De Bibliotheek.

Mimiko kwam binnen gelopen en besloot om nog meer op te zoeken over de donkere kanten van haar krachten.

''Right ..'' Me too. Scorpio liet zijn ogen even bij Rusine dengelen, maar forceerde ze wéér terug naar de rekken met boeken. Hij moest hier weg. Hij mocht hier niet te lang blijven. Niet met haar. Vluchtig pakte hij weer een boek uit een van de rekken, hij had geen idee welke, en liep met versnelde passen langs Rusine heen de bibliotheek weer uit. (NJA EERST WEL BOEK SCANNEN ENZE OFCOURSE!!)

Rusine keek de jongen na toen hij de ruimte uit spurte en uit het zicht verdween. Ze schudde haar hoofd met een pijnlijk gezicht en veegde ruw een opkomende traan uit haar gezicht. Zijn ogen staarde haar nog steeds aan, elke keer dat ze haar ogen sloot. Zonder een boek te pakken liep ze de bieb weer uit.

Mimiko was rustig een boek aan het lezen en viel bijna in slaap. Ze dacht nog steeds aan Lune en kon haar geachte niet bij het boek houden.

NEWNEWNEW :D!!

Cosette liep de bibliotheek binnen. Ze keek naar alle rekken met boeken. Welke genre? Uiteindelijk liep ze naar boeken toe, die over haar specialiteit gingen. Altijd handig..

Lloyd liep de bieb in en liep meteen door naar een rek met boeken ergens achterin. hij zacht even maar het het toen gevonden. een klein mini gangetje waar hij net door pasten, hij liep er doorheen en kwam toen een splitsing tegen hij ging links en kwam toen in een kamer met 1 boeken kast een bank en voor de rest alleen maar spiegels. hij pakte een boek en ging lezen. de tijd dat hij op deze school was had hij de boeken hier in de kast gezet.

Mimiko ging naar binnen en zag Cosette staan. Het meisje waar Mimiko met haar dronke kop mee heeft gezoend. Ookal was het maar voor een spel het zou waarschijnlijk fijn voor haar zijn om uit te leggen dat ze bi was. Ze liep naar haar toe en tike op haar schouder. Met een grote lach wachte ze op haar reactie.

Cosette liet van schrik het boek vallen. Ze haatte het als mensen onverwachts achter haar stonden, opeens. Oké, wie deed dat? Ze keek over haar schouder naar achter, en zag een meisje staan.. Mimiko, toch? Ze draaide zich helemaal om. 'Hoi..'

'O sorry', zei Mimiko en ze beet op haar lip. 'Ik ben Mimi, remember', zei ze grijnzend.

Cosette knikte droogjes. Ze raapte het boek op en zette het terug in de kast. Toen wendde ze zich weer tot Mimiko. 'Jij was toch..' Ze herrinerde Mimiko nog heel vaag.

Miyoko kwam stilletjes aan lopen, en liep regelrecht op de afdeling Specialiteiten af. Met haar rechter wijsvinger ging ze over de kaften, en bleef stil staan. Het boek The Revange viel haar op. Behendig haalde ze het boek uit de kast, en ging aan een tafeltje zitten. Het boek sloeg ze open, en begon te lezen.

'Ja klopt', zei ze zonder dat Cosette haar vraag hoefde af te maken. 'Ik was nogal dronken bij dat spel', zei Mimiko met een beschamend lachje. Ze wcahte op het goede moment om te vertellen dat ze niets bij die kus moest denken en dat ze gewoon een normaal meisje was die bi was.

Cosette knikte. 'Kan gebeuren.' Ze keek naar haar voeten, met een lichte blos op haar wangen. Ze vond die kus nieteens zo héél vreselijk.

Terra liep zwaar gefocused de bieb in en liep meteen naar één van de achterste rekken toe, hij liep tussen de kasten door en keek gefacineerd naar de zwart en bruine kaften.
Met zijn vinger liep hij langs de titels, hij was duidelijk opzoek naar iets.

Uit pure verveling liep Rusine de bibliotheek in. Zoals elke andere keer dat ze hier kwam, was ze overdonderd door de grootheid ervan, wetend dat het zich nog een flik stuk verder uitstrekte dan ze kon zien. Er waren zelfs leerlingen die beweerden dat het onder de grond verder ging, of dat er portalen waren naar andere plekken. Futloos pakte ze een roman uit de kast op de afdeling romannen, om hem daarna in de Centrale Hal te gaan lezen aan een tafel.

Mimiko moest lachen toen ze de rode blushes zag verschijnen op haar wangen. 'Ik ben.. ehm bi', zei ze en ze beet op haar lip afwachtend op haar reactie. Bijna niemand wist het. Beter gezegd niemand wist het.

Cosette knikte. Ze keek Mimiko aan en glimlachte schijnheilig. 'Dacht ik al.'

Mimiko slikte. Dit had ze beter niet kunnen vertellen. 'Oke.. maarja ehm alles goed', kwam er een beetje moeizaam uit.

'Hmmhm..' mompelde Cosette. 'Met jou?' Ze had geen idee waar ze over moest praten.

Mimiko knikte vluchtig. 'Wist je trouwens dat ik tegen jou moet dueleren?', ze ging wat meer naar hoe staan en voelde een kleine kriebel.

Cosette keek op. 'Echt?' Great, dan verlies ik dus.

'Ja, het enige is dat ik met Iris zit', zei ze teleur stellend. Mimiko was moe van het staan en ging in een stoel zitten naast Er stond nog een andere stoel naast waar Mimiko met haar hand op klopte als teken dat Cosette daar moest komen ziten.

'Zo erg is Iris toch niet?' vroeg Cosette verbaasd, terwijl ze op de stoel ging zitten. Ze had Iris al een paar keer gesproken, en vond haar best aardig.

'Iris en ik..', zei Mimiko met haar wengbrauw op getrokken. 'Nee geen combie', zei ze met een lachje. Mimiko hield niet van roddelen dus wilde ze er liever verder niets over zeggen. Maar met Mimiko als flapuit gaat dat moeilijk. 'Ik en Iris.. we verschillen weetje', begon Mimiko. Haar ogen waren tot spleetjes geknepen en ze zuchte diep. 'Het voelt alsof.. ja ik weet..' 'niet alsof ik op een totaal ander niveau zit dat zij', zei ze uit eindelijk na een tijdje denken.

Cosette knikte begrijpens. Zelf kon ze ook wel een heel aantal mensen opnoemen waarmee ze niet op één lijn zat.