LES! lokaal 1024: MAGISCH SCHEIKUNDE, practicum!

Mimiko knikte. 'Ja ik begrijp het ook', zei ze lachend. Ze keek op haar opdrachten bladje waar ze iets minder van begreep maar gelukkig had ze Lune nog.

Lune deed zijn jas een stukje open, en staarde verdacht naar zijn binnen zak. Toen keek hij weer naar zijn boek plus opdrachten blad, 'No problemo, zo makkelijk!'

Shayla maakte in een paar seconden een luchtbal, met de grote van een pingpongballetje. Ze lachte even, want als ze haar hand wat meer om de bal sloot, kreeg ze een kietelent gevoel.

'En nu.. Moet ik zeker zo'n vuurballetje maken?' vroeg Cosette twijfelend.

Seth deed geen moeite de grijns op zijn gezicht in te slikken toen Yuu naast hem neerplofte en keek hem met admirerende ogen aan.
"Eh," stamelde hij uiteindelijk, toen hij doorhad dat Yuu hem vragend aankeek. Hij fronste even terwijl hij zich probeerde te herinneren wat de Heerseres allemaal het klas had ingelanceerd. Uiteindelijk opende hij zijn mond, sloot die weer, en hief uiteindelijk een vinger op met een gezicht dat zei: "Idee!"
Hij draaide zich om, keek even achter zich, inspecteerde fronsend het nogal eng uitziende schouwspel bij de tafel achter hen, en wierp toen een bange blik over zijn schouder.
"Eh..." hakkelde hij uiteindelijk, terwijl hij haastig zijn expressie iets stoerder probeerde te maken om Yuu hem vooral heel gaaf te laten vinden.
"Het is oninteressant, hoogstwaarschijnlijk, en een makkie, en.. niet eng," concludeerde hij, knikkend en de enge handelingen achter hem negerend.

'Hmmhmm? Oké dan. Dan weet ik genoeg,' zei Yuu. Hij grabbelde wat in zijn schooltas en haalde zijn Ipod tevoorschijn. Hij stak beide oortjes in zijn oren en liet zijn hoofd in zijn armen op de tafel rusten, terwijl hij ondertussen naar Seth naast hem staarde. Terwijl de muziek door zijn hoofd dreunde droomde hij langzaam weg in Seth's ogen.
Jep, zo kon hij de les wel doorkomen.

Shayla knikte en fronste haar wenkbrauwen nadenkend. 'Ja, maar ik denk dat ik al weet wat er gaat gebeuren, maar we gaan het zelf ervaren.' Zei ze terwijl ze met de luchtbal die ze tussen haar vingers hield speelde.

Een zeer kleine ontploffing ontstond, waar een worm amper van om het leven zou komen. Yumiko keek er grinnikend naar terwijl ze een net iets grotere knikker-energiebol op Toushirou af stuurde.

'Oke..' Cosette keek naar haar handen en maakte een kleine vuurbal. Ze keek weer naar Shayla. 'En nu?' vroeg ze, terwijl ze de vuurbal van de ene naar de andere hand gooide.

((En nu gaat Linda lekker slaapjes doen, zodat ze morge ochtend vroeg op kan, om weer te reageren hier, Baibai))

Shayla begon te lachen. Ze probeerde zich eerst in te houden, maar dat lukte gewoon niet. 'Je snapt het niet, of je hebt het nauwelijks door gelezen.' Grinnikte ze.

'Hehe..' Cosette lachte schijnheilig. Ze had totaal geen zin om alles goed door te lezen.

Seth draaide zich haastig om naar het raam, en probeerde niet Yuu's brandende blik in zijn rug te voelen terwijl hij zich weer angstvallig op de eerstejaars aan de krater richtte.
Maar straks werd de Heerseres boos, of misschien was het wel voor een cijfer. Hij wierp een haastige blik over zijn schouder, maar toen hij Yuu zag kijken draaide hij zich weer blozend om.
O god. Dit ging echt niet werken.
"Eh.." stamelde hij uiteindelijk, proberend zijn blozende gezicht te maskeren door uit het raam te staren. "Moeten we niet.. dingesen?" stootte hij uit, voorzichtig een blik op Yuu werpend, smekend om hem te vergeven voor dit ontzettend oncoole voorstel.

Shayla zuchte even nadat ze bij was gekomen van het lachen en knikte toen. 'Ja, je moet ze gewoon tegen elkaar aan schieten en kijken wat er dan gebeurt, niks moeilijks aan toch?'

Yuu's muziek stond veel te hard dus hij hoorde Seth niet.

Cosette knikte. Ze schoot het minivuurballetje tegen een luchtbol aan.

Seth keek even onzeker naar Yuu's oordopjes, en tuitte vervolgens zijn lippen terwijl zijn blik naar het lege tafelblad gleed. Proberend de stilte te vullen roffelde hij wat ongemakkelijk op het tafelblad.
Hij zette zich natuurlijk weer eens compleet voor aap. Fijn, altijd fijn.
"Seth, gaan jullie ook even beginnen," opperde de Heerseres, die zonder op te kijken op een papiertje bleef schrijven.
Seth slikte en keek angstig naar Yuu.
Langzaam hief hij zijn vinger op, en prikte hij hem in zijn bovenarm.
"Eh, Yuu..?" Hij kuchte. "YUU?"
Een paar mensen keken op en hij liep rood aan.

Yuu haalde een van zijn oordopjes uit zijn oor en hief zijn hoofd op van de tafel.
'Hm? Zei je iets?' vroeg hij aan Seth die alsmaar roder werd. Het was wel duidelijk dat hij absoluut zijn specialiteit niet nodig had om voor chemische reacties te zorgen. Zijn blik gleed even naar De Heerseres, die van haar blaadje opkeek en hem streng aanstaarde.
'Takano, als je niet snel begint mag je ook ná school naar de dagwacht komen,' zei ze streng. Yuu zuchtte. Waarom had De Heerseres toch altijd zo de pik om hem tijdens de les? En waarom noemde ze hem buiten de les om altijd bij zijn voornaam maar tijdens de les bij zijn achternaam?
Verveeld trok Yuu Seth's boek naar zich toe om de stof te kunnen lezen. Hij was zijn eigen boek vergeten, natuurlijk.
Na een tijdje naar de tekst te hebben gestaard gaf hij het op. Hij had hier absoluut geen energie voor.
'Ik snap het niet, leg het me is uit,' zei hij tegen Seth terwijl hij het boek weer wegschoof en weer met zijn hoofd in zijn hand steunde om vervolgens Seth verwachtingsvol aan te staren.

"Oh, eh, het is heel simpel," stootte Seth uit, die paniekerig over Yuu's schouder naar Yumiko en Toushirou keek en haastig de bewegingen begon te interpreteren. "Je doet eerst zo met je hand," - hij had geen idee dat hij een telekinese beweging probeerde na te doen en bleef met zijn tong een beetje uit zijn mond stekend doorgaan met deze handeling - "en dan doe jij zo," - hij begon met zijn andere hand hardnekkig een paar ijs & kou bewegingen na te bootsen -, "en dan komt er zo'n roodachtig ding.. dat gloeit, en dan schrijf je iets op, met een.." Hij keek nog eens even goed.
"Met een blauwe pen," zei hij triomfantelijk, en hij richtte zich weer op Yuu, zich heel zelfvoldaan voelend door zijn onverwachte triomf.

Yuu knipperde een paar keer met zijn ogen. Het was niet dat hij het niet geprobeerd had, maar hij snapte echt niks van Seth's wilde gebaren. Hij griste het opdrachtenblad van tafel en las het even vlug door. Al snel vond hij een opdracht die hij wel snapte, en die ook uitvoerbaar was.
Deze opdracht is voor Licht & Donker en Warmte & Vuur. Laat vuur reageren met schaduw. Vang de substantie die ontstaat op in een reageerbuis en meet de PH waarde. Is de stof zuur of juist basisch?
'Oh, ik snap het,' zei Yuu. 'We hebben wat van die strookjes nodig,' zei hij terwijl hij opstond en om zich heen keek. Al snel had hij de materialenkast gevonden. Terwijl zijn laboratoriumjas achter hem aan zwierde liep hij naar de kast. Het duurde een tijdje voordat hij een pakje met PH-meetstrookjes had gevonden. Terwijl hij meefloot op de muziek die nog altijd door zijn ene oordopje zijn oren in bonkte liep hij terug naar de tafel. Hij legde het pakje neer en keek weer naar Seth.
'Jij bent vast wel in staat om een klein schaduwbolletje te maken?' vroeg hij terwijl hij zelf een vuurbolletje maakte en met zijn andere hand een reageerbuisje in de aanslag hield.

Seth slikte en keek van de rare papiertjes naar Yuu's hand, waar zich een vuurbol begon te vormen. De enige keer dat hij Yuu magie had zien gebruiken, was in het bos op de wereld der elementen. Met een gefronsd voorhoofd probeerde hij de uitkomst van die actie te vergeten terwijl hij langzaam een bolletje in zijn handen vormde.
Hij keek even naar Yuu en wachtte op instructies.

Yuu keek even gefascineerd naar de magie die Seth produceerde. Dit was de eerste keer dat hij het bewust meemaakte. Ergens vond hij het fantastisch om te zien hoe Seth zomaar uit het niets iets produceerde. Zijn ogen begonnen enthousiast te twinkelen. 'Gaaf...' mompelde hij.

Seth werd meteen vuurrood en staarde nogal uit het veld geslagen naar het donkere bolletje in zijn hand. "Oh-o.. t-tis niets," stotterde hij met een klein stemmetje. Hij wreef even over zijn achterhoofd en beet op zijn lip toen hij weer naar Yuu keek.

'Oké goed. Nu moeten we ze dus tegen elkaar laten knallen en dan de vloeistof opvangen die ontstaat,' concludeerde hij deels voor zichzelf, en deels voor Seth. Hij liet zijn vuurbolletje naar het midden van de tafel zweven.
'Aan jou de eer,' zei hij terwijl hij het reageerbuisje gereed hield onder het minuscule staaltje magie dat boven de tafel zweefde.

Seth liet zijn schaduwbol voorzichtig tegen die van Yuu aantikken, zodat er een eigenaardige bordeaux rode vloeistof in het buisje in Yuu's hand droop.
Hij boog zich haastig over de opdracht, om maar niet afhankelijk van Yuu te zijn, maar aangezien hij Yuu's aanwezigheid in zijn lichaam voelde branden, kon hij zich niet normaal concentreren en gleed zijn blik al snel hulpzoekend naar Yuu.
Wat was hij toch vreselijk slecht in het behouden van zijn koele kanten.

Yuu keek aandachtig naar de rode vloeistof in het buisje. Dus dit was iets wat Seth en hij samen hadden geproduceerd. Ergens kreeg hij het idee om het te bewaren, maar dat schudde hij snel weer weg zodra hij een strookje indicator in het buisje stak en merkte dat de vloeistof zo zuur was dat het je hand compleet weg zou branden als je het over je heen kreeg. Snel zette Yuu het buisje veilig terug in zijn rekje.
'Eh.. oke. Ik denk dat we wel klaar zijn nu,' zei Yuu terwijl hij de pH-waarde opschreef en zijn pen neerlegde. Hij wierp even een blik op De Heerseres die aandachtig de krant aan het lezen was. Die zou voorlopig niet meer opkijken. Niet dat dat nodig was om te kunnen merken dat Yuu niks uitvoerde, maar het ging om het principe.
'What to do... what to do with chemistry...' mompelde Yuu, terwijl hij in zijn transparante spiegelbeeld in het raam zag dat zijn ogen alweer begonnen te twinkelen.
Oh wat was hij toch slecht als het om zijn zelfbeheersing ging.
Zijn blik gleed speels naar Seth. Ze konden niet veel doen zo middenin de klas, maar dat maakte het niet minder leuk om Seth het tegendeel te laten denken.