Cecilio's halloweenparty.

'Ik ook, en Iris heeft het ook niet naar haar zin. Laten we hem smeren naar een iets normalere plek,' stelde Ben nogmaals voor. Het was eerlijk en onschuldig. Ben meende het serieus.

Iris vloekte wat, stond boos op en liep de zaal uit. Ze rolde met haar ogen en legde haar haar gezicht in haar handen. Kan hij dan nooit eens oprotten?

Voor de gelegenheid had Scarlett haar lange, bijna witte haren helemaal opgekruld en er een ouderwetse, zwarte haarband in gedaan.
Haar de make-up rondom haar ogen en op haar mond was zo met zwart gedaan dat haar huid net van porselein leek en ze ontzettend veel van een pop weg had.
Ook haar kleding was hierop afgestemd; Scarlett droeg een soort poppenjurkje maar dan in engere, zwart/witte versie. Haar schoentjes waren gewoon plat en zwart met een paar diamantjes aan de zijkant.
Het geheel liet haar ontzettend veel op een enge versie van een pop lijken. Een soort horrordoll.
Zoekend liet ze haar blik de kamer doorglijden, op zoek naar bijvoorbeeld Scorpio.

Zero die naar iris keek stond op . '' Niets..'' Het kwam door de zaal dat hij helemaal zo was hij besloot ook maar mee te gaan met ben ze plan.

Rusine keek hem even raar aan. 'Ja, ik denk dat weggaan wel het beste is. Maar ik moet nog wel Yuu gedag zeggen als ik hem zie, dus daarna wil ik wel mee weg...' begon ze, zich beseffend dat hij over een Iris sprak, maar ze zag verder helemaal niemand bij hen staan. 'Wie is Iris?'

'Ow mijn leven is fantastisch,' zei Yuu met een afwezige grijns op zijn gezicht terwijl hij aan de nacht van zijn verjaardag dacht die verruit de meest fantastische nacht was die hij tot nu toe met Seth had gehad. Hij keek naar Nick die hem een vraag stelde die hij niet begreep. 'Een pijl in m'n kont? Wat denk je zelf?' vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw. Alsof hij zo'n ding nodig had. Hij had Seth.

'Ow dat maakt niet uit, het kan ook zo,' zei hij met een grijns. Hij drukte Emily wat dichter tegen zich aan en tilde haar een beetje op, zodat ze lichtjes in de lucht zweefde. Zachtjes bewoog hij heen en weer op de muziek, haar met zich mee zwierend. 'Kijk, zo gaat het prima,' zei hij terwijl hij ondertussen de tintelingen die door zijn lichaam schoten probeerde te negeren.

Nick haalde zijn schouders op."De verkoper smeerde ze me aan en zij dat ze echt werken. Ik geloof het niet hoor. En ik weet het effect ook niet.. Dat vertelde hij er niet bij. Dus ik gebruik ze gewoon als wapen. Op wie wil je dat ik een pijl schiet?" zei hij, kwaadaardig. Hij haalde er al vast een uit de koker, en spande hem in zijn boog.

Op deze manier ging het inderdaad ook. Jammer dat Emily daar niks van mee kreeg.
Als Carter zo door zou gaan zou ze straks nog werkelijk haar bewustzijn verliezen in deze kamer.
De warmte van zijn lichaam brandde haar hele lichaam door en het feit dat hij dit deed zorgde in haar hoofd voor een grote puinhoop.
'D-dit is inderd-daad ook een m-m-manier," wist ze met moeite uit te brengen. Praten en nadenken was moeilijk wanneer je je hoofd er niet bij had.

Zero die naar ben keek wachten op ben ze antwoord. '' waar gaan we dan naar toe..'' Hij bekeek hem rustig aan.

Seth had zelfs een lijstje gemaakt. Een lijstje dat hij nu veilig door de papierversnipperaar had gehaald, maar toch. Er was een lijstje geweest.

Wat vind ik eng
Door Seth Connor.

1. Samara uit die enge ring
2. Cecilio
3. Honden
4. De rest van alles wat raar en eng is
5. Yuu
6. Yuu
7. Yuu

De rest van het lijstje was nogal eentonig.
Dus restte hem maar een beslissing, die hij stiekem ook fantastisch vond: Yuu's garderobe plunderen en een stel rode contactlenzen kopen.

Hij wilde dolgraag laten zien dat hij net zo mannelijk en geweldig kon zijn als Yuu- en daar leende deze fantastische gelegeheid zich ontzettend voor.
Trots, en met een enthausiaste grijns op zijn gezicht, duwde Seth de duur van de Lege Zaal open.

En daar stapte hij binnen.
Yuu.
De witte nikes, de donkere spijkerbroek, een stralend wit overhemd, en een stel zilveren haren die - ondanks dat het een pruik was - helemaal niet zo misstonden.
Het opvallendste echter waren de twee fonkelende rode steentjes, die onder een paar warrige plukken enthausiast de zaal rondkeken.
Dat was wel het enige dat hem echt leek te verraden, gezien ze veel te enthausiast en trots stonden. Ze bezaten absoluut niets van enige nonchalance.
Niet dat Seth dat wist, nee, Seth vond zichzelf absoluut honderd procent geslaagd in zijn kostuum.

Ben keek om zich heen. 'Oh, zij is er al vandoor,' zei hij onnozel, zich afvragend waar Iris ineens heen was.

'Maakt mij niet uit,' zei Yuu. Hij keek even de zaal rond. Zijn blik bleef weer even rusten op Emily en Carter die nu innig aan het dansen waren. Tot zo ver onderbewuste gevoelens dus. Plotseling kreeg hij een fantastisch idee. Ten eerste zou hij Carter op de stang jagen, iets wat hem als muziek in de oren klonk en ten tweede kon hij Emily dan fantastisch plagen.
'Bij nader inzien...' zei hij. 'Doe maar op Emily.'
Op dat moment viel zijn blik op een jongen die de zaal binnenstapte. Zijn mond viel open van verbazing terwijl hij de jongen aanschouwde die hij meteen herkende als Seth, ook al zag hij er helemaal niet uit als Seth.
Nee hij zag er precies hetzelfde uit als hem. Hij had zelfs zijn KLEREN aan, die overduidelijk een beetje te groot waren. Dat gaf hem overigens alleen maar een geweldiger effect dan die glanzende rode oogjes en die zilveren haartjes al deden.
'SETH?!' riep Yuu half schor uit, terwijl hij de jongen vol ongeloof aanstaarde.
WAAROM WAS SETH ALS HEM VERKLEED?!

Nick keek Yuu aan."Meen je dat nou? Het is dus niet mijn schuld he!" Zei hij. Toen hield hij zijn boog voor en vuurde zijn pijl af op Emily's achterste. De pijl suisde tussen de mensen door.

Rusine draaide zich om toen ze Yuu's stem hoorde, maar tot haar schok zag ze ineens twee Yuu's. Ze knipperde even en liet haar blik toen naar de drank in haar hand glijden en daarna naar Ben. 'Oke. Laten we gaan,' besloot ze resoluut.

Zero keek naar Ben en Rusine. '' Ik volg jullie..'' Hij ging langzaam al weg.

'Moest jij niet nog gedag zeggen tegen je vrienden?' vroeg Ben.

Seth grijnsde een trots grijnsje.
"NEE," corrigeerde hij, terwijl hij hooghartig door de menigte beende en triomfantelijk halt hield voor Yuu's gezicht.
"IK BEN YUU," kirde hij enthausiast, en hij wipte totaal verslingerd in zijn trotsheid heen en weer.
"OH-" Zijn ogen schoten open, en hij keek Yuu totaal geschrokken aan.
"WACHT, IK BEDOEL.."
Hij kuchte, fronste, en legde zijn hand tegen Yuu's borst, zodat deze tegen de bar aandenderde en er een paar glaasjes begonnen te rinkelen.
"Nee," bromde hij, terwijl hij een duivels grijnsje om zijn lippen liet spelen, en zijn mond naar Yuu's oor bracht, "ik ben Yuu."

Zero keek hem aan en snapte het niet meer '' wat bedoel jij daarmee'' hij wou het nog niet zien als spotting maar deze kamer deed wat met je.

Ze knikte naar Yuu en Yuu. 'Dát is mijn beste vriend. Of nee, dat zíjn mijn beste vriendèn.' Rusine keek Ben nogal geschokt aan. 'Ik laat ze maar even zichzelf, eh, ja.' Ze knikte en schudde toen haar hoofd. 'Oké, waar gingen we ookalweer heen?'

Emily schrok zich dood toen de pijl haar raakte en ze opeens nog meer tegen Carter aanhing, maar op de een of andere manier deed haar dat vrij weinig nu. Eigenlijk deed het haar zelfs helemaal niks.
Een beetje ongemakkelijk maakte ze zichzelf los en pakte ze de pijl vast en wilde ze net zoekend om zich heen kijken tot ze Yuu zag staan en de pijl onbewust uit haar hand liet glijden.
Yuu..
Yuu's haar had de perfecte kleur zilvergrijs bij het perfecte kapsel. Zijn lengte was enorm, maar toch net iets kleiner dan Carter, wat ook dat perfect maakte. Dan waren er nog zijn ogen, die geweldig afstaken tegen het zilvergrijs van zijn haar. Eigenlijk was gewoon alles perfect. Waarom had ze dat niet eerder gezien?
Een twinkeling ontstond in haar ogen terwijl ze naar Yuu toeliep en vlak voor hem stil bleef staan.
"Yuu!" begon ze, veel te vrolijk, terwijl diezelfde twinkeling nog in haar ogen stond.
"Je ziet er geweldig uit!' vervolgde ze toen, terwijl haar blik nog eens over zijn gestalte gleed.
Jep, hij was perfect.
Seth en Nicholas, die bij hem stonden, merkte ze niet eens meer op.

Nick slikte."Eh.. oops? Sorry, mate," zei hij tegen Yuu. Toen stopte hij snel zijn pijlen weg, en liep naar de andere kant van de zaal. Daar trof hij Scarlett aan. Zijn ogen lichten op."Scarlett! Ik heb je overal gezocht en.. jezus, ik moet met je praten en het spijt me en ik wil dat onze vriendschap niet verpest word.." hij klonk duidelijk emotioneel. Hij wou Scarlett niet kwijt. Zijn stem sloeg een aantal keren over, en hij leek bijna hopeloos. Waar dit enorme gevoel opeens vandaan kwam wist hij niet.

'Ergens,' zei Ben. 'Ik heb nog niet bedacht waar.'

Zero tikte op Ben ze hoofd en keek toen. '' Kom op bedenk wat. '' Zei hij geïrriteerd , want hij kreeg nog niets op ze antwoord en voelde al wat opkomen. hij wou die cosplay Zwaard van 1.75 Meter nu wel dwars door alles en iedereen heen zetten.

De eerste reactie van indruk van Scarlett over Nicholas op het Halloween-feest viel niet te beschrijven. Hij had een.. luier aan?
Als ze niet zo ontzettend kwaad geweest was op hem had ze waarschijnlijk hartstikke hard gelachen, maar in dit geval hield ze zonder moeite haar mond dicht. Het enige wat gebeurde was een wenkbrauw die een beetje omhoog ging.
"Daar had je eerder over na kunnen denk," antwoordde ze kortaf, zonder hem nog aan te kijken. Waar was Scorpio nou weer gebleven? Zoekend keek ze de zaal door, maar helaas zonder succes. Hij was nergens te vinden.