De boomhut van Cupido.

Shimara keek de 2 even aan en kwam toen op een idee om aan ze te ontsnappen. Met 1 persoon samen zijn vond ze nooit zo erg, maar 2 werd haar al snel teveel. 'Uhm... Misschien is het beter als ik jullie even alleen laat, ik wil jullie niet storen in het persoonlijke en belangrijke gesprek.' Ze glimlachte even zwakjes en liep toen naar de bar.

Yuu keek een tijdje naar Rusine. Hij wachtte even, maar glimlachte toen breed. Zijn beste vriendin had hem tenminste nog niet in de steek gelaten. 'Kom hier,' zei hij en hij spreidde zijn armen, helemaal blij dat er toch nog iemand was die van hem hield.

Niet meer de volle 200% man stapte Seth onwennig de boomhut binnen. Waarschijnlijk was zijn mannelijkheid geslonken naar een schampere 150%, of - hij slikte -, misschien 140%. Maar, besefte hij zich, als hij zich als een jammerende baby -zoals op het befaamde bal- gedroeg, zou zijn mannelijkheid zeker slinken naar 130, 120. Of, misschien, als hij zicht liet meedraven met de homohitte, 110.
Fronsend nam hij een beslissing, éen die ervoor zorgde dat hij zijn witte overhemd gladstreek, zijn losse das nog iets losser hing, en zijn schooljongerige colbertje charmant over zijn schouder hing. Hij haalde sierlijk een hand door zijn haar, kuchte even, en wandelde toen verveeld kijkend richting een plek waar de jongeren zich bevonden. Zorgvuldig ging hij ver mogelijk van de homosexuele aanrander zitten.

Miyoko kwam de boomhut binnen. Ze had niet verwacht dat er in deze kleine ruimte zo veel mensen konden zijn.
Toen keek Miyoko een beetje rond. Ze zag dat er iemand aan de bar zat. Een beetje twijfelend liep ze erop af. "Hey!" zei ze vrolijk tegen een meisje met rood haar.

Ruşine liet zich op haar knieen zakken en beantwoorde Yuu's gebaar door haar armen om zijn nek heen te slaan en hem, alweer, half fijn te knijpen. 'Het spijt me, het spijt me, het spijt me, het spijt me,' mompelde ze in zijn oor terwijl ze zich heel gelukkig voelde. Haar beste vriend had haar vergeven en dat maakte alle drama goed.


((im getting soft on friday evenings D:))

Yumiko keek even naar het geval wat naast haar kwam zitten. (( ja ik bepaal dat XDD )) Ze zei niets, ze keek alleen een paar seconden naar hem, en keek daarna weer weg. Een heel hoop opmerkingen kwamen in haar op, maar om de vrede te bewaren in de boomhut zei ze maar gewoon niets.

'Ssst, het is al goed,' zei hij en hij klopte op haar rug. Zijn blik gleed even naar Seth, die de boomhut was binnengekomen. Hij wilde op hem af lopen en hem een drankje aanbieden maar op een vreemde manier vond hij zijn beste vriendin nu iets belangrijker. 'Je hebt wel een hoop gemist in de tijd dat je weg was uit mijn leven,' zei Yuu en hij keek haar met een troostende grijns aan.

Shimara nam een slok van haar sake en keek toen pas op. 'Hi, ofzo.' Zei ze maar op een soort van twijvelende manier, maar het kwam niet echt onzeker over, tenminste, dat hoopte ze.

Ayano keek naar de jongen die ze ook op het verboden dak tegen was gekomen. Ze zuchtte diep. De doodheid was dicht te zoeken bij Ayano, ze wist niet met wie te praten en het werd alleen maar drukker en drukker.

'Mijn leven heeft stil gestaan, dus je hebt het woord,' grijnsde ze naar hem toen ze hem weer los liet en naast hem plofte. Met Yuu was ook haar goede humeur weer helemaal terug gekomen. Totdat ze Seth binnen zag komen tenminste. Ze wierp even een blik op Yuu, maar die leek de jhongen niet op te merken ((ja rus merkt niet dat je dat wel deed)) en dus besloot ze Seth niet te vermoorden maar naar Yuu's verhaal te luisteren.

Seth keek eerst eens goed om zich heen, voor hij zich tot zijn tweede slachtoffer wendde.
"Hoi," zei hij, met een fluwelen stem. Hij glimlachte breed, zijn hazelnootkgekleurde ogen twinkelden, en zijn witte tanden waren, nouja, wit. Hij veegde wat verdwaalde bruine haren uit zijn ogen en stak toen zijn hand uit. "Seth," stelde hij zich vrolijk voor.
200% man. 200% man. 200% man. 200% man. 200% man.

Miyoko keek nog steeds stralend. "Ik ben Miyoko Nakamura. En jij?" Miyoko bestelde vlug een colaatje. Het viel haar op dat de barkruk wiebelde, ze ergerde zich er aan.

'Nou ten eerste, het is uit met Toushirou. Meteen de dag nadat we... naja jeweetwel,' zei Yuu. Hij keek even naar de grond maar merkte dat praten over het voorval een stuk minder pijn deed dan de vorige avond.

Toushirou keek een beetje verveeld om zich heen. Hij luisterde naar het sentimentele gesprek tussen Rusine en Yuu, en voelde ondertussen een soort schuldgevoel opborrelen. Hij keek snel de andere kant op, vooral omdat zijn naam er ineens in voorkwam en hij liever niet aangekeken werd.

'Shimara Kaburagi...' Ze trok een wenkbrauw op naar het voor wat, vreemde meisje en nam toen nog een slok van haar sake. Hoe is het mogelijk dat iemand zo vrolijk kan zijn!? Dacht ze bij zichzelf en keek haar nog eens aan. Heeft ze teveel suiker op ofzo?

Ruşine beet op haar lip om hem niet heel hard te herhalen en keek hem met een bezorgd gezicht aan. 'Nadat wat? Yuu, ik heb me totaal uit je leven geruzied, ik weet niet waar je het over hebt.' Natuurlijk had ze meteen een idee van wat er zou kunnen zijn gebeurd, ze kende Yuu immers. LAngzaam liet ze haar blik door de overvolle hut glijden. Cupido zat er heel erg verloren bij, net als Ayano eigenlijk. Seth zat met Yumiko in een soort van gesprek. Au, wat heb ik me in hem vergist. Even liet ze haar blik op de twee hangen.

(( heeft Seth het tegen Yumiko? XD ))

"Aangenaam. Nah, volgens mij zit je niet zo op mij te wachten he? Je trekt zo'n arrogant hoofd?" Miyoko bedacht zich dat ze dat wel wat aardiger had mogen zeggen. Maar het was nu toch al gezegt, dan kon zij er ook niks meer aan veranderen.

((Ja. en zo niet, dan bij deze wel. Hij ging toch naast jou zitten, want dat had jij besloten en als dat niet zo is dan snap ik er niets meer van ))

(( mm okay! ))

Yumiko keek hem even aan. 'Yumiko Sayaka.' zei ze. De hand die hij uitstak nam ze niet aan.

Kyosu keek ietwat verveeld voor zich uit, en dat was hij ook. Niemand praatte tegen hem, en hij praatte tegen niemand, maar dat stoorde hem niet erg. Hij luisterde waar de andere gesprekken over gingen, zonder zich ermee te bemoeien. Hij ging even anders zitten, en tuurde daarna voor zich uit.

'Hoe zal ik het zeggen...' mompelde Yuu. Hij wierp even een blik op Toushirou. 'Nadat ik hem alle hoeken van mijn kamer had laten zien? Nee wacht, nu zeg ik het verkeerd. Zo was het helemaal niet... naja je begrijpt me toch wel?' zei Yuu. Hij had totaal geen zin om Rusine alle details te vertellen over zijn nacht met Toushirou. 'Maar goed, het maakt niet zoveel meer uit. Ik heb het eruit geschreeuwt en geschreven en nu voel ik me een stuk beter! Op naar de volgende liefde van mijn leven, zal ik maar zeggen,' zei Yuu en hij wist een grijns op zijn gezicht te toveren. Hij wilde niet dat Rusine dacht dat hij verdrietig was. Dat was hij nog wel, maar een beetje. Niet genoeg om iemand anders zich zorgen te laten maken.

Ruşine toverde eveneens een grijns op haar gezicht, terwijl ze naar Yumiko en Seth bleef staren. Ze schudde even haar hoofd en draaide zich terug naar Yuu. 'Al een slachtoffer gevonden?' vroeg ze hem, al wilde ze het antwoord tegelijkertijd niet weten.

AYano viel bijna in slaap maar opeens was daar zweefeekhoorn lars. Hij zei dat ze wakker moest blijven en begon te zweven, want Lars de zweekeekhoorn, was aan het mediteren.

((dit meen ik niet, maar ik weet echt geen idee wat ik moet schrijven))

((WHAHAHAHAHAHA))

Yuu wierp nu een blik op Seth, die bezig was met Yumiko. Hij was echt een ladiesman. Dat maakte de uitdaging alleen maar interessanter. 'Die daar,' zei Yuu en hij knikte naar Seth.