"YUU!" Luid protesterend begon Seth te kronkelen. "Hou op!" Hij wriemelde met zijn polsen langs elkaar, maar werd helaas met de harde feiten geconfronteerd: het lintje zat muurvast. Had hij verdorie nou maar gewoon een doosje pocky gekocht.
Langzaam begon de pijn echter iets af te nemen, zijn been leek nu simpelweg een half-verdoofde brandende plek. Elke keer als Yuu de wond aanraakte voelde hij nog de drukgrootte op zijn been, maar niet meer het stekende gevoel dat hij eerst had gehad.
Maar dat ging hij niet toegeven aan Yuu.
"Yuu het doet verdomme hardstikke veel pijn," jammerde Seth, die inmiddels een stuk minder geloofwaardig jammerstemmetje had gekregen.
Langzaam begon de pijn echter iets af te nemen, zijn been leek nu simpelweg een half-verdoofde brandende plek. Elke keer als Yuu de wond aanraakte voelde hij nog de drukgrootte op zijn been, maar niet meer het stekende gevoel dat hij eerst had gehad.
Maar dat ging hij niet toegeven aan Yuu.
"Yuu het doet verdomme hardstikke veel pijn," jammerde Seth, die inmiddels een stuk minder geloofwaardig jammerstemmetje had gekregen.