets en hij vond het maar al te leuk. Meestal zou hij een kaakslag hem gekregen en zou ze direckt daarna kwaad zijn weggerent. Zo niet dan zoenden ze gewoon verder. Maar in dit geval bleef dit meisje staan en keek hem bedreigent aan. Hij wist niet precies wat er nu ging geburen dus bleef hij nieuwsgierig naar haar staan kijken wat ze zou gaan doen.

Alecia liet haar haar voor haar gezicht vallen. Ze liet haar arm naast zich vallen en staarde naar de grond. De enige die haar mocht aanraken was Lloyd geweest. Niet deze gast die ze amper kende. Ze zou nooit iets voelen voor hem wat ze voor Lloyd had gevoelt. Hij was onrespecktvol hoe Alex zich gedraagde. Hij zou zeker weten spijt krijgen van dit. Ze strekte haar armen naast zich uit en maakte in haar ene hand een lichtbol en in de andere een schaduwbol. Ze sterkte haar armen voor zich uit en liet de 2 tegenpolen met elkaar vermengen. Ze cirkelden rond elkaar heen en schitterde gevaarlijk. Net zo gevaarlijk als dat wat in haar ogen schitterde. 'hier zul je spijt van krijgen...'

Alex keek verast op maar al snel verscheen die valse glimlach weer. 'Alecia, mijn liefste. Wat zou je grootmoeder wel niet zeggen als ze je hier zo zag...' Hij wist haar zwakke plek en hij kon die onbeperkt gebruiken.

Iris kwam aanlopen, vragend wie nou die nieuwe leerling was op MHS, toen zag ze Alecia voor een open deur staan. Ze kreeg meteen een kleur op haar gezicht toen ze er weer aan dacht dat ze Lloyds vriendin was. Toch liep ze door en zag dat ze voor de deur stond van de nieuwe jongen op MHS. Ze keek met grote ogen naar haar schaduwbol, 'Wat ben jij van plan?' floepte ze eruit.

Ze keek hem geschokeerd aan. Was hij echt van plan om te gaan klicken? Hij was niet alleen arrogant maar ook nog eens kinderachtig. Ze beet nijdig op haar tanden en bedacht wat haar mogelijkheden waren. Uiteindelijk kwam ze op het besluit dat er gewoonweg geen mogelijkheden waren. Vlak na dat hoorde ze Iris haar stem. 'niets...' Vernedert keek ze naar de grond en liet ze de mengeling van een licht en schaduwbal oplossen in de lucht. Ze beet nijdig op haar tanden. Ze wenste dat hij niet zo veel over haar achtergrond wist... niet veel... waarschijnlijk wist hij gewoon alles... Ze keek weer op. Wat deed Iris hier trouwens. Zover ze wist was haar kamer niet in de buurt.

Alex keek met een valse blik in zijn ogen naar Alecia. Hij deed zijn handdoek wat beter rond zijn middel zodat die zeker niet zou afvallen en keek naar de blonde die er bij was komen staan. 'hey schoonheid' Speels knipoogde hij en keek direckt daarna naar de reactie van Alecia.

Ze keek Alex aan maar reageerde er niet op. Het enigste wat ze deed was draaien met haar ogen zonder dat hij het merkte. Ze keek geëgert naar Iris. Ze was absoluut die kus van haar en Lloyd niet vergeten en ze was niet van plan om het te vergeten ook.

Iris keek met een frons naar Alex, Uitslover.. maar toch kreeg ze een blos op haar wangen. Ze keek weer naar Alecia en schudde afkeurend haar hoofd, Wat heeft dat kind toch? Als je mij niet kunt vergeven, waarom vergaf je Lloyd dat wel? ze slikte nog net haar woorden weg.

Alex keek Iris geinteresseert aan terwijl hij zijn interesse in alecia helemaal kwijt was. 'Mijn naam is Alexander Sasaki, jij?'

Alecia keek vluchtig in de kamer van Alex maar verloor al snel haar interesse. Het feit dat Hhij hier bijna voll. naakt stond ergerde haar meer. Ze kon niet eens meer zeggen tegen hem wat ze wou zeggen aangezien Iris er zich oppeens moest kome bij stellen.




((x3 eenmaal ze iemand haat zal ze die blijven haten xd wees gewaarschuwt xD niet dat ik iets heb tege Iris zelf x3 totaal niet zelfs, kwou het je maar ff zegge ))

(( Oke. :f ))

Iris keek weer met een frons naar Alex, 'Uh, Iris Lanura, aangenaam,' stelde ze zich aarzelend voor. Ze voelde zich altijd zo onzeker bij dit soort types, ze bekeek hem en besefte nu pas dat hij half naakt voor haar stond, ze grinnikte even en keek hem grijnzend aan. Het was alleen maar om haar lach in te houden, maar ze vond het wel geinig hoe een jongen zijn best deed voor een meisje, en het kon geen kwaad om het spelletje mee te spelen.

(( Alex, not to touch her. Only Mido / Zero can. XD ))

((liezel, wat was dat ? =,= ik heb het gezien!))



Alex keek haar wantrouwig aan. 'nice name, um.. kunnen we dit gesprek een ander keertje voorzetten? ik zou me graag willen aankleden' hij grijnsde nogal ongemakkelijk en wreef met zijn hand door zijn natte schuimerige haar. Toen hij het schuim voelde besefte dat Alecia hem zelfs niet eens de kans had gegeven om zijn haar deftig te laten uitspoelen.

Iris knikte begrijpelijk, 'Alecia, was het toch?' vroeg ze toch maar voor de zekerheid aan Alecia (( XD )). Ze gaf Alex een knikje zodat hij kon gaan.

((nikskuu :p alleen maar iets wat ik doe tijdens da ik me verveeel... x3 eigenlijk was dat niet de bedoeling dat jij dat ging zien xD))


Alecia herinnerde zich oppeens weer aan het feit dat hij haar kon chanteren. Ze moest iets vinden waarmee ze hem ook klein kon krijgen wanneer ze maar wilde. Het mocht niet dat hij zomaar vrij spel over haar mocht hebben. Ze ging niet zijn speeltje zijn, ze ging zich niet laten kleineren. Ze keek verast op toen ze Iris achter haar naam vroeg. 'ja' Ze keek Iris nogal wantrouwig aan.

((das vaag lieselketje u_o))



Alex trok zich terug in zijn kamer zodat hij zijn haar kon uitspoelen en zich kon aankleden.

Iris zag Alex in zijn kamer verdwijnen, ze keek naar Alecia, 'Alecia, ik snap dat je "wat-er-gebeurt-is-tussen-mij-en-je-weet-wel" heel vervelend vind, maar dat je mij nou niet vergeeft en Lloyd wel-' begon ze. Ze schudde haar hoofd en kneep haar ogen tot spleetjes. 'Zo sneu,' perste ze eruit. Ze wist dat het niet aardig was, maar ze moest haar toch eens wijs maken dat ze haar onterecht telkens boos aan keek?

'Aangezien jij je nooit hebt verontschuldigd, had ik ook geen reden om je te vergeven. Lloyd daarentegen heeft dat wel gedaan. Kijk, als je wilt dat iemand je vergeeft voor een fout die je hebt begaan is het dan ook de bedoeling dat je op die persoon afstapt en terecht je verontschuldigingen gaat vragen. Je snapt nu al misschien wat beter waar ik naar toe wil gaan. Het punt was dat ik niet echt al te boos was omdat je met mijn vriend had gekust maar het feit dat je zelfs geen moeite deed om het aan me uit te leggen waarom mijn hart werd gebroken op het festival. Ik hoop dat je beseft dat je me die avond enorm veel hebt gekwets ookal ken ik alleen je naam. Eigenlijk besef ik nog steeds niet wat ik je heb misdaan dat je me zoiets aandoet. Voor het geval je het nog niet wist, iedereen heeft recht op een uitleg. Volgens mij zou je mij ook haten wanneer ik jou diep kwets zonder er een reden voor te geven.' Op haar gezicht was geen greintje emotie bespuren ookal voelde ze zich verschrikelijk om over dit te praten, het bracht de herinnering aan Lloyd weer op en het deed haar weer beseffen hoe hard ze hem miste.