Yuu keek Seth even met twinkelende oogjes na en ging uiteindelijk op de grond tegen de bedrand zitten. Hij haalde zijn mobiel uit zijn zak en staarde een tijdje naar de tijd.
Het was nu avond in Japan.
Hij kon nu bellen.
Aarzelend klapte hij het mobieltje open. Een tijd lang keek hij zonder iets te doen naar het nummer van Riko. Wilde hij haar wel spreken? Misschien klonk ze wel heel ziek en zou hij niet meer kunnen slapen vannacht... Misschien had ze wel net een zware operatie gehad of iets dergelijks en kon ze helemaal niet praten...
Met trillende vingers drukte Yuu uiteindelijk toch op de groene telefoon. Hij zette de mobiel aan zijn oor en wachtte met een onaangenaam gevoel in zijn maag tot er werd opgenomen.
'YUU VERDOMME PA ZEI DAT JE EEN PAAR DAGEN GELEDEN AL ZOU BELLEN!!'
Een warm gevoel stroomde door Yuu's maag toen hij Riko's warme stem hoorde. Er was niets mis mee, alsof ze gewoon was wie ze altijd was.
'S-sorry ik had het een beetje druk. Ik loop tegenwoordig stage in de ziekenzaal en... MAAR DAT DOET ER NIET TOE! Hoe gaat het?' vroeg hij terwijl hij naar een poot van zijn bureaustoel staarde.
'Met mij gaat alles prima, behalve dan dat ik geen haar meer heb,' vertelde Riko. Haar stem klonk totaal niet triest of iets dergelijks.
'Geen haar meer?! Dus je bent kaal?!'
'Nee gek, je dacht toch niet dat ik met zo'n kaal hoofd rond ging lopen? Pa heeft een geweldige pruikenset voor me gekocht. Ik heb nu elke dag een andere kleur haar, is het niet gaaf?! Als ik m'n zwarte pruik op zet lijk ik net Enma Ai uit Jigoku Shoujo!'
Yuu grijnsde breed. Hij kwam overeind en ging op zijn bed zitten. Vreselijke opluchting omdat het blijkbaar zo goed met Riko ging overspoelde hem met verscheidene emoties en vormden al snel een brok in zijn keel.
'Ik ben blij dat het goed met je gaat,' bracht hij lichtelijk schor uit.
'Natuurlijk gaat het goed met me! Je dacht toch niet dat ik mezelf uit de weg liet slaan door die stomme ziekte? Ik ben Riko hoor, Riko Takano. Ik heb jou opgevoed weetjenog!'
Yuu grinnikte zwakjes. 'Ja, natuurlijk. Jij bent Riko.'
'Zeg, is Seth bij jou?' vroeg Riko plotseling. Yuu keek even op naar de badkamer, knikte, bedacht zich dat Riko dat niet kon zien en gaf snel antwoord.
'Ja hij is hier, hoezo?'
'Geef hem! Ik wil hem spreken.'