De boomhut

Aangezien Yumiko geen stopwatch bij zich had, wist ze niet na hoeveel tellen, seconden of minuten ze de zoen stopte, maar in haar gedachten was het een lange tijd geweest. Tevreden keek ze even naar Nick.

Seth liep naar een van de banken, keek even met een opgetrokken wenkbrauw naar het meisje, en veegde toen lachend een hand door zijn haar. Was dat niet Yumiko, die hem gister vertelde hij een speciaal geval was? Weer moest hij lachen, totaal niet gekwetst. Eigenlijk was het een opluchting.
Hij pakte een boek uit zijn tas en begon er gapend in te bladeren.

(( sorry maar lees de beschrijving even, dit is zegmaar alleen voor Yumiko en Nicholas ))

Nick glimlachte naar Yumi."Sorry.. denk ik." hij keek haar aan, en probeerde haar reactie te pijlen. Zijn hand lag nog in haar nek, dus die haalde hij terug.

'Geen sorry zeggen.' zei ze, waarna ze haar wijsvinger even op zijn lippen legde, als tegen er van dat hij dus geen sorry moest zeggen.

Nick glimlachte."Dus eh.. ja." hij krabde op zijn achterhoofd."Ik heb behoefte aan een feestje. Een betere dan vorige keer. Zou het mogelijk zijn om die club af te huren?" hij praatte maar wat dom.

Yumiko schudde haar hoofd. 'Ik denk het niet, in de weekeinden is het daar altijd druk, dan zou je toch op een idioot bedrag moeten rekenen. Als je wilt mag je mijn kamer gebruiken. Apparatuur kan je makkelijk huren, mijn kamer is donker geverfd en vrij groot. Bovendien heb ik toch geen roommate.'

"Hmm, waarom zou iemand als jij nou geen roommate hebben?" en hij gaf haar zo'n eskimo kus (WEET JE WEL, met neusjes langs elkaar, awh) Hij grinnikte.

Yumiko grinnikte even. 'Ik heb haar de deur uit gezet. Ze zat heel de tijd naar mijn zwaard te staren, panisch werd ik er van. Al zou het haar de eigen kop kosten als ze het zou stelen, toch kon ik er niet tegen.'

"Vandaar dat je geen roommate hebt," zei hij lachend, en hij pakte haar hand. Hij wou weten of hij nog met andere meisjes uit mocht, nu ze 'iets' hadden, maar hij durfde het niet te vragen. Het sprak voor zich dat het niet mocht, maar hij wou er zeker van zijn. Hij keek bedenkelijk.

'Is er iets?' vroeg ze, toen ze het gezicht van Nicholas bekeek.

"Hmm? Oh, eh nee. ja. Misschien? Nee." hij glimlachte en wuifde het weg met een kusje op haar lippen, een kusje op haar voorhoofd."Niets. Misschien iets, maar niet veel." Hij schudde lachend z'n hoofd.

Yumiko glimlachte. 'Je kan me alles vragen. Ik beloof dat ik kalm blijf, wat je vraag ook is.' meende ze. Ze haar woede al ietsjepietsje beter onder controle dan de jaren ervoor, al was het nog steeds niet echt "normaal".

"Ik vroeg me af.. ofweallebeiuitmochtengaanmetanderemensenzolangwenognietsvasthebben," zei hij. Hij hoopte dat ze het verstaan had. Vast niet.

Yumiko herhaalde het een paar keer in haar hoofd, om het goed te verstaan. Even was ze stil, na dat ze het eindelijk begreep. 'Als jij daar gelukkig van word..' zei ze zacht. De teleurstelling was in haar stem te horen. Al zou hij het niet doen, het feit dat hij het vroeg stelde haar al een beetje teleur.

Nicholas keek haar aan."Sorry, Yumi. Maar ik.." hij zuchte."Moet toch kijken.." hij wist niet hoe hij het vertellen moest. Hij staakte zijn proberen en sloeg zijn ogen neer."Sorry." hij stond op."Ik kan beter gaan, denk ik."

'Nooit vertrekken op momenten waarop je nog niet uitgepraat bent, Nick.' zei ze, waarna ze zelf ook even op stond. 'Maar als jij dat graag wilt, zie ik er geen probleem in.' loog ze uiteindelijk.

Nick keek haar aan."Oké, ik blijf wel," zei hij, en hij pakte haar handen. Hij trok haar naar zich toe en sloeg zijn armen om haar middel. Hij fluisterde nu vlak bij haar oor."Eerlijk zijn, hè? En ik wil gewoon kijken welk typ het best bij me past, Yuum. Niet boos zijn." Hij streek over haar rug met zijn hand.

Yumiko grijnsde. 'Ik snap het, ik ben ook niet echt het meisje wat jij voor ogen had tegen te komen, gok ik.' zei ze, met een kleine zelfspot erin.

"Daar heb je gelijk ik," zei hij lachend. Hij gaf haar een zoen op haar mond, en bleef zo even staan, met haar in zijn armen.

'Als je nou een beeldschoon meisje tegenkomt meld je het maar even, dan maak ik dat ik weg kom.' grapte ze.

"Zal ik doen, en nu stil zijn," hij veegde een lok haar van haar aan de kant en drukte opnieuw een kusje op haar mond. en nog een kusje. En nog een. aawh.

Een warm gevoel overspoelde Yumiko's lichaam. Don't fall in love with him.. don't fall in love with him.. don't you dáre to fall in love with him. Maar stiekem, heel stiekem, was het al te laat om die gedachten te hebben.

Nicholas zoende haar voor de laatste keer en keek haar toen aan."Wat wil je nu doen? uitgaan of hier blijven?" Zij mocht het bepalen.

'Wat jij wilt, mijn aanbod van de kamer geldt ook nog steeds. In een elektronica winkel kan je voor een paar tientjes een stereo en wat licht huren voor een avondje.'