Terra's Kamer

Iris trok haar wenkbrauw omhoog, 'Ik ben dat gedoe met die oorlog nu al zat,' zuchtte ze. Waarom oorlog? Zelfs in de school, waarom? Eerst konden we toch ook in vrede leven?

Terra keek Lune een beetje verbaasd aan "Waarom zou je storen?" en waarom deed dit mannetje zo raar? even speelde een duivelse gedachten rond in zijn hoofd maar die wuifde hij zonder er nog verder over na te denken weg.

'Eh, nou.. ' begon Lune, hij zocht de juiste woorden maar die waren er niet; 'nou, gewoon?'

Iris grinnikte, 'Waarschijnlijk stoor ík, op dit moment,' zei ze. Ze lachte zacht.

Terra keek de twee met een beetje een vragende blik aan "Waarom zou één van jullie storen?" en waarom deden ze allebij raar!? hij begreep er helemaal niks meer van wisten die twee iets wat hij niet wist?

Iris hield haarschouders op, ze mompelde wat in zich zelf. 'Het is best wel moeilijk als een van je.. vrienden een Ayoaan is,' zei ze zacht. Ze wist dat het nergens opsloeg, maar zo zat het wel in elkaar voor haar.

Lune maakte even oogcontact met Iris, een soort dodelijke blik. Hij wist niet wat hij eigenlijk wou bereiken, hij moest Terra vergeten, omdat hij Kyosu had. Die hij nu al heel lang niet meer had gezien.. Het leek al een eeuwig heid, en hij had steeds de neiging als hij Terra zag om.. Hem te slaan.

Terra keek Iris aan "Hoezo omdat ik een Ayaoaan ben? als ik een mens zou zijn geweest was het niet moeilijk?" hij trok een wenkbrouw op, het maakte toch gewoon helemaal niks uit waar je vandaan kwam? het ging er toch om wat voor een persoon je was?

Iris wist dat hij gelijk had, wat had het voor zin om hem te oordelen omdat hij Ayoaan was.