Aantal berichten : 501 Registratiedatum : 2009-09-06
Shayla was zo slap van het lachen geworden, dat ze uiteindelijk op de grond lach en steken in haar buik kreeg. 'Je bent gek... Maar wel op een goede manier.' Zei ze terwijl ze nog even moest na-lachen. 'We hebben een heel gesprek gehad over een spinnetje... Klinkt best wel vaag eigenlijk.'
Aantal berichten : 501 Registratiedatum : 2009-09-06
Shayla krabbelde overeind toen ze was gestopt met lachen en knikte. Het was al een tijd geleden sinds ze zo lang en zo hard had gelachen. 'Dankje, Ben-kun. Dankzij jou kon ik tenminste weer eens goed lachen. Dat heb ik niet vaak in mijn leven meegemaakt, dus dankje.' Ze glimlachte en speelde met een krulletje van haar haar.
Aantal berichten : 501 Registratiedatum : 2009-09-06
Shayla glimlachte en ging weer met haar rug tegen de muur zitten, terwijl ze met haar handen op haar knieën leunden. Ze zuchtte even diep en langzaam veranderde haar glimlach weer, in een gewone standaard blik. 'Ik heb zin in wat frisse lucht...'
Aantal berichten : 501 Registratiedatum : 2009-09-06
'Nou, als iemand frisse lucht wilt, betekend dat dat die persoon naar buiten wilt. Frisse lucht word geproduceerd door planten. Planten staan volop buiten, dus is buiten ook de frisse lucht.' Legde Shayla uit, alsof ze tegen een klein kind aan het praten was. Natuurlijk was het alleen voor de grap bedoeld, dus probeerde ze zo goed mogelijk haar lach te onderdruk en zo serieus mogelijk over te komen.
Aantal berichten : 501 Registratiedatum : 2009-09-06
Shayla krabbelde overeind en rekte zich even uit. 'Genieten van het leven en van de rust. Rond Mhs rust krijgen is zeldzaam, behalve buiten rond een bepaalde tijd.'
Aantal berichten : 501 Registratiedatum : 2009-09-06
Shayla was even stil en gaf er maar geen antwoord op. Ze besloot maar om snel van onderwerp te veranderen, omdat ze eigenlijk geen behoefte had hieraan. 'Dus, ik ga naar buiten, ga je mee?'
Aantal berichten : 501 Registratiedatum : 2009-09-06
Shayla dacht even na. Het maakte haar eigenlijk niet eens zoveel uit, als ze maar buiten kon zijn, waar het lekker rustig was. 'Misschien... de klif bij het water, ken je die plek?'
Kyosu liep met grote passen over de hal richting zijn kamer. Dikke tranen rolden over zijn wangen, en hij liet zich op zijn bed zakken. Hij had geen idee waarom hij Lune ooit had vertrouwd. Hij had hem keihard bedrogen, met Mimiko nog wel. Waarom was Kyosu altijd het zwarte schaap? Kyosu draaide zijn hoofd in zijn kussen, en voelde deze langzaam nat worden.