Magic Highschool
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Magic Highschool

Magic Higschool RPG.


You are not connected. Please login or register

De overlevingstocht van Carter, Scarlett, Nicholas en Seth.

3 posters

Go to page : Previous  1, 2, 3  Next

Go down  Message [Page 2 of 3]

Gast


Guest

'Sounds like a plan,' zei Carter. Hij liep voor Scarlett uit.
'Laten wij maar op zoek gaan naar spullen om een fatsoenlijke slaapplaats mee te bouwen,' stelde hij voor. Hij verdween tussen de bomen en wachtte niet op Scarlett.
In zijn hoofd speelden honderden plannetjes op om Scarlett bang te maken, maar hij wist nog niet precies wat voor persoon ze was dus daar moest hij eerst achter komen voordat hij aan zijn missie kon beginnen. Hij keek wat om zich heen en merkte een bos lianen op die er wat verloren bij hing aan een grote sliertachtige boom. Die lianen konden ze wel als touw of iets dergelijks gebruiken. Hij liep op de bos af en trok er wat aan. Er gebeurde niks.

Scarlett

Scarlett
Niveau 2

Scarlett, die allesbehalve zin had om zich te gaan haasten, liep rustig in de richting waar Carter net verdwenen was. Hij wilde de lengtes verdelen, dan zou hij zich aanpassen ook. Iedereen met hun lange benen hier ook.
Eenmaal aangekomen bij Carter bleef ze opeen afstandje staan om te achterhalen waarmee hij bezig was.
.. Aan lianen trekken?
"Verwacht je nou echt dat lianen op die manier loslaten?" vroeg ze met een licht frons op haar gezicht. Dat was pas echt absurd.

Seth

Seth
Niveau 3

Seth keek even naar Nicholas, maar toen die niet reageerde besloot hij zelf actie te ondernemen.
Hij kon dit heus wel zelf.
"Laat mij dit klusje maar even klaren," zei hij met een serieus knikje. "Ga jij maar op zoek naar een geschikte slaapplaats."
En binnen no-time was Seth verdwenen tussen de bomen, een krachtige Indiana Jones uitdrukking op zijn gezicht, en zijn vuisten wild om hem heen slingerend op de maat van zijn stevige pas.

Gast


Guest

'Nee,' zei Carter, ook al dacht hij stiekem van wel. Snel bedacht hij een alternatieve reden voor zijn actie.
'Ik was even aan het checken of ze sterk genoeg waren om me te kunnen dragen,' verzon hij snel. Hij versterkte zijn greep om de lianen en trok zichzelf op, waarna hij behendig in de lianen omhoog klom. Hij was blij dat hij zo sportief was en dus goed was in fysieke taken. Niet dat hij enig idee had wat hij zou doen als hij eenmaal boven was, maar dat bedacht hij dan wel.

Scarlett

Scarlett
Niveau 2

Verbaasd keek Scarlett de in een klimaap veranderde Carter na, benieuwd naar wat hij daarboven ging doen. De lianen losknopen misschien? Dacht hij echt dat dat mogelijk was? Testen of ze sterk genoeg zijn, right.
"Carter?" begon ze op een vragende toon. "Wat ga je boven in de boom doen?" vervolgde ze toen, haar hoofd helemaal omhoog gericht, al kon ze nog niet zien waarmee hij bezig was.

Seth

Seth
Niveau 3

"So.. food. Right. I can do this," mompelde Seth, die zich compleet overgaf aan zijn instincten en dus in een nogal bekakt Londens accentje praatte. Hij trok even aan zijn stropdasje, dat iets losser ging hangen. Hij keek enthausiast naar beneden en trok er nog eens aan.
Oh wat zag hij er ontzettend ruw en heldhaftig uit. Straks kreeg hij nog spontane baardgroei.
Als Yuu hem nu zou zien..
Zijn grijns verdween. Verdomme. Yuu kon hem niet zien.
Hij stampte even met zijn dure schoenen op de grond, en keek nog even wild om hem heen. Welk konijn zou zijn frustraties te verduren krijgen?
Hij slikte en zijn uitdrukking verzachtte.
Konijn?
Konijntjes waren altijd zo schattig en lief en-..
NEE.
Genoeg. Hij moest heldhaftig blijven.
Haastig trok hij zijn neus op en duwde hij een dapper vuistje de lucht in.
"Seth in actie!" schreeuwde hij zichzelf moedig toe, en hij begon een willekeurige kant op te lopen. Het ontging hem totaal dat de schemering in begon te vallen, en de weg terug nu al in zijn hoofd vervaagde..

Gast


Guest

Carter had geen flauw idee wat hij bovenin de boom moest doen dus besloot hij Scarlett's opmerking maar te negeren. Hij klom stug door en krabbelde uiteindelijk triomfantelijk op een dikke tak waar de lianen aan hingen. Hij keek naar de homp strengels die in de stam van de tak verdwenen. Had hij nou maar een mes bij zich of iets dergelijks. Verwoed begon hij aan de dingen te trekken, maar hij kreeg natuurlijk niks los. Gefrustreerd keek hij even in het rond.
Oneindig veel bos strekte zich voor hem uit.
Een akelig gevoel van machteloosheid overspoelde hem. Met een zucht leunde hij tegen de stam van de boom aan. Hij had er nu al geen zin meer in.

Scarlett

Scarlett
Niveau 2

"Carter?" probeerde Scarlett nog een keer, toen er geen antwoord leek te komen van boven.
Best. Als hij het zo wilde spelen dan zat er niks anders op. "Goed, blijf jij maar in die boom zitten," riep ze toen naar boven toe, om vervolgens zelf verder het woud in te lopen. Als hij liever in een boom zat moest hij dat maar doen ook. Hadden ze van hem ook geen last meer.

Seth

Seth
Niveau 3

Seth stampte wild het bos door, proberend zo veel mogelijk mannelijke geluiden te maken. Dit was simpel. Dit was helemaal niet moeilijk.
Hij kwam zometeen vast ook wel een paar konijnen tegen.
Zijn mannelijke woeste blik gleed even over de uitgestorven bomen.
Zometeen.
Vast.
En bovendien had hij álle tijd. Het was helemaaaaaaal niet eng, dus wat was nou precies het probleem? Hij snoof en zette zijn handen tegen de zijkanten van zijn chique colbertje.
Hij was de man van de jungle.
Zijn priemende oogjes gleden nogmaals over de bomen, die toch wel iets donkerder van kleur leken dan een tijdje geleden.
Bovendien waren er ineens allemaal rare schaduwen.. en ook leek het ineens zo stil.
En wat was dat irritante getrek aan zijn schoen toch de hele..



..."AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!"

Gast


Guest

Carter negeerde Scarlett's opmerking. Hij keek wat in het rond en schrok plots op van een luid geschreeuw dat opsteeg uit een stuk bos niet ver bij hen vandaan. Op de plek waar het gechreeuw vandaan kwam stegen wat zwarte vogels op uit bomen, die er vervolgens haastig vandoor gingen.
Dat was waarschijnlijk Seth.
Carter greep een liaan beet en gleed langs het dikke stuk sliert naar beneden. Hij keek om zich heen of hij Scarlett ergens zag maar toen hij haar niet kon vinden besloot hij zelf maar richting de plek te lopen waar het geluid vandaan kwam.
Misschien was Seth wel in gevaar, en dat moest hij niet hebben.
Seth moest wel heel zijn als hij zijn wraakacties op hem uitvoerde.

Seth

Seth
Niveau 3

Doodsbang schoot Seth drie meter de lucht in, struikelde hij over een paar uitstekende takken, en na een enorm geschreeuw landde hij totaal overhoop op de harde grond.
Nog steeds in paniek krabbelde hij haastig overeind, en keek hij doodsbang om zich heen, op zoek naar een leeuw.
Of een beer.
Of.. Hij slikte en zijn ogen werden groot.
"CARTER? CARTER KOM VERDOMME TEVOORSCHIJN JIJ IDIOOT JE MOET ME NIET ZO VERDOMME.."
Maar zijn woorden verstomden toen hij het schattigste wat hij óoit had gezien, nouja misschien op kleine en grote Ryuu na, tussen een paar hopen bladeren zag staan.
Het kuiken keek hem schuin, en nogal nieuwsgierig aan.
Seth keek beteuterd terug.
"Ik was niet bang," meldde hij hem na een tijdje. Maar het beest bleef hem aanstaren.
"ECHT NIET," riep Seth verwoed, die op het beestje afstormde en er overheen leunde.
Hij stak zijn hand uit, en hij merkte al snel hoe de schattigheid van het kleine kuikentje hem dwong het aan te raken.
Boos om zijn eigen toegeeflijkheid eindigde hij uiteindelijk met het kuikentje dicht tegen zich aangeklemd, al "koetsjiekoetsjie!" kirrend.

Gast


Guest

Carter hoorde Seth zijn naam roepen en versnelde zijn pas. Wat moest Seth nou weer met hem? Na een tijdje te hebben gezocht zag hij Seth uiteindelijk in het bos staan, met een klein geel wezen tegen zich aangedrukt dat hevig piepte. Carter voelde een onaangename kriebel door zijn buik gaan toen hij hoorde wat het kleine wezentje allemaal uitkraamde.
Helaas ontdekte hij al snel dat hij het beest niet kon verstaan. Die verdomde enkelbanden ook. 'Seth wat is er gebeurd?' vroeg hij. Hij was nieuwsgierig waarom Seth zo geschreeuwd had. Hoe sneller hij wist waar Seth bang voor was, hoe beter.



Last edited by Carter on Sat Oct 17, 2009 9:59 am; edited 1 time in total

Scarlett

Scarlett
Niveau 2

Scarlett was dan misschien al verder door gelopen, het geschreeuw van Seth was ook daar niet te missen.
Meteen begon ze richting waar zij dacht dat het vandaan kwam te lopen, maar veel dichterbij leek ze niet te komen.
"Seth?" riep ze, niet alleen ongerust over wat er daar gebeurd was, maar ook over waar ze wel niet heen gelopen had.
Ze had geen flauw idee.
Het was te hopen dat Seth haar horen zou en hij zou reageren, zodat ze tenminste een indicatie had van de goede richting.
"Seth?" probeerde ze nog een keer, dit keer iets harder. Carter roepen zou onzin zijn; ze was al te ver weggelopen om zich voor hem hoorbaar te maken dacht ze.

Nicholas

Nicholas
Niveau 2

Nick hobbelde snel achter Seth aan toen hij die schreeuw hoorde. Hij kwam aan bij de plek. Hij had net het londonse accent gehoord van Seth. Hij wist niet eens dat ze stad genoten waren. Carter was er ook. Nick keek hem even beschuldigend aan, en sloot toen zijn ogen.

Gast


Guest

((Ik heb even carters bericht aangepast want ik was een klein feitje vergeten xP))

Seth

Seth
Niveau 3

Seth schrok zich een hoedje toen hij plots Carter's stem hoorde, en hij keek verwoed om zich heen, om uiteindelijk de blonde toren tussen de bomen te ontdekken.
Hij deinsde haastig een paar meter achteruit, en kneep zijn oogjes samen.
"Ik was even het eten aan het verzorgen," herstelde hij zich snel, zijn stem proberend een laag en zeer dominant toontje te geven. "En zoals je ziet is dat prima.." Zijn blik gleed naar het kuiken, en meteen gleed er een totaal admirerende uitdrukking op zijn gezicht.
"...gelukt."

Nicholas

Nicholas
Niveau 2

Nick keek naar het kuiken."wil je echt zo'n lief kuikentje op gaan eten? Kunnen we niet gewoon fruit plukken?" Zijn blik gleed naar Seth. Daarna keek hij Carter weer aan. Hij trok zijn wenkbrauw langzaam op. Zijn lippen vormde het woord 'praten'. Daarna draaide hij zijn hoofd direct weer naar het kuiken. Als Carter dat wou had hij het wel gemerkt.

Gast


Guest

Zodra Carter Seth het woord 'eten' met het kuiken in verband had gebracht stoof hij op de jongen af. Hij plukte het kuikentje uit Seth's armen en drukte het beschermend tegen zich aan, terwijl hij Seth met een ongelovige blik aankeek.
'Je gaat zo'n lief kuikentje toch niet opeten!' riep hij verontwaardigd.
Carter was vegetariër in hart en nieren. Dat kwam vooral omdat hij ooit eens langs een slachthuis was gelopen waar hij alle hulpkreten van alle beesten daar had gehoord. Sindsdien had hij besloten dat dieren vrienden waren, geen voer. ((Finding nemo quote!)). Zijn blik gleed naar Nick die hem duidelijk maakte dat hij wilde praten. Carter keek even argwanend van zijn kuiken naar Seth, besloot toen dat Seth hoogstwaarschijnlijk niet in staat was het onschuldige beest iets aan te doen en zette het kuikentje op de grond. Hij liep langs Nick heen tussen de bomen door en verwachtte dat Nick hem uit zichzelf wel zou volgen. Hij vroeg zich af wat hij te zeggen had.

Nicholas

Nicholas
Niveau 2

Nick keek nog even naar Seth, draaide zich toen resoluut om en stapte achter Carter aan door de bomen. Hij zette een kort sprintje, en kwam naast Carter lopen. Een grote stap, nog een grote stap.. Hij stond nu voor hem, en hield zijn armen gespreid zodat hij er niet langs kon. Nick keek zo kwaad als hij kon, maar de pijn die nog steeds doelloos door zijn hart seipelde was duidelijk leesbaar in zijn ogen. Nick was over Carter heen - duidelijk - maar die pijn.. dat hij gedumpt was. Dat moest hij nog maar weten weg te krijgen.

Gast


Guest

Carter kwam tot stilstand, sloeg zijn armen over elkaar en keek Nick met opgetrokken wenkbrauw aan. Wat wilde die jongen nou?
'Je wilde iets zeggen?' vroeg hij op een nonchalant toontje. Hij leunde tegen een boom en streek wat haren uit zijn gezicht. Nick had een beetje een pijnlijke uitdrukking op zijn gezicht. Was hij dan nog steeds niet over Carter heen? Wat een idioot. Snapte hij dan niet dat het totaal niet serieus geweest was?

Nicholas

Nicholas
Niveau 2

Nick fronsde."Wat een arrogantie," zei hij. Hij streek zelf ook wat haren uit zijn zicht, en kneep zijn ogen samen."Je betekende weinig voor me," begon hij."en het gaat ook niet om positieve gevoelens. Ik vroeg me alleen af waarom je het nodig vond om me zoveel pijn te doen. Kon je niet gewoon direct zeggen dat je me gewoon als speeltje moest hebben? Waarom moest je me eigenlijk als speeltje hebben? Wat heb ik je misdaan?" de woordenstroom vloog uit zijn mond. Het enige moment dat hij deze dingen kon vragen. Dat moest hij benutten.

Gast


Guest

Carter moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten. Eerst zei Nick dat hij weinig voor hem betekende -een gevoel dat gelukkig wederzijds was- en daarna begon hij erover dat hij hem pijn had gedaan? Hij sprak zichzelf vreselijk tegen.
'Ik snap niet waar je het over hebt,' zei Carter. 'Jij en ik, dat is naar mijn idee nooit gebeurd. Sterker nog: er IS niets gebeurd. Dat je daar niet tegen kan, is jouw probleem.'
Carter keek naar de bomen om zich heen. Hij wist zeker dat hij Nick nu vreselijk pissig maakte maar dat kon hem eigenlijk niet zoveel schelen. Behalve dan dat het misschien wat lastig werd aangezien ze kamergenoten waren. Ach, die jongen dacht gewoon veel te goed over zichzelf. Hij moest het verschil nog leren tussen een beetje rotzooien en een serieuze relatie.

Nicholas

Nicholas
Niveau 2

Nick keek woedend naar zijn schoenen. Zijn ego werd sterk naar beneden gehaald. Hij had niets voor Carter betekend. Hij wou het ook niet. Hij moest blij zijn. Toch. Nick keek naar Carter."Dat beantwoord mijn vragen niet. Ik wil weten waarom je me pijn deed. Ik geef niets meer om je, maar toch wil ik weten waarom jij zo graag mensen voor jezelf moet winnen." Zijn ogen vlamden als nooit te voren. De pijn vaagde weg onder een deken van haat. Pure haat. Zijn vingers grepen een tak vast. Zijn nagels boorden in de schors, maar hij mocht zichzelf niet laten gaan."Wat ben jij eigenlijk voor zwak persoon? Je bent arrogant en denkt dat je alles beter kan en dat je beter bent, maar Yuu dumpt je voor Seth. En ik dacht nog wel dat jij de pro was. Je bent niet eens leuk genoeg voor Yuu." Nick schreeuwde de woorden bijna.

Gast


Guest

Zodra Yuu's naam viel knapte er iets bij Carter. Zijn ogen schoten vol met een fonkelende agressie. Hij stoof op Nick af, greep hem bij zijn keel en drukte hem tegen de dichtstbijzijnde boom. Terwijl hij Nick met zijn voeten in de lucht liet hangen en zijn keel dicht drukte keek hij hem dreigend aan.
'Zoiets heet Lust, Nick. Gevoelens spelen daarbij geen rol. Het gaat dan alleen om het tevreden stellen van bepaalde behoeftes. DURF nog één keer Yuu's naam te laten vallen samen met die van mij en de volgende keer laat ik je niet optijd los,' gromde hij. Hij liet Nick los en deed een stap achteruit.
Hoe durfde die klootzak hem erop te wijzen dat hij verloren had? Had hij niks beters te doen? Met Yumiko rotzooien bijvoorbeeld? Wat een hypocriet. Een beetje lopen zaniken omdat hij het slachtoffer was van een play-actie, terwijl hij zelf net zo erg was. Carter snoof. Hij schopte wat aarde tegen Nick aan en draaide zich om, om vervolgens terug te lopen naar de plek waar Seth nog steeds stond.

Nicholas

Nicholas
Niveau 2

Nick grinnikte, ookal deed zijn keel erg veel pijn. Hij had gewonnen. hij had zichzelf langer weten in te houden dan Carter. Hij stond op met een zelfgenoegzaam glimlachje en klopte alle aarde van zich af. Hij liep op zijn gemakje terug naar de plek waar Seth was. Hij voelde dat zijn keel rood werd. Hij wreef er met zijn vinger toppen over heen, bedachtzaam.

Sponsored content



Back to top  Message [Page 2 of 3]

Go to page : Previous  1, 2, 3  Next

Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum