Scorpio stopte even met Rusine bedolven met kusjes en staarde in haar ogen. Natuurlijk wist hij dit niet zeker, maar no way in hell dat hij dat ging zeggen. Hij mocht het dan niet zeker weten, hij wou het wel graag. Ontzettend graag. Het was maar goed dat hij goed was in liegen, anders was zijn masker nu allang stuk gegaan en zouden zijn ogen gevuld worden met twijfel. ''Natuurlijk,'' fluisterde hij en drukte weer zijn lippen tegen de hare. Dit keer niet alleen omdat hij het wou, maar ook zodat ze haar mond weer zou houden en zijn twijfels niet weer wakker zou schudden. Hij zou hier spijt van krijgen, en niet zo'n heel klein beetje ook.