Oke, gezien Seth echt een ramp was in dit soort dingen, en gezien Yuu sowieso zijn aanrakingen niet zo fantastisch vond, nam Seth zich voor dit beter te doen dan hij het ooit had gedaan.
Hij moest dit op de Yuu manier doen. Hij moest dit.. hardhandig aanpakken. Of nouja. Zonder handen dan.
Langzaam draaide hij zijn hoofd, zodat hij Yuu nu recht aankeek. Met een pervers grijnsje op zijn gezicht – dat hem gek genoeg helemaal niet zoveel moeite kostte – kroop hij over Yuu’s lichaam. Met zijn knieën naast Yuu’s borstkast geplant leunde hij langzaam voorover, zodat een stel warrige bruine haren over zijn voorhoofd vielen, en tegen Yuu’s voorhoofd prikten.
“I..” fluisterde hij, zijn Engelse accent tegen Yuu’s lippen wasemend, “am going to do this right.”
Zijn adem schoot in onregelmatige stootjes naar buiten, terwijl hij zijn lippen even zacht op die van Yuu drukte, zogenaamd speels in zijn lip beet, en toen langzaam afdwaalde naar zijn hals.
Terwijl het ondeugende grijnsje opnieuw verscheen op zijn gezicht, stak hij heel gedurfd zijn tong naar buiten, en liet die in een heleboel creatieve rondjes over Yuu’s borst dwalen.
Licht hijgend van concentratie begon hij steeds meer te beseffen dat hij helemaal niets te vrezen had.
Hij was de man.
Hij WAS de man.
Dit was verreweg zijn passie- zijn ultieme talent.
Met een grijns die steeds breder werd wierp hij een laatste blik op Yuu’s gezicht, en opende hij langzaam zijn mond.
“And now for the fun part,” mompelde hij, en hij schudde zijn bruine haren uit zijn gezicht.
Met een kriebelende onderbuik en een fonkelende blik in zijn ogen, keerde hij zijn hoofd naar beneden, waar Yuu’s onverkende delen hem enthausiast aanstaarden.
Hij haalde diep adem, zakte naar beneden, en deed toen iets waarvan hij nooit gedacht had dat hij het zou durven.
Hij sloot zijn ogen, en probeerde fronsend de herinnering van Yuu’s zogenaamde BJ te herhalen, maar het was veel moeilijker dan hij dacht. Zijn hoofd was compleet overgenomen door het verslingerende gevoel dat zijn lippen aan Yuu gekluisterd hield, wat rationeel nadenken ontzettend ingewikkeld maakte.
Misschien moest hij maar eens stoppen- hij wist zeker dat Yuu niet zo lang door was gegaan.
Hm.
Nee.
Het kon nog wel even wachten.
Met een rood hoofd klemde hij zijn knieën dichter om Yuu’s benen, en vielen er een paar vergeten bruine haren over zijn gezicht, terwijl Seth totaal niet door leek te hebben waar hij was en hoe hij erin verzeild was geraakt.
Nee.
Seth had het druk.
Want Seth was bezig.