Sportvelden

'Dankje Toush', riep ze nog snel naar hem daarna keerde zich weer naar Miyoko. 'Ik zocht gewoon iemand om mee te praten', zei ze met een flauw lachje.

Miyoko wende zich tot Mimiko. 'Nou, kom. We gaan ergens praten.' Ze pakte Mimiko's hand. 'Ik, ben even weg.' Zei ze tegen Mendua. Miyoko trok Mimiko mee naar de andere kant van het veld. 'Nou, lets talk.' zei ze droog.

Mendua knikten, terwijl ze een vuurbal vormden net iets kleiner dan een skippibal. Mendua begon behoorlijk agressief te worden door Mimiko.

Mimiko plofte op de grond en probeerde haar gevoelens weer aan te zetten aangezien ze die op nul had gezet voor Mendua. Mimiko keek naar Miyoko en ze wist niet zo goed hoe ze moest beginnen. 'Ik had ze betrapt in de tent..', zei ze met een schorre stem.

Miyoko ging naast haar zitten. 'Betrapt in de tent?' ze keek naar Mimiko. 'Mimi-CHan, wat waren ze aan het doen dan?' vroeg ze met een iets hogere stem dan normaal.

Mimiko keek weer naar de grond. 'Laten we zeggen dat als ik later was gekomen dat ze..', Mimiko kon het word gewoon niet uitspreken. '.. Je weet wel', zei ze snel.

Miyoko pakte haar hand. 'Mimi, dat is..' Ze wreef over Mimiko's hand. 'Maar Itachi heeft nu wat met Mendua..' Ze slikte, hopend dat Mimiko niet boos op haar werd. Met trillende ogen keek ze haar aan. '...'

'I know..', zei ze bijna fluisterend. 'Maar dan hoef ik dit toch niet te zien?', zei ze terwijl ze weer tranen op voelde komen.

Miyoko stond op, en knuffelde Mimiko. 'Ach meisje.. Je.. We zoeken samen een leuke boy voor jou, oke?' ze glimlachte flauw.

Hier kon Mimiko niet tegen en ze begon te huilen. 'Dankje', snikte ze. Maar ze wist dat er toch niemand Lune kon vervangen.

(( Lune? ))

Miyoko kon er nooit goed tegen als iemand huilde, dus wreef ze over haar rug. 'Niet huilen meisje..' mompelde ze. 'Het komt wel goed hoor..'

((Thihihi Mimi heeft/had kinda .. geheime gevoelens voor hem maar omdat hij homo is D: ))

Mimiko veegde haar tranen af en knikte. Er kwam een klein lachje op haar gezicht en ze liet Miyoko weer los.

(( als lune bi wordt *ja dat gebuer binnekort* neemt ie Miyoko >=D HAHA ))

Miyoko keek haar haan, en aaide over haar hoofd. 'Gaat ie weer?' Ze stak een sigaret op, en gaf er ook een aan Mimiko. 'Hier,'

((Grrrr <3))

Mimiko pakte hem aan. 'Dankje', snel nam ze een hijsje en ze voelde zich weer wat rustiger worden.

Mendua was ngo steeds aan het schijfschieten.

Mimiko stond op. 'Ik ga maar weer eens', zei ze terwijl ze haar sigaret weg schoot. 'Nog bedank', zei en ze lachte even snel en liep daarna weg.

Yumiko kwam het sportveld opgelopen, ze keek even om zich heen naar de andere mensen die er al waren, maar zei niets tegen ze. Ze zocht een schietschijf uit en begon er wat aanvallen op af te vuren. Eigenlijk had ze totaal geen zin om te oefenen, maar ze moest en zou deze week haar examen halen voor niveau 2.

---- NEW ----

Iris kwam stilletjes aanlopen, ze keek vluchtig om haar heen, ze zuchtte opgelucht. Toen liep ze kalm naar een van de oefenvelden. Ze zuchtte nog eens, maakt een sneeuwbol en richtte die op de schietschijf en vuurde hem af. Hij zat dik naast, ze keek weer vluchtig om haar heen, of niemand haar gezien had. Ze maakte er nog een en vuurde die ook af, deze was er al helemaal naast, ze maakte er nog een en nog een. Het lukte na een paar sneeuwbollen al niet meer, ze zakte uitgeput op de grond, Iris, je moet écht meer gaan trainen..

((Oké er is maar 1 iemand dus new lijkt me overbodig hahaha))

Toushirou ging met een zucht onder een boom op het oefenveld zitten. Alle bomen leken altijd vanzelf weer aan te groeien, ook al blies Yumiko ze maar al te graag op. Yumiko.. Ja, hij had nu eigenlijk niemand om mee te trainen. Zeker nu hij niveau drie was, kon hij nauwelijks meer met niveau één mensen trainen. Wie weet blies hij ze omver.

Yumiko kwam enthousiast het sportveld opgelopen. 'TOUSSSSSSSSSSSHIROU!' riep ze, bijna huppelend. 'Guess what? Nee, niet raden dat duurt te lang. Ik mag morgen examen doen om niveau 2 af te ronden.'

Miyoko kwam vrolijk aanhuppelen, en zag Toushirou staan. Snel rende ze er naar toe, en gaf hem een knuffel. 'Hoi Toush!' zei ze vrolijk. Even streek ze haar bruine haar glad, en glimlachte. Ook zag ze Iris staan, die met ijsballen aan het gooien was. Ze waren erg scheef, vond Miyoko.

Toushirou wilde Yumiko bespringen, maar werd door Miyoko om de nek gevlogen. 'Hoi daar' zei hij vrolijk tegen Miyoko, waarna hij zich op Yumiko richtte. 'Dat is echt fantastisch! Niveau drie.. wauw. Gewoon - het is - gefeliciteerd - nou' hakkelde hij achter elkaar, waarna hij bij gebrek aan iets beters zijn schouders ophaalde en haar omhelsde.

Yumiko grijnsde even naar Toushirou en keek daarna woest richting Miyoko. 'Jij moet áltijd bij Toushirou zijn, precies als ik er ben. Is het niet?' siste ze. Tel tot vijf, Yumi, tel tot vijf. Eén woord, en ze heeft pijn. Twee woorden, en ze heeft veel pijn. Drie woorden, en ze heeft heel erg veel pijn. Vier woorden, ze sterft bijna van de pijn. Vijf of meer woorden, dood.

Miyoko keek Yumiko ook, en schudde haar hoofd. 'Nee hoor. Maar gefeliciteerd.' even dacht ze na. Zal ze met Yumiko gaan praten? Eigenlijk wilde ze het wel. 'Ehm, Yumiko.. Kunnen wij even eh, praten? Binnenkort?' zei ze zachtjes, terwijl ze Yumiko aan bleef kijken.

Yumiko grijnsde. Eerste zin, vier woorden. Sterft bijna van de pijn, nice. 'Het enige wat ik heb te zeggen is dat jij 10 seconden hebt om weg te komen van dit sportveld, en anders zullen mijn handjes gaan jeuken. Vraag maar aan mijn neef wat dat met je kan doen, of wacht, aan hem zul je het niet meer kunnen vragen.'