[strike]loser[/strike]Lover bar

Eigenlijk heet deze bar the Loser bar, maar speciaal voor valentijns dag is deze naam veranderd in Lover bar. Het is er heel gezellig, en vandaag zijn er zelfs hartjes gordijntjes! Het is er gezellig druk, en als mesnen er voor het eerst komen worden ze direct in de groep opgenomen.

personen: /
regels:/

Nick liep voor Rusine uit the Lover bar in. Hij glimlachte naar de barvrouw en ging aan een tafeltje achter in zitten.

Rusine voelde zich nog altijd raar opgelaten, toen ze het barretje inliepen. Het was een uur of elf 's avonds en er stonden wat mensen te dicht bij elkaar te dansen, maar verder was het nog heel rustig.

Nicholas glimlachte en bestelde voor zichzelf een Espresso, en keek toen naar Rusine."En wat wil jij?" hij wou iets liefs zeggen, maar alles wat in hem op kwam klonk afgezaagd en glijerig.

Rusine, die de keuze voor koffie vreemd vond, besloot zich er toch bij aan te sluiten. Toen bedacht ze zich dat ze uiteraard nog niets sterks mochten krijgen, al was dat vandaag vast geen probleem. 'Een Cappuccino graag,' bestelde ze, waarna haar blik op Nicholas bleef hangen.

Nick glimlachte en legde op de tafel zijn hand op die van Rusine. Zijn vingers streken over de rug van haar hand, en hij keek haar ook aan. Zolang Jade hem hier niet zag was er weinig aan de hand. Hij moest het eigenlijk uitmaken met Jade, want wat ze deden was helemaal verkeerd, maar hij kon haar niet kwetsen. Hij glimlachte treurig naar Rusine.

Rusine voelde Nicholas' warme hand over de hare wrijven. Haar ogen waren gefixeerd op zijn gezicht, dat een beetje treurig leek te staan. Een frons vormde zich op haar voorhoofd, terwijl de warmte in haar hand zich over de rest van haar lichaam uitspreidde.

Mendua liep de bar in. Het zag er veel gezelliger uit dan normaal, maar de sfeer was er niet anders op geworden. Mendua deed haar jas uit en hing het op aan de kapstok en besloot aan een tafeltje te gaan zitten en te wachten.

Itachi liep sloffend achter Mendua aan. Dat zag er heel grappig uit omdat zij natuurlijk veel kleiner was. Hij ging op de stoel zitten aan het tafeltje en pakte de menu kaart.

Hun drinken werd gebracht. Op het schoteltje lag ook een koekje. Nick bleef haar nog even aankijken voordat hij zijn hand terug trok en het koekje uit de verpakken haalde. Hij at het krakend op, en keek haar weer aan. Hij leunde wat verder naar voren. Ze hadden nog geen woord tegen elkaar gezegd sinds ze hier zaten, maar toch voelde dit zo speciaal.

Mendua grijnsde. 'Lange slungel.' en ze keek rond. Ze wist al wat ze wou, maar ze zou vragen of er weinig alcohol in gedaan zou worden.

Itachi keek rond en stak zijn hand op, er kwam meteen een ober aan. 'Wat mag het zijn?' vroeg de ober ondgeduldig, wat nogal raar was omdat er maar twee tafeltjes bezet waren. 'Een sake, graag,' zei hij kalm. Hij irriteerde zich altijd aan ongeduldige mensen. 'En wat wilt de dame?,' vroeg de ober verleidelijk met een knipoog. Itachi's mond viel open, Zit hij nou gewoon te flirten?

Mendua stamelde even'. 'Een San Fransisco, maar niet teveel alcohol.' en ze glimlachte liefjes, en hoopte dat de ober zou afwimpelen. Snel keek ze naar Itachi met een 'Red Me.' gezicht, zodat de ober het net niet zou zien.

Rusine pakte zonder haar blik van Nicholas af te wenden haar cappuccino en blies om hem wat af te laten koelen. Haar ogen bleven op die van de jongen tegenover haar rusten. 'Toen ik vanochtend wakker werd, kwam dat doordat er iemand op mijn deur klopte. Ik was doodchagrijnig daarom, want er was niemand.' De kaart verzweeg ze, als hij echt van Nicholas was, dan zou hij het vast wel weten. 'Als ik toen had geweten dat ik hier nu zo zou zitten met jou..' Ze besloot haar verhaal niet af te maken, aangezien ze het einde niet wist. Het moest ergens liggen tussen dat ze zichzelf zou uitlachen, doodsgelukkig zou zijn en zichzelf voor haar kop zou willen slaan.

"Wat een misselijke grap. Mensen hebben slaap nodig," zei Nick, en een kleine glimlach speelde om zijn mond, vlak voordat hij zijn lippen zachtjes tegen die van haar drukte.

Itachi keek de ober kwaad aan, -hij had Mendua's blik gezien-, maar de ober bleek hem te negeren, 'Nog wat ijsklontje? Wat citr-' de ober kon zijn zin niet afmaken want Itachi onderbrak hem, 'Ja, zo is het wel genoeg, de DAME heeft wel genoeg van je!' Hij stond op en duwde hem weg. De ober liep boos weg en wierp nog een vernietigende blik op Itachi. Hij ging weer zitten, 'Tja, ik maak inderdaad gebruik van mijn lengte,' zei hij lachend.

Mendua begon te lachen. 'hmm. ik heb een redder in nood gevonden.' en ze grijnsde even. 'Hoe oud denk je dat die ober is? 50?' en ze keek even naar hem, snel keek ze weer naar Itachi toen ze zag dat ze een knipoog kreeg. 'Bah, geen fooi.' en zeg grijnsde weer. 'Maar vertel is, over iets.'

It wasn't his. Maar die gedachte werd als een weetikveelwat weggejaagd door Nicholas' mond. Net als de vorige keer leek er gewoon niets anders meer te bestaan. En Jade zou hun hier niet vinden. Dat kon niet. Dat mocht niet. Rusine zette haar cappuccino neer en merkte dat haar ene hand dwangmatig opzoek was naar die van de jongen. Toen ze die had gevonden hield ze hem vast en bestond er helemaal niets meer.

Itachi deed of hij heel er aan het na denken was, 'Waar wil je dat ik over praat?,' vroeg hij lachend. 'Over die ober, of ehmm, over die ober? Of, nee, OVER DIE OBER?,' zei hij serieus.

((sorry, ik kan het echt echt echt niet laten HAHAHA zo toepasselijk XDDDDD I DONT MEAN IT HOORZ JILDOU))

Mendua grijnsde. 'hmm, oke laat maar.' en ze keek hem aan. Zijn haar zag er best wel grappig uit, oke nit grappig op en beledigende manier, maar grappig als in een manier die je niet snel tegen komt. Ze bekeek hem verder. Ze keek hem na een paar seconden weer aan. 'sorry, ik ben nogal nieuwsgierig.' en ze blooste even.

Itachi moest lachen, 'Nog een keer blozen en ik ga je slaan,' zei hij terwijl hij een hand omhoog hief. Toen kwam de ober hij zette haastig zijn sake neer en langzaam en knipogend het drankje van Mendua (met citroen en ijsklont), 'Hee, gast jij daar, haal je baas is even,' riep Itachi. De ober schrok van Itachi, 'Doe rustig, ik laat de tortelduifjes nu met rust,' zei hij terwijl hij nog een verleidelijke blik op Mendua richtte, 'HEE, WAT ZEI IK NOU!' riep Itachi erachteraan. De ober rende bang weg.

Mendua lachte even en nam een slokje door haar rietje. Daarna haalde ze de citroen eruit, anders kreeg het zo'n vies smaakje. 'Oh wat leuk, ze vinden ons tortelduifjes.' en ze grijnsde terwijl ze met haar verleidelijkste knipoog knipoogde ((XDDDD)) naar Itachi en daarna eventjese begon te lacchen.

Itachi haalde zijn wenkbrauw op, 'Zou je wel willen, hé?' zei hij knipogend. Hij boog voor over, wachtend op haar reactie.

Mendua boog haar hoofd voorover. 'Wat probeer je? Me bang te maken?' en ze grijnsden. 'Ik ben niet meer zo bang sinds de gigalo's uit Rome.'