De Bibliotheek.

Ben knikte. 'Een broertje. Over een paar jaar zal hij hier ook wel komen. Zeg, vraagje. Ik heb allemaal woorden gehoord over een of andere Merlyen. Wie is ze nou precies?'

Lily haalde een beetje beschaamd haar schouders op. 'Ik heb ook wel eens over haar horen praten, ze is een dienstmeisje ofzo.'Zei ze zacht. 'Verder weet ik eigelijk ook niks.' Ze keek naar haar voeten. 'Was het je plan om vandaag aan te komen, of werd je opgehouden door de oorlog, en kon je daarom nog niet naar buiten?

((Voor het geval je het even niet volgt, kijk even bij het Archief en dan bij "Oorlog", daar vindt je wel wat informatie))

'Ik werd opgehouden door de oorlog,' zei Ben. 'Maar dat maakt niet uit, want nu ben ik er toch.'

Lily glimlachte. 'Precies.' Haar gedachte dwaalde weer af naar haar zusje, maar ze probeerde het zo veel mogelijk te verdrijven. Ze beet even op haar lip en haar blik gleed naar de boeken.

Afwezig liep Terra de bibliotheek in, er stond een diepe frons in zijn gezicht en hij liep door tot aan één van de achterste planken.
Hij liep met zijn vingertoppen langs de kaften en keek geconcentreerd naar de boeken, geschiedenis van macht, geschiedenis van mythes, wetenschap over de werelden.....

Alecia had een hele stapel boeken uitgehaalt en zat die nu rustig te lezen. Ze ergerde zich niet aan het gefluister van de leerlingen die naast haar zaten.

Terra trok voorzichtig een dik donker boek van de plank en blies even het stof eraf, als hij wou uitzoeken hoe machten en energy werd gebundeld moest hij beginnen bij de oude technieken.
hij liep naar een tafeltje en legde het boek erop neer.

Toushirou had alweer een hoofdstuk uitgelezen en schoof zijn boek aan de kant. Er ontsnapte een diepe zucht uit zijn mond. 'Ik denk dat ik nu wel genoeg heb om een aardig opstel te schrijven,' mompelde hij voornamelijk tegen zichzelf. Desondanks bleef hij nog even naar het boek staren dat nu een beetje troosteloos op de hoek van het bureau lag.

Yumiko sloeg haar boek dicht. 'En in dit boek staan alleen maar waardeloze, achterhaalde tips.' zei ze zuchtend. Ze keek even naar Toushirou's boek. 'Wat voor boek was je eigenlijk aan het lezen?'

Toushirou scheurde zijn blik los van zijn boek en keek Yumiko aan. 'Over grote specialisten enzo. Altijd handig om te weten wat voor mensen hebben gezorgd voor deze wereld. Maar om er nou een opstel voor op te geven,' zei hij, terwijl hij rondkeek of er toevallig ergens pen en papier lag. Hij was zelf vergeten om iets mee te nemen.

'Hoe lang ben jij hier al?' vroeg Ben.

'Huiswerk suckt sowieso.' zei ze zuchtend. Ze stond op en legde haar boek terug op de plek waar het daarvoor ook al gelegen had. Daarna ging ze weer zitten, tenminste, dat probeerde ze. Maar haar stoel viel om door een onhandige actie. Alsof de bibliothecaresse de snelheid had van een jaguar, stond ze naast Yumiko. 'Nog één geluidje en je gaat de bibliotheek uit.' zei ze fel. Even keek ze naar Toushirou, die ze een knipoog gaf, waarna ze weer verdween. 'Iewl.' zei Yumiko als "antwoord" op de knipoog.

Toushirou grijnsde om Yumiko's stomme actie en vond het feit dat hij een knipoog kreeg nog hilarischer. Hij boog naar Yumiko toe alsof hij haar een geheim ging vertellen. 'Niet doorvertellen hoor,' begon hij op fluistertoon. 'Maar de bibliothecaresse en ik hebben al vijfendertig kinderen!'

Yumiko grijnsde even breed naar Toushirou. 'Heb je er ook een naar mij vernoemd?' vroeg ze met één dichtgeknepen oog.

Toushirou schudde zijn hoofd. 'Het waren alleen maar jongens,' fluisterde hij teleurgesteld, waarna hij breed grijnsde. 'Wat een goor idee eigenlijk,'

'Tell me about it.' zei ze met een vertrokken gezicht. Bij het idee alleen al ontstond er kippenvel op haar armen. 'Trouwens, hoe is het met jou en Scarlett?' vroeg ze uiteindelijk maar, om te doen alsof ze erin geïnteresseerd was. Althans, dat was ze ook wel. Alleen niet op de manier hoe het hoorde. Het liefst zou ze horen dat het verschrikkelijk ging tussen hen.

Toushirou haalde zijn schouders op en trok een ietwat triest gezicht. 'Ik weet het niet. De laatste tijd heb ik een beetje het gevoel dat.. nouja, kan zoiets vervagen?' zei hij, zijn blik gericht op het bureau. Nadenkend zette hij zijn hand onder zijn kin en zijn elleboog op tafel.

Yumiko keek even naar Toushirou. 'Natuurlijk kan dat.' zei ze. Dat klinkt in ieder geval een stuk beter dan het antwoord wat ik verwacht had.

Toushirou slikte en beet even op zijn lip. 'Kut. Ik hoopte eigenlijk van niet,' mompelde hij, waarna hij zijn hoofd op tafel legde zodat hij tegen de zijkant van zijn boek aan staarde. 'Het is gewoon zo raar. Ik bedoel, ik wil wel bij haar zijn enzo maar - de laatste tijd lijkt het meer op een soort vriendschappelijk iets. Ik weet het gewoon niet,' zuchtte hij.

'Laat me raden. Je weet zogenaamd niet wat er mist?' vroeg ze met een wenkbrauw opgetrokken. 'Ookal besef je je het misschien niet helemaal, het geen wat jij mist is seks. Ik bedoel.. welke jongen van 17 kan een relatie aanhouden zonder seks?'

Toushirou keek meteen op van de tafel en schudde heftig zijn hoofd. Zijn vinger wees beschuldigend in Yumiko's richting. 'Dat is niet waar!' zei hij in verwarring gebracht.

'Oh yes it is.' zei ze grijnzend. Ze meende het, het was nou eenmaal zo. Het was een onderdeel van een relatie. En iedereen die beweerde dat seks niet noodzakelijk was bij een relatie, was waarschijnlijk nog maagd.

Toushirou drukte opstandig zijn handen tegen zijn oren. 'Ik hoor je niet ik hoor je niet ik hoor je niet!' zei hij. Dat het op fluistertoon was maakte dat het een nogal raar effect gaf.

'Je hoort me wel en je weet dat het waar is.' zei ze koppig. Ze wist het 100% zeker, Toushirou had gewoon een sekstekort met Scarlett.

Toushirou probeerde zijn boek als een soort muur neer te zetten, maar dat viel meteen om. Koppig draaide hij zich een kwartslag op zijn stoel en sloeg hij zijn armen over elkaar. 'Denk wat je wil,' mompelde hij een tikkeltje chagrijnig.