Mira's kamer (7654)

Deur: vaak open maar wel kloppen graag.
Het is een hele lichte kamer, met wit behang, withouten vloer en witte bedden, met een groot raam waar veel licht door valt.

Mira liep de trappen op naar de 7e verdieping. Een hele klim, maar Mira zweefde half naar boven dus kostte het haar geen moeite. Ze vond kamer 7654 en ging naar binnen. Ze kiepte de inhoud van haar tas op bed, pakte naald en draad en ging in het raamkozijn zitten om het gat in haar tas, voor de zoveelste keer, dicht te naaien.

Lune had gehoord dat er een nieuw meisje was gekomen, misschien wel een nieuwe kans voor vrienden? Of vijanden. Hij klopte op de deur, waar hij van had gehoord dat ze hier zat. Wat je wel niet kon onthouden, ter wel je je boodschap deed op het herentoilet.

Mira ging zo op in haar concentratie om die verdraaide tas weer te fixen, dat ze in haar vinger prikte toen er werd geklopt. Een kleine druppel bloed viel op de toch al besmeurde, ooit witte, tas. Ze stopte haar vinger in haar mond en deed de deur open, het zag er nogal stom uit.

een creatief iemand zo te zien?
'Ehn, hoi?! Ik hoorde dat je nieuw bent en ik ging je even welkom heten,' sprak Lune met een charmante glimlach, 'ik ben Lune-Chan,' bevestigde hij.

Mira besefte dat ze er met haar vinger in haar mond een beetje belachelijk uit had moeten zien dus deed ze weer normaal en glimlachte ze.
'Ik ben Mira Aiminis' ze stak haar hand uit. Ze noemde bewust haar tweede naam in plaats van haar achternaam, zo zou ze een stuk moeilijker te traceren zijn voor haar vader, al was hij vast niet meer aan het zoeken.

Lune glimlachten, en boog zich een beetje voorover, hij wou nou eens gek doen, een goede indruk geven. Hij drukte haar een kus op haar hand, zacht. 'Aangenaam kennis te maken, Mira Aiminis',

((Braak.))

Mira werd een beetje verlegen van die kerel, waren ze hier allemaal zo smooth? Ayao was het tegenovergestelde, al heeft ze daar niet met veel mensen gesproken. Ze trok haar hand terug en stapte opzij. 'Wil je soms binnenkomen?'

'Euh, is goed hoor,' sprak Lune onnozel, hij zette een stapje naar binnen. En bleef even zo staan.

'Wacht, ik heb een beter idee. Als jij mij nou eens rond zou kunnen leiden in de school? De leukste plekjes laten zien, jeweetwel.' Ze keek hem blij aan. Haar stom klonk zacht en zoet.

Zero die weer wat nieuws te horen kreeg van iemand die weer op Magic High School was gekomen om eventjes te kijken wie het was. Misschien was het iemand aardig, of juist heel gemeen. Hij liep door de gangen en bekeek de deuren.

'Oké lijkt me gezellig,' antwoorde Lune vrolijk.

'Oke' zei Mira blij en ze liep de kamer uit. Op de gang kwam ze Zero tegen. 'Hallo, en jij bent?'

Zero die net aan kwam lopen zag Lune en een lieftallige Meisje bij de gang. ''Owh man..'' Zero keek al naar Lune en wist al dat hij zich rustig moest houden. Zero wierp toen zijn blik op het meisje. '' Hallo, Mijn naam is Zero..'' Zei hij eigenlijk voor het eerst in ze leven als een introductie .

'Ik ben Mira.' ze knikte lichtjes met haar hoofd. 'Ik wilde net met Lune de school een beetje verkennen, zin om mee te gaan? Vind je dat goed Lune?'

'Oh gosh,' Lune zuchten verveeld, daar is dat vage type weer dat me aanviel omdat ik zijn naam verkeerd zei, de kleine etter, Lune hield zich ondanks deze gedachten rustig, 'kom je, Mira? Er is nog veel van de school dat ik je moet laten zien, kennis maken met andere kan later ook nog! Ik kan je voorstellen aan Miyoko, Mimiko, Ky-' hij stopte even, de naam Kyosu noemen deed hem pijn, 'aan heel veel mensen,' zei hij toen maar. Lune trok zijn wenkbrauw op, 'urgh..' antwoorden hij alleen maar. Hij had helemaal geen zin in die MIDO.

'Oh, ehm, oke dan. Ik zie je later nog wel.' Mira glimlachte lief naar Zero en ging met Lune mee. Blijkbaar konden die twee niet met elkaar overweg. Ze had wel geleerd om zich niet direct met anderen te gaan bemoeien, maar het kostte haar moeite zich in te houden. Dat komt later allemaal wel, hield ze zich voor.

((Ok dan laat Lune eerst de uh..Zijn kamer zien? ))

((oke, zegt u het maar sas))

Mira keek nog even achterom naar Zero en verdween toen in het trappenhuis. 'Waar gaan we eerst heen?'