-nieuw-
Met een zwak glimlachje opende Rusine haar kamerdeur, om er vervolgens doorheen te gaan en hem achter zich weer te sluiten. Ze liet haar blik door de lege rommelige kamer glijden. Ze voelde zich behoorlijk thuis tussen de kledingstukken en schoenen en boeken hier en daar. Toen viel haar blik op een witte en een rode roos die in een wijnfles stonden op haar nachtkastje. De witte roos was van Nicholas geweest, al een tijdje terug. De rode van Scorpio, nog veel langer terug. Haar kamergenote Darcy had iets met de rozen gedaan waardoor ze niet verwelkten. Hoofdschuddend pakte Rusine de rode roos uit de wijnfles. Hoe graag ze hem ook wilde bewaren, dat ging gewoon niet meer. Afwezig snoof ze de heerlijke geur van de bloem op, terwijl ze voelde hoe er een traan over haar wang gleed. Haar gezicht vertrok en snel veegde ze de traan weg, om de roos daarna achteloos naast zich neer op het bureau te leggen. Allang niet meer glimlachend liep ze naar het raam toe, om daar afwezig uit te staren.
((ja verveling))