Lune en Matt's kamer.

Op dit moment zou Cosette het liefste op haar kamer zitten, maar haar nieuwsgierigheid overwon. Ze wou Matt's kamer zien, en misschien kon ze nu wél een fatsoendelijk gesprek met hem beginnen. Want hun ontmoeting was niet echt spraakzaam verlopen. Starend naar het nummer van de kamer slikte Cosette. Dit was ook Lune's kamer. Ze zuchtte en klopte uiteindelijk toch aan.

Lune was de gene die nu open deed, hij keek Cosette onder zoekend aan, toen glimlachten hij vrolijk; Cosette is Mimi's vriendin, en wie Mimi's vriend is zou ook wel die van hem zijn. 'Hallo,' begon hij vrolijk.

Cosette keek Lune verbaasd aan. Dit was een héél andere persoon dan die in de bibliotheek, dat wist ze zéker. Ze keek Lune onderzoekend aan. Toch lijkt ie hetzelfde? 'Eeh.. Hoi,' zei ze schor.

Fay had geen idee gehad wat er speelde, en had dus ook maar haar mond gehouden. Met haar ogen had ze het kussen van Matt naar Yuno en weer terug gevolgd, en bij het geluid van geklopt keek ze automatisch naar de deur waar iemand stond die ze niet kende. Ze glimlachte naar haar. 'Hoi,' groette ze.

'Hm, kom binnen!' Lune zwiepte de deur voor haar open. 'Treed u binnen,' zei hij plechtig. Het had geen zin om boos te zijn op dit moment.. dat had geen zin.

Cosette liep naar binnen. Ze had geen zin om vrolijk terug te antwoorden. Ze kon op dit moment nieteens vrolijk zijn.

Lune kreeg een beetje de indruk dat zijn kamer een nieuwe Chill-Plek werd nu ze niet meer naar buiten konden. 'Bar de La Lune..' grinnekte hij zacht in zich zelf.

Cosette keek ineens verbaasd op, alsof ze de hele tijd had staan slapen. Wat doe ik híer?

Lune wees op Mimi, 'als je haar wilt spreken.. eh, ga je gang..' begon hij onzeker.

Cosette keek naar Lune. 'Ik kwam niet voor Mimi,' zei ze.

'Voor wie kwam je dan?' opeens keek Lune weer vel, zoals hij ook naar haar had gekeken in de bibliotheek.

'Geen idee,' zei Cosette afwezig.

'Hee' zei Matt tegen Cosette. 'Ik denk dat ze voor mij kwam, nietwaar?' zei Matt met een scheve en plagende grijns.

Cosette keek naar Matt. 'Oja! Klopt,' zei ze. 'Sorry, ik kan niet echt helder nadenken nu.'

'Is dat een nieuwe voor je harem?' vroeg Yuno plagerig aan Matt.

'Ik kan er niets aan doen, ze blijven maar komen,' zei Matt onschuldig. 'En ondertussen krijg ik wel zin in iets sterks' zei hij, het onderwerp ergens anders brengend. 'Nu het toch steeds gezelliger wordt.'

Cosette keek Yuno met een onnozele blik aan. Ze zag de lol er totaal niet van in, van niks eigenlijk. Ze keek alleen maar afwezig voor zich uit.

'Je doet je best maar,' zei Yuno, terwijl ze opstond en naar het andere meisje liep, en zag haar gezichtsuitdrukking. Ze stak haar hand uit. 'Sorry voor die grap. Hij was een beetje flauw. Ik ben Yuno,' zei ze met een glimlach.

Cosette knikte. 'Cosette,' zei ze, en ze schudde de hand van Yuno.

'Hey Cosette, ik ben Fay,' stelde ook Fay zich maar spontaan voor, omdat ze stomweg geen type was die stil bleef zitten, en ze kwam ietwat loom overeind. Ze stak haar hand op als groet en plofte daarna weer neer. Wat had het dan voor nut om op te staan?

Matt herrinnerde zich dat iemand die vraag al eerder had gesteld. Of er drank was. Hij stond op en nam nu de tijd om even te zoeken in de kamer. Al was het er natuurlijk niet. 'Wie gaat er mee opzoek?' vroeg hij.

Yuno, die altijd wel in was voor een avontuurtje en gevaar, sprong direct op. 'Ik! Ik verveel me hier. Niet slecht bedoeld maar stilzitten is niets,' zei ze met een glimlach.

Fay stond op, glipte naar Matt to en pookte hem aan beide kanten tegelijk in zijn zij. 'Count me in,' zei ze simpel. Een grijns versierde haar lippen en in haar ogen was een vrolijke schittering zichtbaar.

Matt grijnsde richting Lune en verdween toen uit de kamer. 'Ik denk dat we gewoon de keuken moeten gaan zoeken. Die zal wel in de buurt van de eetzaal zijn.'

'Verder niemand?' vroeg Yuno. Ze volgde Matt de kamer al uit, maar wachtte nog wel op antwoord, of er iemand mee zou gaan.