Cecilio's halloweenparty.

'Oké, lets go.' Rusine pakte Bens hand vast en trok hem weg uit de chaos die er voor haar ontstond met Yuu en Yuu en ergens daar ook Nicholas en dat zwartharige meisje en bah.

Ben liet zich voortslepen door Rusine. Hij had geen idee waar ze heen gingen maar overal was beter dan hier.

Iris stond bij de ingang van de zaal en keek of ze Ben nog zag, toen zag ze een meisje Ben mee sleuren.

Flint zat vrolijk op een krukje en nam miniscule slokjes van zijn chocolade melk, de teddy beer hing wat slapjes onder zijn arm.
Even keek hij op en merkte hij dat hij weer naar die jongen zat te staren waarna zijn hoofd in één klap weer helemaal rood was.
'niet aan denken niet aan denken' hij mompelde het zo zacht dat het gewoon onverstaanbaar was.

Zero volgde direct Rusine (waar dus nu naartoe xD!)

Nick ging naast haar zitten."Scarlett, ik weet dat je kwaad bent en het was niet mijn bedoeling.." Hij haalde diep adem."Ik zou nooit ruzie met jou willen. Je bent belangerijk voor me. En het spijt me heel erg ik dacht niet na. Asjeblieft," zei hij smekend.

Een vlaag van twijfel schoot door Scarlett heen, maar al snel had de woede zijn plaats weer overgenomen.
"Nogmaals; daar had je vantevoren aan moeten denken," antwoordde ze op de zelfde toon als daarvoor.
"Je kun beter met Scorpio gaan praten over dit."
Ja, als je hem vindt.

"Heb ik al geprobeerd. Maar het heeft nooit echt gewerkt tussen je broer en mij. Ik deed normaal tegen hem voor jou. Ik wou jou niet kwijt. Maar toen Rusine.. ik zette mijn gedachtes stop. Nee. Ik zette het niet stop. Ze stopten gewoon. Ik heb met Scorpio gepraat, maar hij accepteerde mijn excuses niet. Natuurlijk. Ik heb met Rusine gepraat en gezegd dat ze moest vechten voor Scorpio. Ik heb er alles aangedaan om hun weer gelukkig te krijgen." Hij trilde over zijn hele lichaam. Hij was hopeloos. Hij wou Scarlett terug."Maar Scarlett.. asjblieft.. vergeef me."

Scarlett wilde tegen Nicholas in gaan, maar het kleine beetje medelijden dat ontstaan was vergrootte zich al snel en vlug wendde ze haar blik af. "Ik weet het niet," antwoordde ze toen zonder emotie in haar stem, haar ogen nog steeds naar rechts in plaats van links gericht. "Het is al een keer eerder gebeurd en het gebeurt zo weer. Ik wil Scorpio niet weer zo zien."

"Scarlett," jammerde Nick."Ik zweer dat het nooit meer gebeurd. Ik raak Rusine nooit meer aan, als dat maar zorgt dat je weer normaal tegen me doet," zei hij. Zijn hoop was volledig weggevaagd.

"Words!*" riep Scarlett gelijk uit. Iedereen kon roepen en zweren we hij wilde, maar het bleven maar woorden, je kreeg er geen zekerheid door. Vertrouwen misschien beetje, maar zekerheid? Nee, dat niet.
"Ik snap sowieso niet dat je zoiets doen kunt, een relatie kapot maken, ik bedoel.." kapte ze haar zin af. Tja, zoiets deed je gewoon niet. Zeker niet bij haar broer.


((* "To me, Alice, you are my sister."
"Words!" she growled.


aaah, Alice deja vu.))

Nick keek naar zijn schoenen."Wat moet ik dan doen, Scarlett? Het was ook niet mijn bedoeling om iets kapot te maken. Ik.. ik doe zelfs mijn best om hun samen te krijgen. Bewijst dat niet genoeg?" zijn stem klonk zacht en zwak. Hij had verloren. Scarlett zou niet toegeven.

Snel sloeg Scarlett haar ogen ten hemel toen Nicholas op dezelfde trieste toon dingen bleef herhalen en herhalen en haar medelijden telkens deed groeien. "Nicholas, ik weet het nog niet oké. Als je Scorpio gezien had zoals hij er daadwerkelijk aan toe was had je hetzelfde gedaan," plakte ze er nog aan vast. Dat had iedereen gedaan.

"Dat weet ik niet. Scorpio is jouw broer. Scorpio is mijn.. vijand," zei hij met een pijnlijk gezicht."Scorpio en Toushirou mogen elkaar ook niet. Waarom mag dat wel?" Nick trok een pruillip.

"Omdat Toushirou weet hoe belangrijk Scorpio voor me is en hem dus ook nog nooit gekwetst heeft, jij daarentegen al twee - als het al niet meer is - maal," siste ze nu, geïrriteerd omdat Nicholas Toushirou erbij ging halen.
Híj wist zich tenminste wél te gedragen.

Scarlett wrote:Híj wist zich tenminste wél te gedragen.

kuchyumikokuchekuch.

Ruşine wrote:

Scarlett wrote:Híj wist zich tenminste wél te gedragen.

kuchyumikokuchekuch.

kuchlatenwemaarnietoverrusinebeginnenkuch

Zero die terug liep werdt weer zoals dernet. Agressief en wraaklustig.

Scarlett wrote:

Ruşine wrote:

Scarlett wrote:Híj wist zich tenminste wél te gedragen.

kuchyumikokuchekuch.

kuchlatenwemaarnietoverrusinebeginnenkuch

kuchjadatlijktmeinderdaadbeterkuch

Nick keek haar vragend aan."Twee keer?" Was hij echt zo erg dat hij zich maar een keer kon herinneren?"Of bedoel je die ene keer dat ze eerst bij Scorpio geweest was, en 10 minuten later was ze bij mij. Ik wist niet dat ze bij Scorpio geweest was, oké? En ze hadden niets vast dus ik kon het ook niet weten," zei Nick. Zijn stem klonk niet meer zo sterk als op het begin. Hopeloos voelde hij zich."Toushirou heeft jou ook pijn gedaan. Yumiko, remember? En ik weet ook hoe belangerijk Scorpio voor jou is, en daarom wachtte ik zo lang om met jou te praten. Ik durfde niet. Ik weet niet waarom ik het nu doe. Ik wist dat ik zo'n reactie zal krijgen en ook dat ik daar niet tegen zou kunnen. Ik wil jou niet kwijt als vriend, Scarlett. Echt niet. Asjeblieft.. Ik smeek je. Ik zal alles doen." Hij fronsde."Oké, misschie niet alles.. Maar wel veel." Hij schudde zijn hoofd."Ik weet niet wat ik allemaal zeg. Ik heb geen idee meer. Ik weet alleen dat ik wil dat jij me vergeeft." Zijn stem was doordrongen van spijt.

"Hou. Toushirou. Er. Buiten," bracht Scarlett bijna sissend uit.
Ze wist nog hartstikke goed wat Toushirou gedaan had, natuurlijk wist ze dat nog. Maar Nicholas hoefde dat er niet bij te halen.
Scarlett wilde net opstaan toen Nicholas weer begon te praten en het medelijden kwam alweer terug, nu nog erger. Samen met de woede die er nog was zorgde het voor een heel raar gevoel in deze kamer, het maakte haar ontzettend misselijk.
Onbewust legde ze haar hand tegen haar maag aan en draaide ze weer terug naar Nicholas.
"De tijd terugdraaien kun je zeker niet, mhh?" antwoordde ze op een toon waarbij niet uit op te maken viel of hij nou gemeend was of als grapje bedoelt en eigenlijk wist ze het zelf niet eens.

Yuu had niet erg veel tijd om te denken want er gebeurden nogal een hoop dingen tegelijk. Ten eerste denderde hij plots tegen de bar om dat hij door zichzelf of wacht... door SETH ertegenaan werd geduwd en het volgende moment klonk er een brommende stem in zijn oren die hem angstaanjagend veel deed denken aan zijn eigen stem. Hij duwde Seth een beetje verschrikt weg. 'Doe niet zo eng, ik krijg het idee dat ik verliefd ben op mezelf!' riep hij uit. Erg veel tijd om nog meer te zeggen had hij niet want op dat moment gebeurde er iets merkwaardigs.
Met grote ogen staarde hij naar Emily, totaal vergetend dat haar merkwaardige gedrag de schuld van Nick's pijl was.
'Eh... dankje?' zei hij aarzelend. Zijn blik schoot van Yu-... SETH naar Emily.
WHATTHEFUCK?!

"Waarom reageer je zo verbaasd? Ben je het niet met me eens dan?" vroeg Emily gevolgd door kort gegiechel - iets waar ze normaal gesproken een enorme hekel aan had, maar nu had ze het niet eens door.
Pas nu viel haar blik op nog een Yuu naast de verklede Yuu en het duurde even voor ze doorhad dat Seth de andere Yuu was.
Helaas bleef de echte Yuu natuurlijk een veel betere Yuu dan Seth kon nadoen. In feite was het zelfs onmogelijk om net zo'n Yuu te worden als de echte Yuu. Niemand kon die perfectie evenaren.
Zonder verder nog aandacht aan Seth te geven richtte ze haar ogen weer op Yuu en toverde ze een glimlachje op haar gezicht.
"Wil je iets te drinken?" vroeg ze met een overdreven lief stemmetje, niet eens kijkend of hij al iets te drinken had of niet.

((ajshdkjnhakjfhs hhaahah))

Nick keek haar lange tijd zwijgend aan."Ik ben bang van niet," zei hij, schouders ophalend. Hij stond daar maar, hulpeloos in zijn luier."Maar als ik het kon zou ik het doen." Hij keek naar zijn voeten. De luier zat in de weg.

De klamme emoties begonnen Scorpio misselijk te maken, letterlijk. Al de verwarde emoties voelden 10 keer erger aan, en Rusine hielp het niet echt te verminderen. Hij begon het zelfs warmer te krijgen, en voelde hoe er bloed naar zijn gezicht steeg.
Dat was het.
Dat was de druppel.
Scorpio kon hier niet langer blijven. Vliegensvlug griste hij zijn drankje van de bar en liep vervolgens de zaal uit. Toen hij eenmaal op de gang stond haalde hij opgelucht adem. Hij daalde de temperatuur om zich heen en liep vervolgens naar buiten. Weg van die vervloekte zaal, en weg van die vervloekte emoties. Welk persoon kwam met het brute idee het feestje daar te geven?