De tent van Mae, Jade en De Heerseres.

Yuu begon het nu echt zat te worden dat Seth hem maar op bleef tillen. Hij duwde Seth tegen zijn schouder weg en ging rechtop zitten.
'Je bent echt onverbeterlijk,' gromde hij kwaad, terwijl hij Seth nu tegen zijn andere schouder weer naar beneden drukte en over hem heen kroop. Hij merkte hoe zijn hele bovenlichaam spierpijn had van alle inspanning die het moest vertonen om Seth niet onder zijn zware gewicht te pletten, maar hij ging mooi nog niet toegeven. Hij steunde met zijn elleboog naast Seth's schouder in de lakens en speelde met zijn haar. Ondertussen besloot hij maar om Seth overal met zijn lippen te strelen, aangezien hij geen hand meer over had. Hij streek langs Seth's borst en probeerde ondertussen de pijn in zijn enkel te negeren, die plotseling om aandacht vroeg.

Seth zuchtte (dat er half als iets anders uitkwam). "Yuu, je hoeft jezelf toch niet expres pijn te doen," begon hij langzaam, "ik kan best een paar dingen.. overnemen." Hij kroop onder Yuu vandaan en deed geen moeite zijn blozende gezicht te verbergen. Met zijn armen over zijn blote torso gespannen keek hij Yuu met een vage variatie van "streng" aan.

'Dingen overnemen? Er wordt hier helemaal niks overgenomen,' siste hij, waarna hij naar Seth toe kroop en hem weer naar beneden probeerde te duwen. 'Er is maar één manier. Ik boven en jij onder. En dat gaat niet veranderen omdat ik toevallig een verlamde arm, een gescheurde achillespees en twaalf hechtingen in mijn schouder heb,' fluisterde hij in Seth's oor, terwijl hij even naar zijn linkerarm keek, die er nogal onhandig bij lag. Eigenlijk had hij al een tijdje niet meer aan het ding gedacht. Snel richtte hij zijn blik weer op Seth.
'Er verandert helemaal niks,' besloot hij koppig. 'Een verlamde arm is al verandering genoeg.'

Onwillig streek hij met zijn hand over Yuu's bovenarm.
"Maar dan doet het veel meer pijn.. waarom kan je niet.." Hij zuchtte en keek Yuu met een half bezorgde, half medelijdende blik aan. Toen zuchtte hij, en gleed hij even met zijn vingers over Yuu's wang. "Verdorie, je bent ook zo verleidelijk als je weer éen van je doordram buien hebt." Hij drukte zijn lippen op die van Yuu, maar na een paar seconden boog hij weer terug, om hem even een betekenisvolle blik toe te werpen. "Dat betekent overigens niet dat je die vaker moet gaan herhalen," zei hij, ineens spijt hebbend van zijn woorden. Hij wierp een wantrouwige blik op Yuu, die onmogelijk naar hem zou luisteren.

Yuu grijnsde breed naar Seth, die nog wat hopeloze poginkjes deed om hem de les te lezen maar het overduidelijk al opgegeven had. Hij besloot Seth de mond te snoeren met zijn eigen mond. Met al zijn energie hield hij zijn bovenlichaam vlak boven dat van Seth in de lucht, zodat hij zijn rechterarm vrij had en die over Seth's borst te laten glijden. Hij had nog nooit zoveel spieren moeten gebruiken bij momenten als deze en wist zeker dat hij minstens drie dagen in slaap zou vallen nadat hij met Seth klaar was, maar niets kon hem nu stoppen. Hij móest en zou vannacht de activiteiten uit de ziekenzaal herhalen. Alleen dat kon de traumatische avond die hij achter de rug had nog goed maken.

Het was oneerlijk. Yuu had een veel te groot effect op hem. Telkens als hij zijn aanraking op zijn huid voelde, had hij het idee dat hij werd opgetild door een enorme orkaan aan onuitsnapbare verlangens. Het was dus niet meer dan logisch dat hij zijn ene hand op Yuu's achterhoofd, en zijn ander op Yuu's rug legde terwijl hij zich vol overgave in Yuu's plannetjes vestigde. Zijn vingers gleden over Yuu's borst naar zijn schouders, waar hij aan zijn overhemd begon te sjorren, zodat het langzaam van zijn armen afgleed. Daarna trok hij Yuu naar zich toe, zodat zijn huid op die van hem lag en Yuu niet meer boven hem hoefde te zweven. Misschien zou dat de pijn en de moeite iets verzwakken.

Yuu voelde hoe zijn lichaam oplaaide van de hitte elke keer als Seth hem aanraakte. hij zou bijna zweren dat hij de hitte zelfs in zijn linkerarm voelde, maar helaas was dat niet meer dan een hallucinatie die hij er zelf bij bedacht.
Een stuk langzamer, en ook een stuk onhandiger dan de vorige keer begon Yuu Seth van zijn kleren te ontdoen. Met veel pijn en moeite lukte het hem eindelijk om de activiteiten van de ziekenzaal te herhalen. Gevoelens van geluk mengden zich samen met steken van pijn en vermoeidheid, maar Yuu gaf niet op. Pas toen hij volledig tevreden was liet hij Seth los en durfde hij zijn lichaam te ontspannen. Hij draaide Seth terug, legde zijn hoofd op Seth's borst en luisterde naar zijn kloppende hart. Het regelmatige ritme werkte extra slaapverwekkend op hem en nog voordat hij ook maar één zucht kon slaken,
was hij totaal van de wereld en deed hij niets meer, behalve zwaar ademen en vredig dromen.

Het eerste wat hij merkte toen hij langzaam zijn ogen opendeed, was dat hij niet in zijn eigen bed lag. Ten tweede merkte hij op dat hij niet eens in zijn eigen tent lag.
Hij keek naar beneden, en zette grote ogen op.
Oh god. Hij lag naakt in het bed van de Heerseres.
Paniekaanvallen, gemengd met fantastische herinneringen, welden in hem op. Zijn blik bleef onwillekeurig hangen op Yuu's vredig slapende hoofd, dat op zijn buik lag.
Wat als de Heerseres binnenkwam?! Zijn ogen schoten open. Wat als ze al binnen was gekomen... ? Dan had ze... toch zeker niet... Hij wilde haastig Yuu van zich afgooien, maar zijn handen bleven boven zijn lichaam hangen, en het duurde niet lang voor zelfs de slápende Yuu effecten op hem had. Zuchtend landde hij zijn handen voorzichtig op Yuu's blote rug, en gleed vervolgens met zijn vingers naar Yuu's achterhoofd, waar hij halt hield in Yuu's haardos.
Hij beet op zijn lip, terwijl zijn blik van Yuu's enkel, naar zijn schouder, en uiteindelijk naar zijn verlamde arm gleed. Schuldgevoelens mengden zich in de oceaan van verwarring en verlangens terwijl hij langzaam onder Yuu vandaan rolde en zijn benen over de rand van het bed slingerde.
Haastig zocht hij zijn kledingstukken bijelkaar, en liep hij naar de deur van de kamer. Kort keek hij over zijn schouder, en glimlachte nog even bij het zien van Yuu's slapende gestalte. Hij had geen idee waarom, maar plots voelde hij een enorme lading medelijden, en liefde voor hem in zich opwellen. Voor hij wist wat hij deed snelde hij naar het bed, dook voorover, en drukte een zachte kus op Yuu's achterhoofd. Glimlachend liep hij de tent weer uit, compleet vergeten dat er ten eerste een enorme blauwrode plek in zijn nek geplant was, en ten tweede dat hij net hotensteamy had gedaan in het bed van Leidster van het Universum.

Jade opende de deur van haar slaapkamer, en zag nog net Seth's rug tussen de tentdoeken verdwijnen. Haar blik gleed naar de ingang van de slaapkamer van de Heerseres. Ze liep ernaartoe, en wierp een blik op Yuu, die op zijn buik lag te slapen.
Jade kuchte luid.
'Ik wist dat je fysieke pijngrens erg hoog lag, maar dit is toch wel het toppunt,' zei ze luid terwijl ze met opgetrokken wenkbrauw naar Yuu keek.

Yuu schrok wakker van Jades gekuch. Zijn ogen gingen langzaam open en hij draaide zijn hoofd zodat hij haar aan kon kijken. Hij wilde overeind komen en grijnzen bij haar opmerking, maar dat lukte niet helemaal.
Hij had overal, en dan bedoel ik ook OVERAL spierpijn. Zijn arm kraakte zowat toen hij hem probeerde te bewegen.
'Hmpf,' was het enige wat hij uiteindelijk uit wist te brengen. Hij sloot zijn ogen weer en voelde hoe de vermoeidheid meteen weer terug kwam.
Jade haalde haar schouders op en liep de keuken in. Even later hoorde Yuu het gesis en gespetter van olie in een pan. Hij probeerde zichzelf een tijdje wakker te houden met herinneringen van gisteravond maar al snel viel hij weer als een blok in slaap.