De opening!

Ja.. de vakantie is voorbij! Yaaay!
In de hal komt iedereen bij elkaar om het nieuwe schooljaar (ja ik bepaal even dat het een nieuw jaar is) te openen en natuurlijk om al je vrienden terug te zien.. etc. Waarom was zo'n topic er eigenlijk nog niet? Nouja fuck it, kom maar lekker met z'n allen (:

Regels maakt niet uit.. als het maar langer dan één in je typvak is.

OJA. 2postregel is hier niiieeet geldig want dan kom je al snel in de knoei.

Ben was terug van zijn vakantie met Kyosu. Hij had het best leuk gehad, daar op Hawaï. Nu was hij benieuwd naar wat alle andere mensen hadden mee gemaakt. Hij kwam aan in de hal.

Scarlett had vlug haar koffer terug naar haar kamer gebracht en was gelijk teruggelopen naar de hal, waar als het goed was iedereen heen zou komen. Haar ogen hadden zo'n beetje iedereen bekeken, maar Toushirou was nog nergens te bekennen. Fuck. Hij moest toch zo wel komen? En waar was Scorpio eigenlijk? Die had ze ook al even niet meer gezien; alleen in het begin van hun vakantie bij hun thuis.

Toushirou kwam de trap naar boven af; hij had net zijn koffer gedumpt. Meteen toen hij de hal in kwam zag hij Scarlett staan, waar hij als een idioot op af sprintte en haar nog net niet omver duwde toen hij haar bevloog; maar dat was slechts omdat hij haar zo vastklemde. Hij had haar nu maar een paar dagen niet gezien, en toch had het een eeuwigheid geleken. Zelfs de vaag starende blikken van omstanders konden hem niet deren.

In een reflex om zichzelf te beschermen sloeg Scarlett haar armen om Toushirou heen, nog niet eens doorhebben dat hij het was. Pas toen ze weer helder kon denken kreeg ze de witte haren in de gaten. "TOUSHIROU!" riep ze bijna de hele hal bij elkaar, om hem vervolgens nog steviger tegen haar aan te drukken en hem een kusfhksjfh op zijn mond te geven. "Eindelijk!" plakte ze er niet veel later nog achteraan.

Zero kwam net terug van ze wereldreisje toen hij ze laatste stukje van ze lijst weg schraapten, en ze nieuwe kleren Aan had.

*foto*

De bespeler van Ben vond de nieuwe kleren van Zero trés sexy. Ben daarentegen stond maar een beetje in het rond te staren, kijken of er mensen waren die hij kende.

Alex kwam er nogal eenzaat bij gaan staan en beet verveelt op zijn nagel. Wanneer dat hem beu werd begon hij aan het uiteinde van zijn mouw te prutsen tot wanneer er een draadje los kwam. Hij keek vaag om zich heen. Hij herkende hier werkelijk niemand.

Alecia kwam tussen de menigte staan. Haar oog viel onmiddelijk op Alex en was van plan om daar weer zo rap mogelijk weg te wezen.

Toushirou grijnsde van oor tot oor terwijl hij Scarlett opnieuw plat knuffelde en hij haar zodanig optilde dat ze een paar centimeter van de grond zweefde. Hij drukte een uiherugheuih op haar wang en liet haar toen voorzichtig zakken. 'Je wil niet weten hoe erg Rangiku me heeft lastiggevallen de laatste 24 uur,'

Alex had Alecia nog niet opgemerkt maar dat deurde niet al te lang. Meteen liep hij naar haar toe en pakte hij haar bij der kraag vast en trok haar naar zich toe. Met zijn arm om haar heen glimlachte hij speels, recht in haar gezicht. 'waar ga jij zo snel naar toe, blijf nog even. Anders ben ik zo alleen'

Zero keek rustig om zich heen en begon ze Ipod te pakken wachtend tot dat iemand eindelijk de toespraak begon te houden en tot dat iedereen er was. Hij scrolde een beetje door. Hollywood Undead..The Opposites.. Disturbed..Ah! Brokencyde Hij zetten een liedje aan en ging tegen de muur aan staan.

'dan ben je toch alleen, laat me los' Ze wilde zijn arm van haar afhalen om weg te kunnen glippen.

Alex versterkte zijn greep zodat ze niet kon weg geraken. 'doe ff rustig en blijf even. Je wilt de toespraak of wath ever we hier moesten komen beluisteren toch niet missen?'

Scarlett voelde zich bijna opnieuw een klein kind toen Toushirou haar opeens optilde, maar die gedachte vervaagde al snel toen hij haar weer neerzette. "Rangiku.. nog steeds? Zelfs toen ik weg was?" vroeg ze verbaasd. Een van de weinige dingen die ze miste van de vakantie: Rangiku. En haar beste vriendin niet te vergeten. "Wat deed ze dan?"

Toushirou grijnsde alleen maar. 'Me stalken. Ze stelde nogal angstaanjagende vragen, en toen ik eenmaal begon met haar te negeren en ontlopen ben ik een paar keer onderworpen aan pogingen om me aan Yumichika te koppelen. Ik denk dat ik het huis niet meer in durf,' zei hij nog altijd grijnzend. Ondertussen had zijn hand die van Scarlett alweer gevonden zoals hij dat altijd deed.

Ben zag Alecia, een van de weinigen die hij kende, dus ging hij naar haar toe. Ze stond samen met een jongen, en blijkbaar vond ze het niet leuk. 'Hey Alecia,' begroette hij haar.

Met een zielig gezicht aaide Scarlett over Toushirous haren; voor zover dat mogelijk was. "Wat heb je toch een zwaar leven," antwoordde ze op een toon die perfect bij haar gezichtsuitdrukking pastte, waarna ze hem weer begon te knuffelen. "Volgende keer kom je maar mee naar Ayao. Dat is een stuk veiliger."

Alecia keek opgelucht toen ze Ben zag. 'hallo Ben' ^^ Ze deed nog een poging om vanonderuit Alex zijn arm te glippen.

Alex trok Alecia weer tegen zich aan. Hij glimlachte vriendelijk naar Ben. 'dus jouw naam is Ben? aangenaam. Ik ben Alexander Sasaki' net zo vriendelijk als zijn lach stak hij zijn hand naar Ben uit.

Ben had het gevoel dat er iets niet klopte, maar deed alsof hij het niet merkte. Hij schudde de hand van Alexander. 'Hoi,' zei hij toen. Even stond hij naar het stel te kijken. 'Dus... waar kennen jullie elkaar van?' vroeg hij toen maar.

Toushirou knuffelde Scarlett weer en grijnsde. 'Ja.. op je moordzuchtige broertje na. Maar goed, daar zijn geen enge jongens zoals.. dat ding,' zei hij droogjes, waarna hij haar losliet en haar de eerste kans op antwoorden ontnam door weer een wehiowejiojr op haar mond te drukken.

'we zijn verloofd' Hij wist dat Alecia het ging haten wanneer hij dat zei. Met een vlotte beweging pakte hij haar hand en toonde de ring trots naar Ben. Het kon hem niet schelen hoe Alecia er op zou reageren.


((k'moet weg xS))

"Scorpio is niks vergeleken bij Rangiku," antwoordde Scarlett doodserieus. "Seriously, hij is echt een schatje vergeleken bij die gekken die bij jou rondlopen," grijnsde ze daarna. "Besides.. Hij komt niet telkens bij je in bed liggen, does he?"

'Nu al?' vroeg Ben ongelovig. 'Zo jong?' Ben kon het haast niet geloven. Dat meisje wat hij slechts een week geleden had ontmoet was verloofd. Het was hier echt te vreemd voor woorden.