Kamer 2314, Nicholas & Carter.

Nick's arm lag onder Rusine's nek langs om haar heen geslagen. (snap je wel) Hij trok de dekens onder hun vandaan en trok hem over zichzelf en Rusine heen. Hij hoorde de klank van de kreun, en snapte vrijwel direct waar ze aan dacht. Waarschijnlijk aan Scorpio, en ze vroeg zich af hoe ze zo dom had kunnen zijn. Zijn vingers streken afwezig over de zijnkant van haar boven arm. Hij drukte zijn gezicht in haar haren.

((nee snap je even niet, maar goed))

Rusine liet zich uiteindelijk naast Nicholas op het bed zakken, zodat ze op haar zij lag met haar gezicht naar hem toe. Haar hand op zijn buik tekende rustig rondjes om zijn navel, terwijl ze voelde dat haar ademhaling ook kalmeerde, net als haar hart. Voor een tijdje was haar ademhaling, haar hart en Nicholas' ademhaling het enige geluid dat ze kon horen.

((lief!))

((Zozo, mannelijke trekjes, nu al :v?))

((ho shit XD))

Nick glimlachte naar haar."Ik ben blij dat dit gebeurt is," fluisterde hij in haar haren.Hij drukte een kus op haar kruin. Hij streek door haar haren. Buiten op de gang waren zachte stemmen, maar hij herkende ze niet. Na een tijdje was het weer stil.

Rusine glimlachte afwezig en ging tegen Nicholas aan liggen. Met haar hoofd op zijn borst en haar hand op zijn buik voelde ze hoe ze langzaam in slaap begon te vallen. En zacht 'Hmmm..' kwam er nog uit haar, maar daarna was ze toch echt weg.

Rusine's hmm deinde nog even na in zijn hoofd. In zijn gedachte ging hij alles wat er afgelopen uur gebeurd was nog even na. Hij glimlachte tevreden. Hij sloot zijn ogen en na enkele seconden was hij al in een diepe slaap.

Het was nog donker toen Rusine weer wakker werd. Verward besefte ze dat ze niets droeg en op iemands borst lag. Met een trevreden glimlachje bedacht ze zich dat dat vast Scorpio was. maar toen ze om zich heen keek, herkende ze de kamer niet. En ook de jongen nast haar was niet Scorpio. Met een schok herinnerde ze zich de vorige avond.
Nicholas. Rusine liet haar hoofd weer op zijn borst liggen, maar bedacht zich toen en probeerde zo voorzichtig mogelijk uit zijn armen te kruipen, om daarna van het ebd af te gaan en zich snel aan te kleden. Gefrustreerd doordat het nog donker was, vond ze op de tast de sleutel, waarmee ze de deur opende en de kamer uitglipte. Snel draaide ze de deur weer op slot, om daarna de sleutel er onderdoor te schuiven en zich naar haar eigen kamer te haasten.


((sorry jildou D:))

Nick werd niet veel later wakker. Het was minder warm. Hij miste iets. Hij sloot zijn ogen weer, en herinnerde zich de vorige avond. Rusine. Een treurige glimlach lag op zijn gezicht. Ze was weggegaan. Hij trok de deken over zijn hoofd, en was niet van plan er uit te komen.

((de volgende middag om 11.50))

Tot in de puntjes perfect verzorgd, klopte Rusine op Nicholas deur. Het was tijd om zijn deel van de deal te nemen. Nog even snel liet ze in gedachte haar blik over haar uiterlijk gaan.
((onzinnige onformatie die ik als enige belangrijk vind:))Haar haar zat opgestoken. Haar make-up was wat uitgebreider dan normaal, ze bestond nu uit mascara, oogpotlood, oogschaduw en rouge. In haar oren zaten simpele zilveren ringetjes, die perfect pasten bij de wat uitgebreidere ketting, die als hanger ongeveer zo'n zelfde ring had. Haar jurkje was kwam tot net iets boven haar knieen en was gemakt van simpele rode stof en zonder veel frutsels. Er overheen droeg Rusine een zwart jasje dat met een enkele knoop bij haar middel gesloten was. De zwarte panty en zwarte schoentjes maakte haar outfit af.
Er kwam geen reactie uit de kamer en dus klopte Rusine nog wat harder.

Nick kroop onder de dekens vandaan. Hij wierp een blik op de klok. Bijna 12 uur. Wat was er ookal weer twaalf uur? Langzaam drong het zijn hoofd binnen. Hij schudde zijn hoofd. Rusine."Eh wacht even!" Snel sprong hij in een van zijn nette blousjes en een jeans. Hij trok een paar all stars aan. Snel bracht hij bezoek aan de badkamer. Hij poetste zijn tanden en fatsoeneerde zijn haar. Toen liep hij naar de deur en haalde even diep adem. Hij trok hem open, en voor hem stond inderdaad Rusine."Rusine," fluisterde hij. Het klonk afstandelijk.

Zonder iets te zeggen liet Rusine haar blik kritisch over Nicholas heen gaan. Ze trok een moeilijk gezicht bij het zien van zijn All Stars, maar keek hem toen weer aan. 'Nicholas,' antwoorde ze, gewoon hardop en op een normale toon. 'Klaar?'

Nick keek ook even naar zijn allstars."Zijn ze niet goed?" vroeg hij met een moeilijk gezicht, maar nog steeds afstandelijk. Het waren zijn favoriete soort schoenen - en deze waren nog best netjes. Niet afgetrapt. Hij eek weer naar Rusine, en knikte."Ja, als de schoenen het tenminste aankunnen," zijn stem klonk kil.

'Het kan wel zo. Gewoon je voeten onder tafel houden als het even kan..' besloot Rusine, die de kilte van zijn stem nu pas opmerkte. 'Something's wrong?' vroeg ze hem daarom, niet willend dat de hele lunch verpest zou worden door zijn humeur.

"Meestal zit ik bij een lunch met de familie van mijn schijnvriendin met mijn voeten op tafel, maar ik kan me wel inhouden, denk ik," zei hij, en hij glimlachte lichtjes. Daarna betrok zijn gezicht."Je was opeens weg," fluisterde hij.

'Sorry daarvoor, maar het leek me gewoon beter,' legde Rusine uit, met haar blik op de vloer gericht. Daarna hiefz e haar hoofd weer, en liep ze de gang in. 'kom je?'

((eten.))

"Het was gewoon niet erg netjes. Je vertrok met de noordenzon, zonder een briefje of zonder me wakker te maken," zei hij. Hij keek haar aan."Oefen je verliefde blik op mij eens," zei hij grijnzend.

Rusine keek hem even met een opgetrokken wenkbrauw aan. Wat heeft dat er nou weer mee te maken? Daarna ontspande ze haar gezicht en keek hem met een glimlachje en een verliefde blik aan. 'Kom je nou nog?' vroeg ze hem, op een toontje die perfect bij haar blik paste.

Nick grinnikte."Die blik zou je vaker mogen gebruiken." Nick knikte en liep achter haar aan naar buiten."Waar gaan we eigenlijk heen?" vroeg hij nieuschierig.

Rusine's gezicht vertrok meteen, waarna ze haastig het terrein van mhs afliep om daar en taxi aan te houden om daarmee naar Magic Town te gaan. 'Le Cuisinier Fou, maar maak je geen zorgen, genodigden hoeven niet te betalen.'

Nick knikte langzaam."Oke." hij wist hoe duur het daar was. broem broem op naar dat restaurant.

Nick stapte de kamer binnen. De vrouw aan wie hij zijn kamer nummer had gevraagd had hem raar aangekeken, maar had hem in ieder geval geen idioot genoemd. Hij voelde in zijn zakken, en voelde daar tot zijn verbazing een sleutel. Hij stak hem in het slot en hij paste zo waar. Hij stapte naar binnen. Twee bedden, duidelijk allebei in gebruik. Wie zou zijn kamergenoot zijn?

Nick krabte aan zijn voorhoofd. Hij gaapte. Hij trok een kast open en haalde er een broek uit. Hij trok zijn eigen broek uit, en trok de ander aan. Deze was duidelijk veelste lang."Een lange kamergenoot dus," mompelde hij. Hij trok de broek weer uit en vouwde hem op. Hij legde hem netjes terug in de kast. Hij liep naar de andere kast. Hij wierp een blik op zijn onderbroeken la. Wat een kinderachtige boxers! Aapjes. Hij trok er een broek en een t-shirt uit. Daarna zocht hij naar een normale boxer. Hij vond een zwarte. Toen liep hij de badkamer in. Hij hing zijn kleding aan de hangers en stapte onder de douche.

Rusine was na Yuu's woorden toch best bezorgd om Nicholas, en dus klopte ze een dag of wat later op zijn deur, hopend dat hij er was.