Rotsjes bij het meer

Seth verraste Kyosu met wat hij speelde. 'Dat is helemaal niet slecht.' zei hij. Kyosu genoot even van de muziek, aangezien hij niet niet degene was die wat hoefde te spelen. Echt zo'n vrolijk zomerdeuntje was het, en toch, het was niet slecht.

Toen Seth ophield met spelen legde hij de gitaar naast zich neer en keek hij naar Kyosu, alsof hij wilde zeggen 'nu jij'. Hij zei echter niets en liet zijn blik in de waterlelies onder hem vallen.

((kyosu, je hebt negentien hele seconden om op cupido's hut te reageren D:))

(( Don't mind me ))

'Mag ik?' vroeg kyosu aan Seth. Hij wilde ook wel wat spelen. En zijn stijl was anders dan die van Seth, dus erg vergelijkbaar was het niet. Hij wachtte op het antwoord van seth.

((ok, nouja ik was toch niet erg nuttig op dat forum xD ))

((Shimara.. het zit hier al vol, max 3 personen))

Seth glimlachte en knikte, terwijl hij achteroverleunde, en met zijn handen gevouwen onder zijn hoofd wachtte op Kyosu's gitaarspel. Opvallend hoe de sfeer zo leek omgeslagen in vergelijking met gisteravond, hij had het gevoel alsof hij in zijn vader's boxer door hun lege vila rende, zoals vroeger; wat een vrijheid.

((AAWWW KLEINE LIGHT YAGAMI DIE IN EEN TE GROTE BOXER GILLEND MET ZIJN ARMPJES OMHOOG DOOR EEN VILA RENT AAWWW))

(( Whoeps, verkeerd gelezen XD even aanpassen...))

((geeft niet ))

Yuu opende één oog om te kijken naar Seth. Hij leek niet echt meer ongemakkelijk. Mooi, zijn plannetje werkte. Ondertussen genoot hij van Kyosu's gitaarspel, die overduidelijk veel beter was dan Seth.

Kyosu pakte de gitaar die naast Seth lag en wilde erop gaan spelen. Dit werd nogal lastig, aangezien hij totaal doorweekt was. Hij begon Nothing else matters te spelen, een nummer dat hij kende als de achterkant van zijn hand. Dit nummer betekende veel, en speelde het bijna nooit voor anderen..

Yuu bedacht zich plotseling dat hij verslaafd was aan Pocky en haalde er snel 1 uit zijn zak. Hij stak hem in een mond als een grassprietje en voelde zich helemaal in de zomerstemming. Hij grijnsde even naar Seth.

Toen Kyosu uitgespeeld was, floot Seth zacht.
"Mooi," merkte hij op. Toen ging hij weer rechtop zitten, en trok zijn voeten uit het water. "Ik ga maar weer eens," zei hij, terwijl hij langzaam opstond. Hij pakte zijn schoenen en sokken van de rots en glimlachte kort naar Kyosu. "Huiswerk," zei hij, terwijl hij een enkele keer zwaaide en onder de takken van de wilg dook.
Stilletjes hoopte hij dat Kyosu Yuu's volgende slachtoffer zou worden, maar hij nam het zekere voor het onzekere en zette er flink de pas in.

Yuu keek Seth na, en bedacht dat er maar een ding kon gebeuren waardoor hij misschien wel zou blijven. 'Mag ik ook eens?' vroeg hij aan Kyosu. Hij had in zijn leven misschien drie keer een gitaar aangeraakt maar sinds hij zo wonderschoon had gespeeld in die pianokamer barstte hij van de zelf vertrouwen.

'Wat heeft die opeens, huiswerk, seriously.' merkte Kyosu op. Hij schudde zijn hoofd en keek Yuu even aan. 'Ja ga je gang, die gitaar is toch niet van mij.' Hij gaf het ding aan Yuu. 'Speel je ook gitaar?' vroeg hij verbaasd.

((en wie liet expres die gitaar achter jezus anne ik probeer hier een plot neer te zetten! *hmpf*))

((Dan moet je maar op msn kopen dan begrijp ik je tenminste DX))

'Nee,' zei Yuu doodleuk en hij pakte de gitaar aan. Hij probeerde zich een beetje te concentreren op het gevoel wat hij in de pianokamer had gevoeld maar hij kwam niet eens in de buurt. Een beetje aarzelend ging hij met de vingers over de snaren om het gevoel te pakken te krijgen. Hij herinnerde zich wel hoe hij de gitaar moest bespelen, maar zonder bladmuziek kon hij niet veel. 'Dan maar improviseren,' mompelde Yuu en hij probeerde voorzichtig wat deuntjes uit. Het was zo ongelofelijk simpel en ook heel zacht, maar op de een of andere manier klonk het toch heel vredig.

Kyosu kon het ook niet laten om te lachen. Niet om wat hij speelde, maar het gezicht dat hij er bij trok. 'Haha, je doet t zeker niet vaak neem ik aan?' zei hij grijnzend.

Seth zuchtte opgelucht bij de absentie van Yuu, en trok een eind verderop pas zijn schoenen aan, waarna hij koers zette naar zijn kamer.

((msn is getript en ebuddy is irritant, want elke keer als iemand wat zegt eist dat vervloekte programma je aandacht, en popt het zomaar voor je neus op, dus.))

(( Maria, verkeerd personage XDDD ))

(( ))

'Nee, dit is de vierde keer in mijn leven dat ik een gitaar vasthou. Ik ben meer van het ander soort instrument,' zei hij. Nu Seth weg was kon hij het opzich wel vertellen. Kyosu leek hem niet de persoon die hem uit ging lachen omdat ie een softie was die piano speelde. 'Ik speel piano,' bekende hij.

Yuu wrote:'Nee, dit is de vierde keer in mijn leven dat ik een gitaar vasthou. Ik ben meer van het ander soort instrument,' zei hij. Nu Seth weg was kon hij het opzich wel vertellen. Kyosu leek hem niet de persoon die hem uit ging lachen omdat ie een softie was die piano speelde. 'Ik speel piano,' bekende hij.

((*lucasherkenningsmoment*))

'Hnn ok. Heb ik ook nog een tijdje gespeeld, ben ermee gestopt omdat ik meer had met een gitaar.' zei Kyosu alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Hij keek hem aan. 'Hoe lang speel je al?'

Yuu dacht even na. Eigenlijk wist hij niet eens precies hoe lang hij al piano speelde. Hij kon zich geen moment herinneren dat hij het niet gekund had. 'Zolang ik me al kan herinneren,' bekende hij en hij keek naar zijn vingers, die in de achtien jaar dat hij leefde langzaam waren veranderd in hele belangrijke instrumenten. 'Maar ik ben geen talent hoor. Ik speel al minstens 12 jaar denk ik zo en ik ben nog steeds niet buitengewoon goed.'

Miyoko liep naar de rotsjes toe. Ze kreeg het koud, dus ze warmde zichzelf op.
Toen zag ze 2 jongens praten, ze had niet echt de behoefde om er naar toe te gaan, maar toch deed ze het. Even bleef ze staan, ze hadden het over muziek instrumenten.
Na een tijdje vroeg ze 'Mag ik er bij komen?' en knipperde met haar mooir, grote, goene ogen