Het Haardvuur.

Lily staarde Miyoko na.
Ze bleef nog even zitten, besloot toen dat ze hier niks meer te zoeken had, en liep ook de kamer uit.

Seth keek het meisje nogal achterdochtig na, en pakte uiteindelijk zijn thee weer van de tafel. Net toen hij een nogal fronserig slokje wilde nemen, zoefde een zekere jongen op een zekere rolstoel de kamer binnen. Voor hij het wist werden er al twee fabuleuze lippen op de zijne gedrukt, en uiteindelijk zette hij nogal overrompeld zijn thee neer.
Toen hij van de lichte schok bekomen was, liet hij het tot zich doordringen dat het Yuu was die voor hem zat. Een glimlachje kroop over zijn gezicht, vóor hij merkte waar Yuu het over had.
"Vandaag is de transfer student gearriveerd waar Riko me voor waarschuwde. Ik vraag me af wie het zou kunnen zijn."
Seth's ogen werden groot, terwijl de afgelopen gebeurtenissen langzaam ineenschoof in zijn hoofd. Zijn blik schoot even naar Rusine, die hem met een vragende blik aankeek. Hij wist precies wat ze hem in stilte vroeg.
Hij draaide zich met een nogal gruwend gezicht om, en haalde diep adem terwijl hij het idee van de continue aanwezigheid van zijn aardsrivaal steeds meer begon te haten.
Hij pakte Yuu's handen beet, en keek nog even naar Rusine, voor hij naar voren leunde, en met een luid bonkend hart zijn mond opende.
"Yuu. De transfer student, is Melissa."

Rusine keek met een pijnlijk gezicht van Yuu naar Seth naar het vuur en weer naar Seth en terug naar Yuu. Ze knikte langzaam, als bevestiging dat wat Seth vertelde de waarheid was.

Yuu voelde hoe zijn hele lichaam even verstijfde. Zijn ogen werden groot.
Melissa was de transfer student?
'Wat doet zij hier? Ze heeft al een baan! Ze is al niveau 3! Waarom is ze hier?!' riep hij uit. Meteen begreep hij waarom Riko hem gewaarschuwd had. Als er op dit moment iemand zijn leven wilde verzieken was dat vast Melissa. Hij had tenslotte ook dat van haar verziekt.
Angst maakte plaats voor woede. Dacht dat stomme wijf nou echt dat ze zíjn leven kon verzieken?
Zijn blik schoot naar Seth. Die zou hoogstwaarschijnlijk één van haar doelwitten zijn om hem te raken.
Yuu kneep Seth's hand fijn. Dit was niet goed. Hij kon Melissa misschien wel aan, maar ze was veel te gevaarlijk voor Seth.
'Blijf uit haar buurt,' siste hij tegen Seth, terwijl hij kwaad voor zich uit staarde. Hij moest zo snel mogelijk een einde maken aan zijn strijd met Melissa, voordat het te laat was.

Seth stond boos op en rukte zijn hand uit die van Yuu, om in een soort heldhaftig moment zijn armen over elkaar te vouwen en Yuu met een grote frons aan te kijken.
"Ik ga verdomme helemaal niet uit haar buurt blijven!" zei hij, terwijl hij veel zin had om met zijn voeten te stampen. "Als zij denkt dat ze jou van me kan afpakken- dan.. dan!" Hij gebaarde veelbetekenend met zijn vuist in de lucht.

'Ik weet dat dit niet mijn oorlog is Yuu, en dat ik er niets mee te maken heb, maar als ik iets kan doen, dan doe ik het met alle enthousiasme in de wereld,' beloofde Rusine op een overdreven serieuze toon, waarna ze een slokje van haar thee nam en weer in het vuur begon te staren.

Yuu's ogen schoten van Rusine naar Seth.
'Luister,' begon hij.
'Melissa wil op dit moment waarschijnlijk niets liever dan mijn leven verpesten. Om dat voor elkaar te krijgen zijn jullie waarschijnlijk één van haar doelwitten. Ik weet hoe ze werkt, ik kan haar wel aan. Maar dat neemt niet weg dat ze gevaarlijk blijft. Seth, ik wil niet dat je in haar buurt komt, júist omdat ik niet wil dat ze me van je afpakt. En Rusine, ik raad ook jou vooral aan om bij haar uit de buurt te blijven. Je hebt vorige keer nou niet bepaald een wit voetje bij haar gehaald,' zei hij streng.
Hij stak zijn hand uit naar Seth.
'Maak je niet druk. Ik ga heus niet bij je weg, en al helemaal niet voor een meid,' zei hij met een glimlach en hij gebaarde naar hem dat hij weer moest komen zitten.

Seth keek Yuu een beetje wantrouwig aan, maar liet zich uiteindelijk toch mokkend op de bank vallen. Een gedachte die al een tijdje door zijn hoofd slingerde wilde plots naar buiten, en hij richtte zijn grote ogen half beschuldigend half verdrietig op Yuu. "Ik zei toch dat het allemaal zou worden verpest als ik dat zou zeg-.."
Zijn blik gleed even naar Rusine, en hij slikte haastig zijn woorden in. Zuchtend trok hij zijn benen op, en legde hij zijn kin op zijn knieën. "Ik wil niet bij haar uit de weg gaan," zei hij uiteindelijk nogal zacht en hopeloos, "want ik moet dit fixen. Anders gaat het allemaal fout, dat weet ik zeker!" Zijn ogen gleden langzaam naar Yuu.

Yuu keek Seth streng aan. 'Heb je soms geen vertrouwen in me?' vroeg hij licht beledigd. Hij sloeg zijn arm om Seth heen en trok hem naar zich toe.
'Als je echt zo bang bent dat ik bij je wegloop voor een Franse doos dan wil ik me best aan je vastbinden. Daar zou ik totaal geen problemen mee hebben,' fluisterde hij grijnzend in Seth's oor, waarna hij zich met zijn wang in Seth's kriebelende haren nestelde.

Rusine fronste even toen ze merkte dat Seth iets wilde zeggen maar dat niet deed omdat zij er bij was. Daarna richte ze zich tot Yuu. 'Well, if you ever want to kill her, I know the perfect way to cause "accidents"...' Ze sprak het laatste woord met extra nadruk en een beweging van haar wenkbrauwen uit, waarna ze een youunderstandme-glimlachje naar hem zond. Daarna nam ze nog een slokje van haar thee.

"Dat zei ik niet," stribbelde Seth verslagen tegen. Hij besefte maar half dat zijn hand al naar die van Yuu zocht. "Maar ik denk.. als ik nou..." Hulpzoekend gleed zijn blik naar de flakkerende vlammen. "Als ik haar uit de weg ga, dan ben ik zo'n suffe.. suffe..." Hij keek Yuu verstrooid aan en kneep in zijn hand. Hij wist niet zeker hoe hij moest uitleggen dat hij nog nooit zo graag iemand zelf had weg willen jagen, hij wist niet eens hoe hij het zichzelf moest uitleggen.
Verward beet hij op zijn lip en streek hij even afwezig door zijn haren. Misschien was het wel omdat hij het gevoel had dat hij zich moest bewijzen.

'Je bent niet suf Seth. Zelfs de minister van economische zaken van Frankrijk kan haar niet aan. Ik zeg dit alleen maar omdat ik je geen pijn wil doen. Als je Melissa te dichtbij laat komen heeft ze zo al je zwakke punten gevonden en zal ze niet stoppen voordat jij gillend bij me wegrent, zodat ze ruim baan heeft. Ik wil dat voorkomen, en de enige manier om dat te doen is door haar weg te jagen voordat ze de kans heeft gekregen bij jou in de buurt te komen,' zei Yuu, hij trok zijn hoofd terug uit Seth's haar en keek hem even aan, waarna hij even zijn lippen tegen de zijne drukte en hem daarna van een paar milimeter afstand met twinkelende oogjes aankeek.
'Ik ben nog lang niet klaar met jou. Ik heb geen zin om je nu al in te ruilen voor iemand met roze haren,' fluisterde hij.
Zijn blik gleed even naar Rusine.
'Ik zal het onthouden,' zei hij, en hij knipoogde even als teken dat hij haar onderliggende bedoeling begrepen had. Daarna plakte hij zich als een magneet weer vast aan Seth.

Rusine grijnsde naar haar beste vriend en stond daarna op. 'I'll leave the two of you alone,' mompelde ze, waarna ze op een andere bank ging zitten en zich daar opkrulde. 'Als je thee wilt, Yuu, dan is het water volgensmij nog wel warm..' riep ze nog even, waarna ze zich in haar eigen gedachtes weg liet dromen. How can two persons love one another that much?

Seth keek even afwezig toe hoe Rusine koers zette naar de andere bank, maar zijn blik dwaalde al snel weer af naar Yuu's gezicht. Hij zuchtte en keek hem met een lichte frons aan, maar besloot niet verder tegen te stribbelen. Hij was compleet op de hoogte van Yuu's koppigheid, en aangezien het besluit in zijn hoofd al lang vast stond, had het geen zin om er nog verder over door te gaan. Misschien moest hij Yuu maar in de waan laten. Hij nam een slokje van de thee, en luisterde even naar het knapperende haardvuur, en de roffelende regen.
"Trouwens," zei hij opeens, toen hem iets te binnen schoot. Hij hief zijn hoofd op, en keek Yuu met een lichtelijk onzekere blik aan. "Denk je dat je moeder me nu niet tot in de eeuwigheid gaat vervloeken, ofzo, of iets anders engs met me gaat doen?" Hij kneep in Yuu's hand en liet de thee langzaam zakken.

Yuu keek Seth met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Mijn moeder? Waarom zou ze? Zij is de persoon die de minste problemen heeft met het feit dat ik gay ben,' zei hij. Hij kroop wat dichter tegen Seth aan. Hij had plosteling enorme behoefte aan de warmte en de zachtheid van Seth. 'Ik zou me als ik jou was meer zorgen maken over het feit of mijn vader misschien nog eens om de hoek komt kijken.'

Seth's hele lichaam verstijfde. Zijn vader. Zijn verdomde vader. Die was hij compleet vergeten.
Met grote ogen keek hij naar beneden, en duwde hij Yuu even van zich af.
"Je.. j-je... va-vader?!" Hij voelde hoe een paniekgolf bij hem op kwam wellen.
Oh god, dat kon hij er niet bij hebben, een boze vader, misschien zou zijn eigen vader erachter komen en dan.. en dan! Zijn ogen schoten open en hij keek verwoed naar Yuu.

'Rustig maar,' zei Yuu, die even van de gelegenheid gebruik maakte om Seth nog een zoen te geven.
'Zodra mijn vader zijn hoofd durft te laten zien kan hij weer een knal verwachten. Het is tenslotte allemaal zijn schuld dat Melissa hier nu is. Dat ze uberhaupt in mijn leven verschenen is,' zei hij. Hij zuchtte even vermoeid. Het was een tijd geleden dat hij voor het laatst aan zijn vader had gedacht, maar elke keer als hij aan hem dacht voelde hij zich toch een beetje ongemakkelijk. Ergens had hij het gevoel dat hij zijn vader in de steek had gelaten.

Met half gesloten ogen hoorde Rusine het gesprek tussen Seth en Yuu aan. Zonder er over na te denken besloot ze dat Seth bij deze ook een vriend van haar was. Even grijnsde ze terwijl ze dacht aan wat er tijdens het bal gebeurd was. Als ze diezelfde twee nu zo op die bank zag zitten, dan voelde ze heel, heeeeeeeeel even de hoop dat alles tussen haar en Scorpio goed zou komen, en dat zij en Nicholas gewoon vrienden konden worden. Maar die hoop vervloog al snel weer.

Seth fronste en trok Yuu werkend op automatisme naar zich toe. Hij zuchtte en voelde de zorgen in zijn hoofd ophopen. Afgeleid keek hij naar beneden, maar toen hij Yuu's gezicht zag kroop de bezorgdheid bij hem omhoog.
"Wat is er?" vroeg hij, terwijl hij met zijn hand even door Yuu's haren liet glijden.

'Niks,' zei Yuu snel. Hij bracht zijn gezicht weer in plooi en besloot dat hij zichzelf en Seth het beste kon afleiden door simpelweg met zijn hand onder Seth's overhemd te glijden en zijn lippen weer met die van hem te vermengen. Hij sloot zijn twinkelende oogjes en liet zijn pijnlijke herinneringen vervliegen, terwijl hij langzaam verdronk in het moment.
Dat er nog drie anderen in de kamer zaten kon hem niks schelen.
Hij wilde Seth, en wel nu.

Seth keek een beetje geschrokken toe hoe Yuu ineens een hand onder zijn overhemd liet verdwijnen. Eerst kwam het idee nog in hem op om hem tegen te houden, maar dat slechte plan vervaagde al snel toen hij Yuu's vingers over zijn borst voelde glijden. Met glimmende oogjes wikkelde hij zijn armen om Yuu's nek heen.
Het kwam verdorie steeds vaker voor dat hij zijn gedrag niet meer onder controle kon houden als Yuu in de buurt was.

Yuu, wiens mondhoeken tevreden omhoog gingen toen hij merkte dat zijn afleidingsmaneuvre een succes was gleed met zijn hand naar Seth's rug, waar hij hem liet rusten en Seth dichter tegen zich aan trok. Hij wenste vurig dat zijn linkerarm het plots weer zou doen zodat hij zijn vingers in Seth's haar kon planten maar helaas had hij geen succes.
Dus bleef hij maar zo zitten, terwijl hij zichzelf met één hand en zijn hoofd tegen dat van Seth geplakt tevreden probeerde te stellen.

Enthausiast boog hij zich over Yuu heen, en duwde hij hem tegen de bank aan, waarna hij met zijn handen onder Yuu's overhemd gleed. Met een gelukzalig glimlachje liet hij zijn lippen even afdwalen naar zijn kaaklijn. Vervolgens zakte hij op Yuu's gestalte neer, en wikkelde hij zijn voeten om Yuu's benen.
Het besef dat er anderen in de kamer zaten, was maar een vaag oninteressant detail.

Yuu had even de puf niet om op deze gammele bank weer de baas te spelen en Seth om te draaien Bovendien kreeg hij al spierpijn bij het idee dat hij zichzelf dan weer met één arm overeind moest houden, of soms zelfs zonder. Hij liet zijn blik naar beneden glijden zodat hij naar Seth kon kijken, die totaal op leek te gaan in het moment. Yuu liet zijn hand onder Seth's overhemd vandaan glijden en streek even door zijn warrige haren, om ze nog verder door de war te brengen. Hij ontspande zich volledig en liet Seth zijn gang gaan.
Op de één of andere manier had hij totaal geen fut meer om zich in te spannen. Hij wilde alleen de warmte en aanraking van Seth, en als dat dan zo moest dan moest dat maar.

Een klein beetje verbaasd dat Yuu zich zomaar liet meevoeren, keek hij even omhoog om Yuu een vragende blik toe te werpen. Hij kroop omhoog, tot hij een paar milimeter boven Yuu's hoofd hing. Met zijn hand streek hij even wat verdwaalde haren uit zijn gezicht, en na hem even aan te kijken drukte hij met volle overtuiging zijn lippen op die van Yuu. Zijn voeten sloten zich dichter om Yuu's benen, en zijn armen wikkelden zich om Yuu's lichaam, zodat hij zich dicht aan Yuu had vastgeklampt. Na een zeer gelukzalig moment trok hij zich terug, en kroop er langzaam maar zeker een glimlach over zijn gezicht. Zijn ogen twinkelden terwijl hij zijn blik in die van Yuu gesloten hield.
Eigenlijk had hij veel zin om hem bij deze uit te kleden en zijn hele lichaam grondig te inspecteren, maar het besef van de mensen in de kamer speelden een zeer kleine doch aanwezige rol in zijn hoofd.